او اخیرا به دلیل مشکلات قلبی در بیمارستان بستری شده بود و سرانجام در سانفرانسیسکو آمریکا درگذشته است. 

او از دوران کودکی با موسیقی آشنا شد و نه تنها استعداد پدرش را به ارث برد، بلکه ماموریت او برای معرفی ریتم‌های پیچیده طبله به جهان را نیز ادامه داد.

او تحصیلات ابتدایی خود را در دبیرستان سنت مایکل بمبئی به پایان رساند و سپس از کالج سنت خاویر فارغ‌التحصیل شد. در حالی که مشغول تحصیل بود، هم‌زمان به تقویت مهارت‌های خود در نوازندگی طبلا پرداخت و به سرعت به عنوان یک نابغه موسیقی شناخته شد.

به گزارش گاردین، فعالیت‌های گسترده او به‌عنوان معلم، مربی و آموزش‌دهنده تأثیری فراموش‌نشدنی بر زندگی بی‌شمار موسیقیدان گذاشت. او امیدوار بود نسل بعدی را برای دستیابی به دستاوردهای بزرگ‌تر الهام بخشد. او میراثی بی‌نظیر به‌عنوان یک سفیر فرهنگی و یکی از بزرگ‌ترین موسیقیدانان تاریخ بر جای گذاشت. 

ذاکر حسین برجسته‌ترین نماینده ساز طبلا بود که اصلی‌ترین ساز کوبه‌ای در موسیقی کلاسیک هند محسوب می‌شود.

او که به‌عنوان بزرگ‌ترین نوازنده طبلا در نسل خود شناخته می‌شود، در طول شش دهه فعالیت با هنرمندانی چون جورج هریسون، ون موریسون، گروه  «زمین، باد، آتش»، نوازنده ساکسوفون جاز چارلز لوید، درامر میکی هارت و نوازنده ویولنسل یو-یو ما همکاری کرد.

حسین در سال ۱۹۵۱ در بمبئی به دنیا آمد. پدرش، استاد افسانه‌ای طبلا، استاد الله‌رکها، آموزش طبلا را از سن هفت‌سالگی به او آغاز کرد. او که یک نابغه موسیقی بود، در نوجوانی کنار بزرگان موسیقی کلاسیک هند به اجرا پرداخت.

در سال ۱۹۷۳، حسین گروه موسیقی تلفیقی جاز هندی به نام شاکتی (Shakti) را با نوازنده گیتار جاز جان مک‌لاکلین تشکیل داد. این گروه موسیقی تلفیقی آکوستیک را اجرا می‌کرد که موسیقی هندی را با عناصر جاز ترکیب می‌کرد و صدایی جدید به مخاطبان غربی معرفی می‌کرد.

در سال ۲۰۲۴، حسین اولین موسیقیدان هندی شد که در یک سال سه جایزه گرمی را کسب کرد. او پیش‌تر در سال ۲۰۰۹ نیز جایزه گرمی دریافت کرده بود.

در سال ۲۰۲۳، حسین جایزه پادما ویبهوشان، دومین نشان غیرنظامی هند، را دریافت کرد.

علاوه بر فعالیت‌هایش به‌عنوان نوازنده طبلا، او در عرصه موسیقی فیلم و همچنین بازیگری نیز فعال بود و در فیلم‌هایی از جمله «گرما و غبار» ساخته مرچنت آیوری بازی کرد و به‌عنوان چهره تبلیغاتی چای تاج محل در هند شناخته می‌شود.