پدال/ آیا رولزرویس کالینان با پیشرانهٔ V12 و تیونینگ منصوری می‌تواند در مسابقهٔ درگ حریف رنجروور اسپرت SV با موتور ب‌ام‌و شود؟

رنجروور اسپرت و رولزرویس کالینان هرچند از لحاظ ابعاد و قیمت اصلاً در یک سطح نیستند ولی یک ویژگی مشترک دارند، هردو از پیشرانه‌های ساخت ب‌ام‌و استفاده می‌کنند. زیر کاپوت کالینان یک موتور ۶.۷۵ لیتری V12 توئین توربو قرار گرفته که بزرگ‌ترین نسخه از خانوادهٔ موتورهای N74 ب‌ام‌و محسوب می‌شود. این موتور در نسخهٔ بلک بج ۶۰۰ اسب بخار قدرت و ۹۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. البته کالینان حاضر در این درگ به تیونینگ منصوری مجهز است ولی این فقط یک کیت بدنه است و در پیشرانه تفاوتی با نسخهٔ استاندارد ندارد. گیربکس هشت سرعته اتوماتیک ZF و سامانهٔ چهارچرخ محرک هم تکمیل‌کنندهٔ قوای محرکهٔ این شاسی‌بلند مجلل هستند.

از سوی دیگر، زیر کاپوت رنجروور اسپرت SV موتور ۴.۴ لیتری V8 توئین توربوی N63 ب‌ام‌و قرار گرفته که با نسل قبلی M5 مشترک است. این موتور ۶۳۵ اسب بخار قدرت و ۷۵۰ نیوتن متر گشتاور دارد. نمونهٔ حاضر در این درگ به رینگ‌های فیبر کربنی سفارشی هم مجهز است که ۳۵ کیلوگرم از وزن خودرو کم می‌کند. با وجود این رینگ‌ها، رنجروور اسپرت SV حدود ۲۰۰ کیلوگرم از کالینان سبک‌تر است. در اولین مسابقهٔ درگ بین این دو شاسی‌بلند بریتانیایی، رنجروور به‌راحتی رولزرویس را پشت سر گذاشت و برنده شد. به همین دلیل، برای اینکه شرایط کمی برابرتر شود، در مسابقهٔ دوم رنجروور از لانچ کنترل استفاده نکرد.

با این کار، کالینان ابتدا جلو افتاد ولی رقیب سبک‌تر و قوی‌تر خیلی زود خود را به رولزرویس رساند و پیشی گرفت تا بازهم پیروز شود. شاسی‌بلند رولزرویس در مسابقهٔ رولینگ نیز نتوانست در برابر رقیب چابک‌تر خود شانسی داشته باشد. در این مسابقات، رنجروور اسپرت SV مسافت ۴۰۰ متر را ظرف ۱۱.۹ ثانیه به پایان رساند درحالی‌که رولزرویس کالینان این کار را در ۱۳.۲ ثانیه انجام داد.

مقایسۀ مشخصات فنی