ورزش 3/رئال مادرید از نبود یک بازی‌ساز رنج می‌برد. در نیمه اول مقابل الهلال، حتی مالکیت توپ را هم از دست داد: ۴۵ درصد.
  باشگاه از این مشکل آگاه است، اما گزینه‌ای واضح برای حل آن نمی‌بیند. میامی این موضوع را تأیید کرد: در رئال مادرید یک بازی‌ساز کم است. این همان فیل در اتاق است. چیزی که هم آشکار است و هم به بن‌بست رسیده. نیاز به یک مغز متفکر، یک سکان‌دار، فوری است. به‌نوعی، یک کروس. و همیشه این سؤال باقی خواهد ماند که آیا این مشکل با چیزی به‌سادگی ادامه حضور مودریچ حل نمی‌شد.
اما دیگر این ممکن نیست؛ تصمیم باشگاه گرفته شده است. پس وضعیت همان‌طور که هست باقی می‌ماند. یک بازی‌ساز کم است و جذب او ضروری است. بازی مقابل الهلال این را نشان داد. مشکل اصلی این است که باشگاه گزینه ایده‌آلی نمی‌بیند. «خب، اما کی؟» رایج‌ترین سؤال است. و این عملیات گاهی به نظر می‌رسد که در حال به بن‌بست رسیدن است. درخواست کمک!
نخستین بازی، تصویری دقیق از وضعیت هیچ بازیکنی نیست که خلاقیت در میانه میدان ایجاد کند، زمان‌بندی را مدیریت کند و بی‌نظمی را سامان دهد. نه رودریگو، نه ویتینیا، نه فابیان، نه پدری. بازیکنی که برای بازسازی بازی یا سرعت بخشیدن به آن به او رجوع شود. برای تقریباً همه‌چیز. بازیکنی که هسته و قلب تیم باشد. رئال مادرید چنین بازیکنی ندارد. به همین سادگی. و بدون او، محکوم به بی‌نظمی است. 
رئال مادرید در نیمه اول در استادیوم هارد راک، مالکیت توپ را از دست داد! در مجموع، ۴۵ درصد (در پایان بازی، فقط ۵۲ درصد). این شاید در برنامه‌ای که عمداً به دفاع فشرده و ضدحمله متکی باشد، کمتر نگران‌کننده بود. اما این‌طور نبود. مالکیت از دست رفت چون الهلال آن را گرفت. چون شوامنی یک مدافع میانی است، والورده یک دونده و بلینگام یک بازیکن نفوذی. ژابی آلونسو خط هافبکی با عمق زیاد اما بدون خلاقیت افقی چید. هیچ‌کدام بازی‌ساز نبودند؛ هیچ‌کدام نیستند. و با وینگرهایی که خیلی باز بازی می‌کردند، نتیجه همان شد که شد.

بلینگام، با وجود ۴۰ دقیقه بازی بیشتر، شش توپ کمتر از گولر لمس کرد (۵۰ در برابر ۵۶). او بیشتر یک بازیکن سه‌چهارم در کناره‌ها بود تا یک سکان‌دار. و والورده، با وجود ۵۲ پاس، فقط ۱۸ پاس در یک‌سوم هجومی داد. جایی که خطوط شکسته می‌شود. ۳۴ درصد. پس رئال تیمی قابل پیش‌بینی بود که به کیفیت فردی وابسته شد. تیمی که توپ را از این سو به آن سو می‌چرخاند بدون نقشه و امیدوار بود وینگرهایش با دریافت توپ، جادو کنند و استعدادشان را نشان دهند. اما این به‌ندرت اتفاق افتاد.
حالا چه؟
تشخیص مشکل روشن است اما راه‌حل، نه چندان. و اینجاست که مسئله پیچیده می‌شود. ژابی آلونسو زوبیمندی را می‌خواست، درخواستش را داد؛ اما او حالا هدف آرسنال است. و بعد از آن، گزینه واضحی پیدا نشده است. رودری همیشه برای رئال یک آرزو بوده، و تعریف و تمجیدها از مک آلیستر و انزو فرناندز بسیار است. اما اینها بازیکنانی بسیار گران‌قیمتند. و مذاکرات برایشان تقریباً غیرممکن. در بخش بازیکنان «ارزان»، نام‌ها متقاعدکننده نیستند. از استیلر زیاد صحبت شد؛ او بررسی اما کنار گذاشته شد.
و رئال مادرید در همین موقعیت است. در حال جست‌وجوی بازار. کسی که در سطح رئال مادرید باشد و نیازی به هزینه گزاف نداشته باشد. حس این است که این عملیات ممکن است تا پایان آگوست طول بکشد. تشخیص روشن است: این رئال مادرید از نبود یک بازی‌ساز رنج می‌برد. جذب او ضروری است. میامی این را تأیید کرد.