شرق/متن پیش رو در شرق منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

زهرا جعفرزاده| ظهر یکشنبه ۲۵ خرداد، دکتر «محمدحسین عزیزی» حوالی میدان تجریش تهران مشغول صحبت با تلفن بود که ناگهان انفجاری رخ داد. همکارش که پشت تلفن بود هرچه تماس گرفت دیگر نتوانست ارتباطی با او برقرار کند. روز بعد پیکرش را ۵۰۰ متر دورتر از محل انفجار پیدا کردند و دو روز بعدش، جسد شناسایی شد. با این حال هنوز پیکر تحویل داده نشده و خاکسپاری انجام نشده است. دکتر محمدحسین عزیزی متولد ۲۵ اسفند ۱۳۳۷ در فسای استان فارس بود.

ابراهیم رزم‌پا، دبیر انجمن متخصصان گوش و حلق و بینی و از همکاران و دوستان نزدیک دکتر عزیزی، به «شرق» می‌گوید که او بسیار مظلوم شهید شد و مظلوم هم پیدا شد. او می‌گوید: «دکتر عزیزی اهل فسا در استان فارس بود. دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شیراز گذرانده و دوره تخصص را در دانشگاه علوم پزشکی ایران گذرانده بود. متأهل و دارای یک فرزند دختر است. دخترش فوق‌تخصص دامپزشکی و ساکن کاناداست که به دلیل شرایط نتوانسته خودش را به تهران برساند. نه کسی از خارج ایران می‌تواند به تهران بیایید و نه کسی از شهرستان». رزم‌پا که رفاقت و همکاری طولانی با دکتر عزیزی داشته در حالی که بغض راه گلویش را می‌بندد، می‌گوید دکتر عزیزی از فرهیختگان حوزه گوش و حلق و بینی بود. مورخ و ژورنالیست بود، مقالات زیادی داشت. عضو هیئت‌علمی فرهنگستان علوم پزشکی و مسئول مجله پزشکی این فرهنگستان بود. او مدتی سردبیر مجله «آوای دوست» انجمن گوش و حلق و بینی بود. فردی بسیار فعال و مورد اعتماد بود. در تهران مطب داشت و در بیمارستان میلاد هم فعالیت می‌کرد. 

او یک انسان نجیب، نویسنده و ادیب بود: «بیش از ۴۵ سال است که طبابت می‌کنم و می‌توانم بگویم که او کامل‌ترین شخص از نظر اخلاقی، علمی و فرهنگی بود. فقدان بزرگی برای جامعه پزشکی رخ داده است». به گفته او، قرار است مراسمی از سوی انجمن و فرهنگستان علوم پزشکی برای او برگزار شود اما هنوز مقدمات خاکسپاری انجام نشده است.