همشهری/ «چرا «پایگاه قطر» و چرا «بشارت فتح»؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم محسن مهدیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

دست‌مریزاد به نیروی هوافضای سپاه.
اما پرسش مهم اینجاست: چرا ایران پایگاه العدید در قطر را به‌عنوان هدف انتخاب کرد و چرا این عملیات را «بشارت فتح» نامید؟
چرا پایگاه العدید قطر؟
العدید مقر فرماندهی مرکزی عملیات‌های هوایی ایالات متحده در خاورمیانه است. از اینجا‌ست که عملیات‌های پهپادی، موشکی‌ و هوایی علیه کشورهای منطقه طراحی و هدایت می‌شود.
 بیشترین تعداد نیروهای آمریکایی در منطقه و تجهیزات مهم نظیر بمب‌افکن‌های B-1و هواپیماهای شناسایی در این پایگاه مستقرند. ضربه به این نقطه یعنی ضربه به مهم‌ترین بازوی عملیاتی آمریکا در غرب آسیا.
هرگونه اخلال در پایگاه العدید، می‌تواند زنجیره تصمیم‌گیری، هماهنگی و اجرای عملیات‌های هوایی آمریکا را در عراق، سوریه، یمن، لبنان‌ و حتی خلیج‌فارس مختل کند.
آمریکا با تجاوز مستقیم به خاک ایران وارد صحنه شده بود. زدن پایگاه العدید یعنی ورود ایران به فاز مقابله مستقیم و ضربه متقابل به منبع تصمیم‌گیری نظامی واشنگتن در منطقه.
چرا نام «بشارت فتح»؟
بشارت: این عملیات، فقط پاسخ نبود؛ پیام آغاز یک مرحله تازه بود: ایران دیگر در موقعیت دفاعی صرف قرار ندارد. این ضربه‌ «نوید تغییر زمین بازی» است.
 فتح: انتخاب این واژه یعنی آنچه رخ داده‌ «آغاز» پیروزی نهایی است. القای این پیام به افکار عمومی داخلی و بین‌المللی که ایران وارد فاز تعیین‌کننده شده است؛ فاز پایان‌دادن به هژمونی و تجاوز آمریکا و فروپاشی رژیم صهیونیستی.
«‌بشارت فتح» فقط واکنش به تجاوز نبود، بلکه گامی در مسیر نقشه بزرگ‌تر ایران برای تغییر موازنه منطقه‌ای است. این اسم، پیام دارد:
آمریکا آمد تا اسرائیل را نجات دهد، اما خودش هم ضربه خورد و بی‌آبرو شد.
یک نکته هم لازم است اضافه کنم که فراموش نکنیم وقتی پایگاه عین‌الاسد را زدیم، رهبر انقلاب آن‌روز را یوم‌الله نامیدند. علت اصلی این نام نیز اراده مردم در پشت دست این عملیات بود. فرمودند این خواست مردم بود که محقق شد. اراده امروز مردم ما مبارزه با جریان ظالم و غاصب آمریکایی- صهیونی است.
در‌نهایت اینکه زدن پایگاه العدید، یعنی ضربه به مغز فرماندهی آمریکا در منطقه. نامگذاری «بشارت فتح» هم یعنی این ضربه، صرفا یک پاسخ نیست؛ بلکه آغازی برای پیروزی نهایی در نبرد با اشغال و سلطه است.