خراسان/ «فرصت بی بدیل جنگ تحمیلی دوم!» عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سید عباسعلی وهاب زاده موسوی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

سرمایه اجتماعی به مجموعه‌ای از روابط و شبکه‌های اجتماعی اطلاق می‌شود که همکاری و همبستگی میان افراد و گروه‌ها را تسهیل می‌کند. در دنیای امروز، این سرمایه به‌عنوان یکی از ارکان اساسی برای حفظ و بقای یک نظام سیاسی به شمار می‌آید. فقدان سرمایه اجتماعی می‌تواند مشروعیت و کارایی نهادهای سیاسی را تضعیف کند و در نهایت، خطرات جدی برای ثبات اجتماعی و سیاسی به وجود آورد.سرمایه اجتماعی به افراد احساس تعلق و هویت می‌دهد و آن ها را به همکاری و مشارکت در فرایندهای سیاسی و اجتماعی ترغیب می‌کند. نظام‌های سیاسی که از سرمایه اجتماعی بالایی برخوردارند، با سهولت بیشتری می‌توانند در برابر چالش‌ها و بحران‌های داخلی و خارجی ایستادگی کنند. در سال‌های اخیر بنا به دلایل مختلفی سرمایه اجتماعی نظام رو به کاهش گذاشته بود، اما جنگ تحمیلی اسرائیل و آمریکا علیه ایران، که به وضوح فاقد مشروعیت بود، به رغم تمامی دردها و خساراتی که به همراه داشت، به نوعی موجب افزایش سرمایه اجتماعی و همبستگی ملی در جامعه ایرانی شده است. این جنگ، به معنای واقعی کلمه، مصداق آیه شریفه «عسی أن تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم» بوده و آن قدر اثرگذار بوده است که حتی ناله مسیح علی‌نژاد را که روزگاری به آمار پایین مشارکت در انتخابات دل‌خوش کرده بود،  نیز درآورده است. او با لحنی گلایه‌آمیز بیان کرده که این جنگ، پروژه براندازی رژیم ایران را ۲۰ سال به تأخیر انداخته است. دلیل اصلی این تأخیر، تقویت سرمایه اجتماعی نظام در برابر تهدیدات خارجی است.با آغاز این جنگ، بسیاری از اقشار جامعه که دل در گرو خاک این وطن دارند به این نتیجه رسیدند که تنها با همکاری و همبستگی می‌توانند در برابر تهدیدات خارجی ایستادگی کنند. این احساس مشترک باعث شد که افراد فراتر از اختلافات سیاسی و اجتماعی خود، به یکدیگر نزدیک‌تر شوند و صدای واحدی را از خود سر دهند.اکنون که این امداد الهی شامل حال ما گشته و عدو سبب خیر شد و یک تنه کار صد نهاد فرهنگی را انجام داده و سرمایه اجتماعی نظام را بسان سال های دهه ۶۰ رسانده است، ضرورت دارد که نخست، همگان از هر جناح و تفکری با هر مسئولیت و مقامی از هر اقدام یا سخنی که سبب خدشه به این همبستگی می‌شود، پرهیز کنند. دوم، حکمرانان قدر این ظرفیت میهن‌دوستی مردم را دانسته و از آن نهراسند. آنان باید کوشش کنند که این همبستگی را به عنوان سرمایه ملی تلقی و از آن حراست نموده و به‌درستی استفاده کنند.ایجاد ظرفیت مشارکت واقعی برای مردم، شفاف‌سازی تصمیم‌گیری‌ها، حذف فرایندها و نهادهای فسادخیز و طراحی فعالیت‌های مشترک و برنامه‌های اجتماعی همگانی به تقویت روابط اجتماعی و همکاری میان مردم کمک کرده و حس همبستگی ملی‌شان را بیش از پیش افزون می‌نماید. این جنگ تحمیلی با تمامی رنج‌هایش فرصت بی بدیلی را پیش‌روی نظام مقدس جمهوری اسلامی قرار داده است که می‌تواند عمده مشکلات، چالش‌ها و بحران های پیش و پس از جنگ کشور را برطرف سازد.