خراسان/ در حوزه والدین، مطالعات بی‌شماری تأثیر فرزندان را بر زندگی والدین‌شان بررسی کرده‌اند. با این حال، یک مطالعه جدید، پدیده‌ای جذاب و غیرمنتظره را آشکار کرده است: تاثیر پسر یا دختردار شدن بر پیری مادران و پدران. تحقیقات قبلی به ارتباط احتمالی بین تعداد پسران یک مادر و سلامت طولانی مدت او اشاره کرده است، به ویژه درباره زوال عقل. برای کاوش عمیق تر در این زمینه، محققان یک تحقیق جامع درباره پیری والدین انجام دادند.
  پژوهش روی بیش از 13 هزار نفر
این مطالعه بیش از 13 هزار بزرگ سال ۵۰ ساله و مسن تر را بررسی کرد. محققان همچنین عوامل اجتماعی مختلف را در طول زندگی شرکت‌کنندگان در نظر گرفتند. این مطالعه بینش‌های ارزشمندی را درباره تأثیر بالقوه داشتن حداقل یک پسر بر عملکرد شناختی والدین ارائه می‌دهد و جنبه جالب پیری انسان را روشن می‌کند. دانشمندان بر شرکت‌کنندگانی تمرکز کردند که حداقل یک فرزند داشتند. تجزیه و تحلیل شامل نمونه‌ای از والدین بود که 82.3 درصد آن‌ها حداقل یک پسر داشتند و 61.6 از پاسخ‌دهندگان زن بودند اما پسر یا دختر؛ کدام یک زودتر والدین را پیر می‌کنند؟
   تأثیر پسردار شدن بر پیری والدین
یافته‌های مطالعه به شدت بر این ایده تاکید می‌کند که پسر داشتن با اثرات منفی طولانی‌مدت بر عملکرد شناختی والدین مرتبط است. اگرچه دانشمندان به‌طور کامل درک نمی‌کنند که چگونه این اتفاق می‌افتد، نتایج نشان می‌دهد که دلایل آن بیشتر در باره نحوه تعامل خانواده‌هاست تا عوامل بیولوژیکی. با کمال تعجب، الگوهای مشابهی بین مادران و پدران وجود داشت که نشان می‌داد تأثیر پسردار شدن بر پیری والدین به یک جنسیت خاص محدود نمی‌شود. این بدان معنی است که نحوه تعامل اعضای خانواده و روابط درون خانواده تأثیر زیادی بر چالش‌هایی که والدین در طول زمان با آن مواجه می‌شوند دارد. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر عوامل اجتماعی خاص مورد نیاز است و درک کاملی از این‌که چگونه داشتن پسر این اثرات منفی طولانی مدت را بر والدین می‌گذارد.
 خانواده‌هایی که دارای چند پسر هستند

این مطالعه نشان داد والدینی که حداقل یک پسر داشتند، در مقایسه با والدینی که هیچ پسری نداشتند، توانایی‌هایشان زودتر رو به زوال می‌رفت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که والدین دارای چند پسر در مقایسه با والدینی که فقط دختر داشتند، کاهش توانایی سریع‌تری داشتند. به عبارت ساده، داشتن پسر با کاهش سریع‌تر عملکرد شناختی والدین همراه بود.