طرفداری/ ورزش ایران درگیر معضلاتی شده که بسیاری از آنها خواسته یا ناخواسته به دست مدیران و متولیان ورزش کشور رقم خورده است.
ورزش ایران با تهدیدهایی جدی در بخش‌های مختلف روبه‌رو شده است.

 اتفاقاتی در ورزش ایران رخ داده و بهانه به دست نهادهای بین‌المللی افتاده که منجر به واکنش شده و احتمالا تبعات سنگینی نیز به دنبال داشته باشد. مهمترین اتفاق را می‌توان در ماجرای الناز رکابی جست‌وجو کرد. بعد از اتفاقات اخیر فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی و کمیته بین‌المللی المپیک روی ایران حساس شده و هشدارهایی علنی به فدراسیون و کمیته المپیک ایران ارسال کردند.

الناز رکابی یکی از نمایندگان ایران در مسابقات سنگنوردی قهرمانی آسیا 2022 بود و در پایان چهارم شد. حضور او بدون حجاب روی دیواره سبب شد شایعاتی مبنی بر اعمال فشار یا محرومیت شکل بگیرد اما سنگنورد ایرانی اعلام کرد نه قصد مهارجرت و نه تصمیمی برای خداحافظی دارد.

رکابی در ادامه با وزیر ورزش و جوانان دیدار کرد. چندی بعد مارکو اسکولاریس رییس فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی هم از محمود خسروی وفا رییس کمیته ملی المپیک ایران خواست هر چه زودتر زمینه تمرینات این ورزشکار را به منظور حضور در رقابت‌های کسب سهمیه المپیک پاریس 2024 مهیا کند تا او با آمادگی کامل در مسابقات جهانی آینده حضور داشته باشد.

 
 
در ادامه فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی در قالب برنامه‌ای موسوم به «آرزوها» از رکابی دعوت کرد همراه با سه ورزشکار دیگر در برنامه افزایش مربیان زن در بازی‌های المپیک شرکت کند. این درخواست اواسط نوامبر (آبان 1401) از سوی کمیته‌های ملی المپیک سنگاپور، یونان و ایران تایید و تصویب شد تا برنامه آغاز شود. نکته مهم تایید و تصویب درخواست رکابی بعد از اتفاقات مسابقات قهرمانی آسیا از سوی ایران است. هر چهار شرکت‌کننده 30 نوامبر (9 آذر) در اولین جلسه آنلاین شرکت کردند تا برنامه 21 ماهه رهبری کنار بانوان ورزشکار سایر ورزش‌های المپیک را آغاز کنند.

همچنین قرار شد جلسه اقامتی پنج روزه در انگلیس به تاریخ فوریه 2023 (بهمن) برای آنها تدارک دیده شود اما خبر آمد انگلیس به رکابی ویزا نداده و او نمی‌تواند به این کشور سفر کند. البته رییس فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی مدعی شد از صادر نشدن ویزای الناز رکابی بی‌خبر بوده است. رضا زارعی ادعا کرد وقتی علت ریجکت شدن را از او پرسیده، متوجه شده برادرش هم درخواست روادید کرده است. همچنین به گفته رییس فدراسیون، در حساب شخصی الناز رکابی مبلغی در حدود سه هزار یورو وجود داشته و مسئولان سفارت به او گفته‌اند این مبلغ چرا باید در حساب او قرار داشته باشد؟

در سال 1402 نیز خبر رسید الناز رکابی ملی پوش سنگنوردی ایران ممنوع‌الخروج است. سنگنورد ملی‌پوش قصد سفر به اسپانیا برای تمرین و آمادگی جهت حضور در المپیک را داشت اما ماموران فرودگاه از خروج او ممانعت کرده و پاسپورت او را هم ضبط کردند. به الناز رکابی گفته شده بعد از تعطیلات برای رفع ممنوع الخروجی و دریافت پاسپورت به دادسرا مراجعه کند.

این اتفاق می‌تواند خشم IOC را به دنبال داشته باشد چرا که آنها وضعیت رکابی را به صورت مداوم رصد کرده و به مقامات ورزش ایران نیز تاکید کردند شرایط تمرینی را برای او فراهم کنند. حالا اگر خطری ورزش ایران را تهدید کند یا محرومیتی شبیه به روسیه و بلاروس برای ایران در نظر گرفته شود؛ فقط می‌توان گفت: از ماست که بر ماست!

قدرت‌نمایی به قیمت تعلیق؟
نمونه دیگر انتخابات جنجالی فدراسیون ژیمناستیک بود. از نگاه فدراسیون جهانی همچنان زهرا اینچه درگاهی رییس فدراسیون ایران است؛ فردی که رییس پیشین فدراسیون بوده اما صلاحیت او برای انتخابات 1401 تایید نشد و در میانه‌های مجمع متوجه شد اجازه حضور در انتخابات را ندارد.

هرچند نماینده فدراسیون جهانی که به ایران سفر کرد و در مجمع حاضر شد، صحت انتخابات را تایید کرد اما اعتراض اعضای ناراضی را به فدراسیون جهانی رساند و FIG در حال تحقیق روی انتخابات است، به همین دلیل خطر تعلیق همچنان وجود دارد و گرهی که به راحتی با دست قابل باز شدن بود، به دلیل لجبازی و قدرت‌نمایی وزارت ورزش و جوانان می‌تواند به تعلیق فدراسیون ایران بینجامد.

بهار سال 1400 اسامی 13 نامزد برای حضور در انتخابات فدراسیون ژیمناستیک اعلام شد اما زهرا اینچه درگاهی جایی میان نامزدهای نهایی نداشت. صلاحیت رییس وقت فدراسیون از سوی سازمان بازرسی کل کشور احراز نشد. این تصمیم فدراسیون جهانی را حساس کرد و هشدارهای تهدیدآمیزی به ایران ارسال شد.

اینچه درگاهی از ۱۹ تیر سال ۱۳۹۶ با رای اکثریت اعضای مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک، ریاست این فدراسیون را برعهده گرفت ولی به دلیل اختلاف با وزارت ورزش تحت امر مسعود سلطانی‌فر نتوانست رنگ دوره دوم ریاست را ببیند.

ابتدا حمید احمدی به عنوان سرپرست فدراسیون، زمام امور را در دست گرفت ولی دوره 6 ماهه سرپرستی او بدون نتیجه به پایان رسید. در ادامه حمید سجادی وزیر ورزش و جوانان در دولت سیزدهم برای سید طاهر علوی، حکم سرپرستی صادر کرد. عمر سرپرستی علوی به دو ساعت هم نکشید چون انتشار تصاویری از او در فضای مجازی، حاشیه‌ساز شد و خیلی زود زهره مرزوقی، حکم سرپرستی گرفت. آخرین روز تابستان سال 1401 چهارمین سرپرست هم از سوی وزارت ورزش منصوب شد. وزارتخانه در حدود هشت ماه چهار سرپرست برای فدراسیون ژیمناستیک انتخاب کرد اما هیچ‌کدام نه زمینه‌ساز ایجاد ثبات شدند و نه نظر مثبت فدراسیون جهانی را جلب کردند.

19 مرداد سال 1401 فدراسیون جهانی ژیمناستیک با ارسال نامه‌ای، فدراسیون ایران را تهدید به تعلیق کرد. فدراسیون جهانی هیچ کدام از روسای فدراسیون ایران را به رسمیت نمی‌شناخت و زهرا اینچه درگاهی را رییس این فدراسیون می‌دانست. حمید سجادی و رضا صالحی امیری، وزیر ورزش و رییس وقت کمیته ملی المپیک تیر سال 1401 به سوئیس سفر کردند تا مسئولان فدراسیون جهانی را متقاعد به برگزاری انتخابات و تعیین رییس جدید فدراسیون کنند اما سجادی برخلاف توافق، سرپرست جدیدی منصوب کرد و بار سوم هم امور را به دست زهره مرزوقی نایب رییس برکنارشده فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام سپرد.

یکی از عواقب این تصمیمات، از دست رفتن فرصت حضور تیم ایروبیک ایران در مسابقات قهرمانی آسیا به دلیل نبود ایمیل بود! ایمیل فدراسیون را اینچه درگاهی رییس پیشین فدراسیون در اختیار داشت، به همین دلیل نامه‌نگاری و ثبت نام برای اعزام میسر نشد؛ موضوعی که سید محمد پولادگر معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش با ناراحتی و گله‌مندی تایید کرد.

مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک بعد از 21 ماه اداره بدون رییس، روز 24 اسفند 1401 برگزار و در نهایت عابد حقدادی به عنوان رییس جدید این فدراسیون انتخاب شد. فدراسیون جهانی که با دقت فدراسیون ایران را رصد می‌کرد برای اطمینان خاطر از صحت و سلامت انتخابات، نماینده‌ای به تهران فرستاد. عابد حقدادی، زهرا اینچه درگاهی، مقداد قلندرپور، حبیب نوظهوری و علی خسروی نامزدهای ریاست فدراسیون بودند و یوسف الطبا هم از کشور سوریه به عنوان نماینده فدراسیون جهانی ژیمناستیک در محل برگزاری انتخابات حضور داشت.

سید محمد پولادگر معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان و آرش فرهادیان مدیرکل امور مشترک فدراسیون‌ها وزارت ورزش و جوانان نیز در مجمع حاضر بودند؛ این در حالی بود که نتایج احراز صلاحیت‌ها تا زمان آغاز مجمع اعلام نشد و حتی یکی از کاندیداها حین برگزاری مجمع متوجه شد اجازه حضور در انتخابات را ندارد!

زهرا اینچه درگاهی رییس پیشین فدراسیون ژیمناستیک متوجه شد تایید صلاحیت نشده و به همین دلیل همراه با تعدادی از اعضا، مجمع را ترک کرد. در اساسنامه صراحتا قید شده شرط برگزاری انتخابات، حضور دو سوم اعضای مجمع است؛ در حالی که ۲3 نفر از اعضا مجمع را ترک کردند و مجمع از رسمیت افتاد اما پولادگر، مجمع را با تبصره نصف به علاوه یک برگزار کرد.

این اتفاق تنها تخلفی نبود که در مجمع فدراسیون ژیمناستیک رخ داد. انتخابات با اساسنامه وزارت ورزش و جوانان برگزار شد، نه اساسنامه جهانی و در واقع نماینده فدراسیون جهانی نیز بنا بر ادعای رییس پیشین فدراسیون، به نوعی فریب خورد. الطبا هرچند در پایان، انتخاباتی که تعدادی از خبرنگاران پشت در ماندند و اجازه ورود به مجمع پیدا نکردند را تایید کرد اما هم نامه معترضان به دست او رسید و هم اعلام کرد هرچه در مجمع رخ داده را به اطلاع فدراسیون جهانی می‌رساند.

همچنین طبق اساسنامه، نماینده وزارت ورزش نه رییس مجمع است و نه حق رای دارد ولی پولادگر هم ریاست مجمع را بر عهده داشت و هم رای خود را به درون صندوق انداخت؛ تخلفی آشکار که اگر برای فدراسیون جهانی محرز شود، تعلیق انتخابات نزدیک‌ترین گزینه به فدراسیون ایران خواهد بود. اگر خطری ژیمناستیک ایران را تهدید کند و تعلیق تنها گزینه پیش رو باشد، نه تنها پشیمانی سودی نخواهد داشت بلکه دیگر فرقی نمی‌کند از کدام ماست بر کدام ماست باشد!