ای ماه شب چارده ای شمس هدایت
دارد ز رخ ماه تو هر صبح روایت

هر سیزدهم دیده بسویت نگران است
تا ماه شب چارده آید به درایت

گفتند ز وصل تو حکایت ز مه و مهر
شیرین‌تر ازین نیست درین عشق حکایت

روشن شود از پرتو چشمان تو هر دل
وقتی تو کنی بر دل عشّاق عنایت

این جاده رسانَد دل ما را به حریمت
یعنی که وصال است درین حلقه نهایت

ما تابع عشقیم که در وادی عشّاق

دارد به جگرسوختگان عشق ولایت

شک نیست که از یار شکایت نتوان کرد
باید کنم از خویش درین هجر شکایت

آخر برسد در حرم قدسی موعود
هر کس که کند خواسته ی عشق رعایت

ما زنده به آنیم که با دوست بمانیم
ما را نگهی از کرمش هست کفایت

 «یاسر» پس ازین هیچ ندارد غم دلدار
در دست دل افتاد دگر پرچم و رایت