خراسان/ مردی که مدعی بود همسرش دست به خودسوزی زده است، بالاخره اعتراف کرد که خودش او را آتش زده است.

نیمه شب نوزدهم مهر سال ۱۴۰۱، مردی هراسان با اورژانس تماس گرفت و از خودسوزی همسرش خبر داد. چند دقیقه بعد امدادگران اورژانس وارد خیابان  شدند و پیکر نیمه جان زن جوانی را به بیمارستان امام رضا(ع) انتقال دادند که دچار سوختگی وحشتناکی شده بود و پزشکان امیدی به زنده ماندن وی نداشتند. در همین حال پدر «مائده» که ماجرای آتش سوزی را شنیده بود، خود را به منزل دخترش رساند اما تنها با دو فرزند خردسال وی رو به رو شد که در خانه اشک می ریختند.

او بلافاصله به طرف بیمارستان امام رضا(ع) حرکت کرد و دامادش را دید که روی تخت اورژانس نشسته بود. مرد میان سال که به دنبال دخترش می گشت زمانی او را روی یکی از تخت های بیمارستانی شناخت که «مائده» با صدایی ضعیف گفت: «سلام بابا! خوشگل شدم!»

این جمله اگر چه قلب پدر را آتش زد اما او بغضش را فرو خورد و در حالی به جست و جوی علت وقوع این حادثه پرداخت که دامادش ادعا کرد «مائده» خودش را با مواد قابل اشتعال سوزانده و تلاش های من برای خاموش کردن شعله های آتش بی فایده بود! و نتوانستم همسرم را نجات بدهم!

در همین حال پدر «مائده» وقتی آثار سوختگی را روی دستان دامادش را دید، حرف هایش را باور کرد چرا که او برادرزاده اش بود و از چند سال قبل با دخترعمویش زیر یک سقف زندگی می کرد اما طولی نکشید که «مائده» بر اثر شدت عوارض ناشی از سوختگی به کما رفت و دو روز بعد (بیست و یکم مهر ۱۴۰۱) در حالی جان داد که هنوز دو کودک خردسالش منتظر بازگشت مادرشان بودند.

با مرگ این زن جوان، پرونده جنایی تشکیل شد و توسط قاضی محمود عارفی راد (قاضی ویژه قتل عمد ) مورد رسیدگی قضایی قرار گرفت. این در حالی بود که «علی-ع» در بازجویی ها مدعی شد: همسرم به خاطر مشاجره ای که با هم داشتیم ظرف حاوی مواد قابل اشتعال را روی خودش ریخت و اقدام به خودسوزی کرد. من هم با دست خالی تلاش کردم تا او را نجات بدهم اما زمانی موفق شدم شعله های آتش را خاموش کنم که بخش زیادی از پیکر همسرم سوخته بود. سپس با اورژانس تماس گرفتم و او را به مرکز درمانی رساندم.

اظهارات این مرد ۳۲ ساله در حالی ظن مقام قضایی را برانگیخت که خانواده «مائده» مدعی بودند او فرزندان و همسرش را بسیار دوست داشت و به همین دلیل هم هیچ گاه نمی توانست دست به چنین عمل وحشتناکی بزند!... با وجود این، قاضی شعبه ۲۱۱ دادسرای عمومی و انقلاب دستور آزادی وی با قرار قانونی را صادر کرد اما از کارآگاهان اداره جنایی خواست تحقیقات نامحسوس و ریزبینانه ای را برای ریشه یابی این ماجرای تلخ آغاز کنند چرا که ادعاهای مرد جوان برای وی باورپذیر نبود و احتمال وقوع جنایت هم وجود داشت.

این گونه بود که پرونده مذکور با نظارت مستقیم سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس اداره جنایی پلیس آگاهی ) در دایره «فوت های مشکوک» زیر ذره‌بین تحقیقات قرار گرفت و گروهی از کارآگاهان ماموریت یافتند با راهنمایی های قضایی به رمزگشایی از این مرگ مشکوک بپردازند.

دامنه بررسی های پلیس در حالی دوباره به بیمارستان امام رضا(ع) کشید که یکی از مشاوران مرکز درمانی ادعای شگفت انگیزی را مطرح کرد. او درباره مرگ «مائده» به کارآگاهان گفت: آن روز وقتی درباره علت خودسوزی از مائده پرسیدم او مرا به عنوان «رازداری امین» خطاب کرد و گفت: موضوعی را می خواهم برایتان بازگو کنم اما دوست ندارم کسی آن را بشنود!

و سپس ادامه داد: شب حادثه وقتی شوهرم به خانه آمد مانند همیشه و به خاطر اختلافات خاص خانوادگی درگیری لفظی بین ما شروع شد چرا که همسرم ادعاهای نادرستی را مطرح می کرد و همین مسائل موجب ایجاد اختلاف شدید بین ما شده بود. هنگامی که من تاکید کردم که درباره من اشتباه می کنی! با عصبانیت به من گفت: اگر می خواهی حرفت را باور کنم، خودت را آتش بزن! من هم بی درنگ و برای اثبات حقیقت ماجرا، ظرف حاوی یک مایع را برداشتم و روی خودم ریختم اما ناگهان همسرم با فندک مرا آتش زد و بعد هم خیلی سعی کرد تا شعله ها را خاموش کند و مرا نجات دهد!

با به دست آمدن این اطلاعات محرمانه، بلافاصله کارآگاهان با دستور قاضی عارفی راد، از «علی-ع» (همسر مائده) خواستند تا برای ادامه تحقیقات به پلیس آگاهی مراجعه کند ولی او که احتمال می داد ماجرای دروغین خودسوزی همسرش لو برود، دیگر به پلیس آگاهی نرفت و در شهرستان نیشابور ساکن شد. بدین ترتیب کارآگاهان پس از مدتی ردزنی های اطلاعاتی، بالاخره به مخفیگاه وی دست یافتند و با ارسال دستور نیابت قضایی که از سوی قاضی ویژه قتل عمد  صادر شده بود، از کارآگاهان آگاهی نیشابور خواستند برای دستگیری متهم به قتل فراری اقدام کنند. طولی نکشید که افسران آگاهی نیشابور حلقه های قانون را بر دستان متهم گره زدند و او را به مشهد انتقال دادند.

این متهم ۳۲ ساله که به اتاق بازجویی هدایت شده بود، وقتی در برابر اسناد و دلایل محکمه پسند قرار گرفت به ناچار لب به اعتراف گشود و راز این پرونده مشکوک را برملا کرد. متهم این پرونده جنایی روز گذشته با دستور مقام قضایی به محل وقوع جرم در خیابان توس ۴۱ منتقل شد و مقابل دوربین قوه قضاییه ایستاد. در بازسازی صحنه این پرونده جنایی که سرهنگ ولی نجفی (رئیس دایره قتل عمد پلیس آگاهی ) نیز حضور داشت، ابتدا قاضی «محمود عارفی راد» با تفهیم مواد قانونی از متهم خواست حقیقت ماجرا را بازگو کند.

«علی – ع» نیز با بیان این که مائده (مقتول) دختر عموی خودش بود، در تشریح این حادثه هولناک گفت: از مدتی قبل با همسرم به خاطر برخی مسائل خاص دچار اختلاف شده بودیم که طبق معمول با هم مشاجره کردیم و من از او خواستم برای اثبات حرف هایش خود را آتش بزند. او وقتی ظرف مایع (تینر) را روی خودش ریخت، من هم برای ترساندن او فندک را برداشتم و روشن کردم اما ناگهان شعله فندک گر گرفت و همسرم در میان آتش گرفتار شد. من هم که قصد آتش زدن او را نداشتم، بسیار مضطرب و نگران تلاش کردم تا شعله ها را با دستم خاموش کنم که دستانم سوخت ولی در نهایت آتش را در حالی خاموش کردم که دیگر کار از کار گذشته بود!

در پی اعترافات متهم مذکور، وی صحنه جنایت را در حضور قاضی ویژه قتل عمد و به طور عملی بازسازی کرد و در پایان نیز با دستور مقام قضایی روانه زندان شد تا این پرونده جنایی دیگر مراحل دادرسی را طی کند!