آخرین خبر/ در ایران باستان، آیین های نوروز، نزدیک به یک ماه، به طول می‌انجامید. این آیین ها با مراسم چهارشنبه سوری آغاز و با فروردگان خاتمه می‌یافته است.

 چهار شنبه سوری:
سور به معنی سرخ بوده و در این شب آتش سرخ برافروخته می‌شده است. آتش در ایران قدیم مقدّس و همپایه اهورا مزدا بود. از این رو مردم از سال نو به آتش گاه‌ها میرفتند و از آنجا که  در ایران باستان روزهای هفته رایج  نبود، آتش افروختن درست پیش از( پنجه )، یعنی روز ۳۶۰ اتفاق می‌ا‌‌فتاد که مقارن با روز ۲۶ اسفند است. این روز در گاه‌شمار ایرانی حائز اهمیت است.

سوری به معنای سرخ است. سرخی نیز دلیل حرکت و انرژی و تحرک است. پس جشن سوری نمادی از تحرک و انرژی است که مرتبط بارنگ سرخ آتش و بیرون آمدن از خواب زمستانی است.