ایبنا/ مجموعه «انجیرها با خدا به توافق رسیده‌اند» مشتمل بر ۳۹ قطعه شعر سپید است. شعرهای کوتاه که انگار از سر اندوه، تنهایی و انتظار سروده شده ‌ند. شعرهای سپیدی که گاهی سیاهی، گاهی فاصله و فراق و گاهی نیز حسرت را روایت می کنند.
شعرها در واقع، گلایه‌های شاعرانه، عاشقانه و دخترانه‌ای، با دلی پر آشوب هستند. شاعر با گذشته خویش خاطره بازی می‌کند، می خواهد عریان از کناره خاطره‌ها بگذرد، اما نمی‌تواند. مثل انجیرها، رنجی را به دوش می‌کشد و فصل بهار (فروردین اردیبهشت، خرداد) و روزهای میانی هفته، برایش گذشته ای شیرین را تداعی می‌کنند.
شاعر خودش را در گوشه رینگ گیرآورده و مثل بوکسورهای حرفه‌ای به جان خودش افتاده، خودش را به گوشه بی تدبیری تبعید می‌کند، در شهری زخمی، پشت میله‌های زندان می‌رود، پرندگان سیاه پوش برایش مویه می‌کنند، دلش بی تاب سوگواری یک عشق است. صدای بی قراری سگان عاشق را می‌شنود که شب را می‌درند. درونش آشفته است و می گوید: «حواس من، همیشه، همان جایی پرت می‌شود که تو رفته‌ای.» خیال پردازی می‌کند، برای معشوقش چای می ریزد، در هجوم روزمرگی‌ها، خسته، در رویای پوچ زنانه، از عظمت ظهور می گوید.

نگاه زنانه شاعر با تاکید بر زایش در اشعار غالب است: «زندگی، زنی است که تو را با تمام رنج‌هایت دوست دارد»، «شاعر می‌تواند به خوبی فلسفه را میان گیس‌های دختری دهاتی ببافد»، « با تو، به رسم زنان انقلابی، آشوبی است در آتش بس»، « همچون چهار قدی، بر تن دوشیزگان ایل»، « مهمان نوازی بی‌مزد زن روستایی. من اینجا به زنانگی زمین، به تقدس زایش و...»، « تاکنون ماده گاو عاشق را دیده‌ای، وقتی به قربانگاه می‌رود؟!»، « اسب همسایه کره‌اش را می‌زاید، به میهمانی‌شان خواهم رفت، نور چشمی خواهم داد...»،
اشعار کوتاه، محتوا محور، با درون‌مایه عشق و فراق، که اغلب روایتگر حال و روز شاعرند. همچنین مصرع‌های درخشان جالبی در اشعار هست: « گاهی تنهایی وسیع‌تر از یک آغوش است»، «من از کلاغ‌های همسایه شنیدم که انجیرها و انارها دسیسه بودند ... من کلاغ‌ها را دوست دارم»...

واژگان پر تکرار و کلیدی: انجیر، خدا، عشق، عاشق، قهوه، کلاغ، شهر، شب، روستا، زمین، آسمان، آفتاب، آغوش،
پاییز، زمستان،حواس، دست، شبیه تو، سیگار، نارنج، رقص، خرداد، زندان.
استفاده از عناصر و المان های بومی، از امتیازات دیگر شعر وی هستد: دریا، جنوبی‌ترین، سواحل گرم خلیج، لنگر، شرجی، صیدهای موسمی جنوب، حرّا.
«انجیرها با خدا به توافق رسیده اند» آخرین مصرع از پانزدهمین شعر مجموعه است که شاعر ترجیح داده به عنوان اسم کتاب برگزیند. هر چند واژه «انجیر» در اشعار  به فراوانی تکرار شده است.
«انجیرها با خدا به توافق رسیده اند» مجموعه  شعر سپید «مریم صادق نیا» به همت انتشارات بومی «سلسله باران» در ۵۰ صفحه، با شمارگان ۵۰۰ نسخه  به قیمت ۵۲ هزارتومان در بهار سال ۱۴۰۲ چاپ و منتشر شد.