ایبنا/ کامران پارسی‌نژاد، با اشاره به اینکه برداشت و تعریف ادبیات عامه‌پسند در کشور ما متفاوت از غرب است، عنوان کرد: از نظر منتقدان غربی ادبیات عامه‌پسند از جنبه ساختاری ایرادی ندارد و کاملا آگاهانه است. ادبیات عامه‌پسند اثری است که دارای توانمندی کافی برای جلب مخاطب بوده و فروش بالایی پیدا کرده است.
این منتقد ادبی افزود: در ایران ولی اغلب کسانی که ادعای نگارش داستان و رمان عامه‌پسند دارند با فنون محتوایی و فنی نگارش آشنایی ندارند و در شخصیت‌پردازی ضعیف هستند. به عنوان نمونه در اغلب این رمان‌ها پرش‌های زمانی غیر منطقی را شاهدیم که خواننده را سردرگم می‌کند که چگونه فضای داستان از گذشته دور به حال و از حال به آینده 30 سال پرش کرده است؟
وی با تاکید  بر اینکه مفهومی به نام ادبیات زرد وجود ندارد، گفت: معتقدم اگر کسی رمانی مغلوط و بی‌محتوا می‌نویسد رمان‌نویس زرد نیست بلکه اصولا نویسنده نیست و اگر رمانی بی‌نقص نوشته شود و ساختار و موضوع در آن منطقی و درست باشد  نیز در زمره ادبیات زرد قرار نمی‌گیرد و باید آن را عامه‌پسند دانست.
پارسی‌نژاد همچنین عنوان کرد: نمی‌توان تنها از ادبیات جدی که مخاطب خاص دارد بهره برد و ناگزیر باید رمان‌های عامه پسندی نیز باشند که به نیاز ادبی عموم جامعه نیز پاسخ دهند. بنابراین نیازمند ادبیات عامه‌‌پسند نیز هستیم که البته دارای ساختار صحیح و منطقی باشد.