به نقل از آی‌ای، یک برنامه تحقیقاتی پیشگام به رهبری عادل رازی دانشیار دانشگاه «موناش» با همکاری استارتاپ «کورتیکال لبز»(Cortical Labs) واقع در ملبورن استرالیا، کمک مالی قابل توجهی را در حدود ۶۰۰ هزار دلار استرالیا از برنامه کمک هزینه‌های تحقیقاتی کشف امنیت و اطلاعات ملی دریافت کرده است.

این پروژه‌ی تحول آفرین با هدف رشد سلول‌های مغز انسان بر روی تراشه‌های سیلیکونی، ایجاد قابلیت‌های قابل توجهی را در حوزه یادگیری ماشینی هدف قرار داده است.

نقطه کانونی این مطالعه حول محور رشد تقریباً ۸۰۰ هزار سلول زنده مغز بر روی تراشه‌های سیلیکونی است که به پژوهشگران این امکان را می‌دهد تا به این سلول‌ها آموزش دهند وظایف هدفمند را انجام دهند.

این مطالعه جدید پس از موفقیت سال گذشته، زمانی که سلول‌های مغزی، بازی رایانه‌ای ساده‌ای به نام Pong را آموزش دیدند، پایه‌گذاری شد و توجهات جهانی را به خود جلب کرد و نقطه عطف مهمی در تحقیقات این تیم شد.

پروفسور رازی توضیح داد که ادغام سلول‌های مغزی رشد یافته در آزمایشگاه با تراشه‌های سیلیکونی «زمینه‌های هوش مصنوعی و زیست‌شناسی مصنوعی را برای ایجاد سکوهای محاسباتی بیولوژیکی قابل برنامه‌ریزی» فراهم می‌کند.

وی افزود: این قابلیت فناورانه جدید در آینده می‌تواند در نهایت از عملکرد سخت افزارهای موجود که صرفاً مبتنی بر سیلیکون هستند، پیشی بگیرد.

آینده هوش ماشینی

پیشرفت این برنامه تحقیقاتی در تمرکز آن بر «یادگیری مستمر و مادام العمر» نهفته است، قابلیتی که سیستم‌های هوش مصنوعی موجود فاقد آن هستند.

توانایی یادگیری در طول عمر یک ماشین، کسب مهارت‌های جدید بدون فراموش کردن مهارت‌های قدیمی، انطباق با این تغییرات و بکارگیری دانشِ آموخته ‌شده‌ی قبلی در کارهای جدید، همگی همراه با صرفه جویی در قدرت محاسباتی، حافظه و انرژی، یک تغییر دهنده بازی برای آینده‌ی هوش ماشینی هستند.

هوش مصنوعی سنتی از «فراموشی فاجعه‌بار» رنج می‌برد، پدیده‌ای که در آن اطلاعات آموخته ‌شده قبلی را هنگام قرار گرفتن در معرض داده‌های جدید بازنویسی می‌کند.

این در تضاد کامل با مغز انسان است که در یادگیری مستمر و مادام العمر برتری دارد و ما را قادر می سازد تا مهارت‌های جدید را در طول زندگی خود با مهارت‌های قدیمی سازگار کنیم و آنها را یاد بگیریم.

این نسل جدید از برنامه‌های یادگیری ماشینی که شامل خودروهای خودران، هواپیماهای بدون سرنشین خودران، ربات‌های تحویل‌دهنده و دستگاه‌های پوشیدنی هوشمند هستند، نیاز به نوع متفاوتی از هوش دارند، هوشی که بتواند به طور مداوم تکامل یابد و یاد بگیرد.

کشف رازهای یادگیری مادام العمر

قلب این پروژه در سیستمی موسوم به DishBrain نهفته است که یک ظرف آزمایشگاهی ابتکاری است که سلول‌های مغز انسان در آن رشد می‌کنند.

هدف این تیم تحقیقاتی دستیابی به درک عمیق‌تری از مکانیسم‌های بیولوژیکی زیربنای یادگیری مستمر و مادام‌العمر و ایجاد ماشین‌های هوش مصنوعی پیشرفته‌تر با قابلیت‌های قابل توجه با تکرار این مکانیسم‌ها است.

پژوهشگران این مطالعه می‌گویند، ما از این کمک مالی برای توسعه ماشین‌های هوش مصنوعی بهتری که ظرفیت یادگیری شبکه‌های عصبی بیولوژیکی را تقلید می‌کنند، استفاده خواهیم کرد. این بودجه به ما کمک می‌کند تا ظرفیت سخت‌افزاری و روشها را تا جایی افزایش دهیم که جایگزین مناسبی برای محاسبات سیلیکونی شوند.

تأثیر این پژوهش می‌تواند به استرالیا مزیت استراتژیک قابل توجهی در صنایع مختلف بدهد و این کشور را به خط مقدم انقلاب هوش مصنوعی سوق دهد.

این پروژه یکی از مواردی است که باید آن را دنبال کرد، چرا که احتمالا اسرار یادگیری مادام العمر با پیشرفت آن بر ملا می‌شود.