اعتماد/متن پیش رو در «اعتماد» منتشر شده و انتشارش در «آخرین خبر» به معنای تایید آن نیست

روزنامه نزدیک به محمدباقر قالیباف از «فعال شدن برخی محافل و نهادهای متصل به دولت علیه مجلس» خبر داده است

جبهه پایداری و طیف منتسب به محمدباقر قالیباف دوباره در حال زدن یکدیگرند؛ این‌بار با زبان رسانه و نه از زبان نمایندگان. این دور از دعوای جریان رییس مجلس با جریان نزدیک به ابراهیم رییسی، میان دو رسانه «صبح‌نو» نزدیک به قالیباف و «رجانیوز» نزدیک به جبهه پایداری و از حامیان دولت رخ داده است. این دعوای رسانه‌ای نیمه‌های تیر ماه گذشته آغاز شد و دو طرف همچنان در هر فرصتی که به دست بیاورند، ضربه‌ای به طرف مقابل‌شان وارد می‌کنند و این‌بار رسانه نزدیک به قالیباف به صورت روشن برخی «محافل نزدیک به دولت» را به فعال شدن علیه مجلس متهم کرده است. به نظر می‌رسد این دعواها با اهداف و دورنمایی فراتر از انتخابات مجلس دوازدهم شکل گرفته است. این دو طیف که خود را در عرصه قدرت بی‌رقیب می‌دانند، برای تصاحب کامل قدرت خیز برداشته‌اند؛ انتخابات مجلس دوازدهم و ریاست‌جمهوری 1404 برای هریک از این طیف محافظه‌کار، بقای در قدرت را به دنبال خواهد داشت. اگر بنا به دسته‌بندی باشد، دولت را باید دولت جبهه پایداری حساب کرد و مجلس را، مجلس نواصولگرایی یا همان طیف قالیباف. این دو در سایه حذف اصلاح‌طلبان به عنوان رقیب سنتی‌شان دیگر نیازی به وحدت ندارند و حالا برای قبضه کردن قدرت در حال زد و خورد سیاسی هستند.

حمله پایداری‌چی‌ها به قالیباف

ماجرا از پیوستن ایران به «پیمان شانگهای» آغاز شد؛ آنجا که ایران با گذشت بیش از دو دهه، سرانجام توانست با رفع موانع به این پیمان منطقه‌ای بپیوندد. روند پیوستن ایران از دولت محمد خاتمی شروع شده بود و هنگامه پیوستن ایران، تحریم‌های بین‌المللی مانع از تکمیل روند پیوستن شده بود و بعد از برجام و زدوده شدن قطعنامه‌های سازمان ملل از گرده تهران، نهایتا ایران به این پیمان اضافه شد.

از نظر «رجانیوز» این اقدام، حرکتی خارق‌العاده و دستاوردی بزرگ محسوب می‌شود که آن را هم باید برای دولت ابراهیم رییسی فاکتور کرد. از همین رو، این وبسایت به دلیل آنچه «برخورد عادی» روزنامه صبح‌نو خوانده، به این نشریه حمله‌ای تند کرد. وبسایت نزدیک به جبهه پایداری، در مطلب 16تیرماه، پیوستن ایران به شانگهای را «موفقیت راهبردی» توصیف کرده و نوشته بود: «جریان رسانه‌ای نواصولگرا اما همچون «روزنامه صبح‌نو» یا با این دستاورد همچون یک رویداد عادی برخورد یا سعی کردند آن را دستاوردی فرادولتی و معلول شرایط جهانی تلقی کنند». این وبسایت خیلی زود نوک پیکان حمله خود را به سمت قالیباف گرفت و آورده که «در واقع خط خبری- رسانه‌ای بخشی از اطرافیان رییس مجلس با رویکرد رسانه‌ای برخی از چهره‌های جریان ضدانقلاب همچون علی افشاری هم‌راستا بود!» «رجا نیوز» در ادامه حملاتش به قالیباف و طیف سیاسی منتسب به او نوشته که «البته این اولین‌باری نیست که نواصولگرایان از موفقیت دولت رییسی در سیاست‌خارجی ناراحت می‌شوند؛ بعد از توافق راهبردی ایران با عربستان اصولگرایان همراه با جریان رسانه‌ای اصلاحات تلاش کردند تا این موفقیت را از دولت سیزدهم تمییز دهند... فارغ از این مسائل اما دلیل ناراحتی نواصولگرایان از دستاوردهایی که به اسم دولت سیزدهم تمام می‌شوند هم مشخص نیست.» اما این جملات با واکنش تندتری از سوی «صبح‌نو» مواجه شد؛ این روزنامه در شماره 17 تیر ماه خود، در مطلبی ابتدا از عملکرد رسانه‌ای خود دفاع کرد و با «رادیکال» توصیف کردن جبهه پایداری، نوشت: «جهان موازی رادیکال‌های پایداری، چگونه است و چرا ایشان به فانتزی‌گرایی و خیال‌بافی علاقه دارند؟» این روزنامه در بخش دیگری از مطلب خود، «حمله اخیر علیه صبح نو» را در قالب «شکاف درون جریان اصولگرایی و ناب‌گرایی رادیکال» دانسته است. ناب‌گرایی احتمالا باید هم‌معنی با همان «خالص‌سازی» علی لاریجانی باشد؛ واژه‌ای که لاریجانی در بیانیه‌ای از آن استفاده کرد و به مذاق محافظه‌کاران خوش نیامد.

ضد حمله به حمله پایداری‌چی‌ها

به نوشته روزنامه نزدیک به رییس مجلس، «در جهان‌بینی «رجانیوز»ها، هر کسی که در محدوده گروه آنها تعریف نشود، انواع انگ‌ها را می‌خورد و هر کسی که در دایره آنها تعریف شود، انقلابی‌ترین نیرو و فرد تلقی می‌شود. با چنین جهان‌بینی صلب و بسته‌ای، بسیاری از نیروها از قطار انقلاب پیاده شده و تنها کسانی که رجانیوزی فکر و عمل کنند، انقلابی پنداشته می‌شوند». صبح‌نو در ادامه رجانیوز را دارای نگاهی «تنگ‌نظرانه» دانست که «همواره سعی داشته شکاف و تفرقه را به درون جبهه انقلاب بکشاند».

اینکه رسانه نزدیک به قالیباف، درباره طیف سیاسی نزدیک به ابراهیم رییسی و جبهه پایداری، مشخصا از تلاش برای کشاندن «شکاف و تفرقه» به درون «جبهه انقلاب» می‌گوید، حکایت از اختلاف‌های عمیقی است که در اردوگاه محافظه‌کاران ایجاد شده است. این اختلافات البته پیش از انتخابات مجلس یازدهم هم آشکار بود اما با نزدیک شدن به موعد انتخابات اسفند 1398، طیف محافظه‌کار برای جلوگیری از انشقاق در اردوگاه‌شان، تن به مصالحه و تدوین لیست مشترک دادند؛ عمق این اختلافات آنقدر هست که آنها در میدانی بدون رقیب، انگار به صورت دستگرمی می‌خواستند طعم وحدت را بچشند. پس از انتخابات و شکل گرفتن مجلس، همچنان متحد باقی ماندند؛ اتحادی که با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم، کم‌کم سست و بی‌اعتبار می‌شد. چند روز پس از تعطیلات نوروز 1400 و در حالی که احتمالاتی مبنی بر حضور محمدباقر قالیباف به عنوان نامزد در انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح می‌شد، برخی نمایندگان نزدیک به جبهه پایداری و مخالف قالیباف، او را به دستکاری بودجه پس از تصویب در مجلس متهم کردند. احتمالا این ادعا برای قالیباف به معنای هشدار برای عدم ورود به قلمرویی بود که از آن او نبود؛ یعنی قلمروی ریاست‌جمهوری که ابراهیم رییسی پس از تحمل شکست سنگین بهار 1396 از جانب حسن روحانی، در فکر آن بود؛ چنانکه مجتبی توانگر از نمایندگان نزدیک به قالیباف یک روز پیش از ثبت‌نام رییسی در انتخابات، در توییتی از برنامه‌ریزی رییس وقت قوه قضاییه از فردای شکستش در انتخابات قبلی خبر داد: «شُبهه‌ای‌ که آیت‌الله رییسی را متهم می‌کنند یک‌شبه به فکر ریاست‌جمهوری افتاده و عملا بدون برنامه در دولت آینده حضور خواهد داشت عرض می‌کنم که ایشان از ۳۰اردیبهشت۹۶ برای حضور در انتخابات سیزدهم ریاست‌جمهوری خود را آماده می‌کردند و کاملا آماده اداره با قوت دولت هستند. مگر منعی باشد».

عملا این نماینده نزدیک به قالیباف با این توییت، خواسته که در لفافه درباره برنامه بلندمدت رییسی برای تصاحب صندلی ریاست‌جمهوری افشاگری کرده باشد؛ در حالی که رییسی پس از ثبت‌نام در انتخابات در بیانیه‌ای که قرائت کرد، گفته بود: «خدایا تو شاهدی که هیچگاه دنبال مقام و قدرت‌طلبی نبوده‌ام و در این مرحله نیز برخلاف میل و مصلحت شخصی و تنها به منظور انجام وظیفه در جهت اجابت توده مردم و جوامع نخبگان و رعایت مصالح اجتماعی و رفع رنج مردم و ایجاد امید پا به عرصه گذاشته‌ام». در این شرایط قالیباف که سال 1396 هم طی فعل و انفعالاتی به نفع رییسی کنار کشیده بود، باز هم نتوانست در این میدان بی‌رقیب شرکت کند و باز هم یک شانس دیگر را از دست داد. شاید یکی از علت‌های خصم طیف نزدیک به قالیباف نسبت به پایداری‌چی‌ها، همین موضوع باشد چرا که روزهای بعد از شکست ابراهیم رییسی از حسن روحانی، نزدیکان قالیباف در مصاحبه‌های مختلف رسانه‌ای تاکید می‌کردند که اگر رییسی به نفع قالیباف کنار کشیده بود، نتیجه‌ای دیگر حاصل می‌شد.

چرا سکوت کرده‌اید؟!

«صبح نو» در ادامه به طعنه‌های دو سال پیش «رجانیوز» به مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی و متهم کردن او به بی‌بصیرتی و «تقلید سیاسی از نیروهای سکولار» اشاره کرده است. این روزنامه جملات خطاب‌شده به مرحوم صافی گلپایگانی را «خجالت‌آور» خوانده و آورده که «حمله به مرجعیت، جزو صفات انقلابی‌گری است یا مخصوص سوپرانقلابی‌هاست؟ اگر قرار به انگ‌زدن باشد که همین سایت، شایسته چنین انگ‌هایی است، گرچه مرام ما بر خلاف این سایت و این گروه، انگ‌چسباندن نیست». در ادامه نیز دلیل حمله به این مرجع تقلید را بابت تاکیدش بر «آشتی با کشورها در دیدار با محمدباقر قالیباف» دانسته است و نوشته «در آن برهه ایران با عربستان و تعدادی دیگر از کشورهای عربی منطقه، در تعامل نبود و حمله رجانیوز علیه آن مرجع بزرگ، نشان می‌داد که این ‌رسانه با سیاست خارجی تعامل‌گرا، از اساس مخالف بوده است». اما روزنامه نزدیک به قالیباف، به همین بسنده نکرده و نوشته اگر رجانیوز با سیاست خارجی دولت رییسی «موافق است، چرا دو سال پیش، به آیت‌الله حمله کرد و اگر مخالف است چرا الان، در موضوعاتی مثل تفاهم با سعودی یا مذاکرات برجامی صدایی از او در نمی‌آید و سکوت کرده است». در ادامه نتیجه‌گیری کرده که «شاید رجانیوز این روزها صرفا مشغول تحمل سیاست خارجی دولت سیزدهم باشد و شاید هم نسبت به برملا ساختن مکنونات قلبی خود، هراس دارد».

جز انگ‌زدن هیچ هنری ندارید

این روزنامه هرچه به پایان مطلب که نزدیک می‌شود، حملات بیشتری را متوجه رجانیوز و جریان جبهه پایداری می‌کند؛ در ادامه نوشته که «امثال رجانیوز جز انگ‌زنی به طیف‌های جبهه انقلاب، هنر دیگری ندارند و فهم و درک‌شان از سیاست و سیاست‌ورزی، اساسا در قواره اداره کشور نیست». به نوشته این روزنامه «غایت نهایی رجانیوز از اتهام‌زنی اخیر، تلاش برای بر هم زدن شاکله وحدت نیروهای اصیل و اصلی اصولگرایی در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب باشد که نقشی بی‌بدیل در راه دادن نیروهای وابسته به رجانیوز به لیست «ایران سربلند» در اسفندماه سال 98 ایفا کرد که اگر چنان نمی‌شد، نیروهای دل‌پسند رجانیوز، خواب صندلی‌های سبز بهارستان را هم نمی‌دیدند».

«صبح‌نو» وبسایت «رجانیوز و دسته یاران» را «بزرگ‌ترین اپوزیسیون دولت سیزدهم» دانسته که «در تمام دو سال قبل، کاری جز تلاش برای مصادره دولت به نفع خود صورت نداده‌اند و سعی در حذف بقیه جریان‌ها و طیف‌های اصولگرا داشته‌اند. حتما چنین نگرش‌هایی به ضرر دولتی است که باید حمایت همه طیف‌های اصولگرایی، نه فقط یک طیف خاص را همراه داشته باشد. کنش درست دولت، مرزبندی با چنین گرایش‌های انحصارطلبانه‌ای است». این روزنامه همچنین تاکید کرده که «گویا رجانیوز به نمایندگی از اصولگرایان رادیکال، با حمله به نواصولگرایان، به دنبال ایجاد رقابت درون جبهه انقلاب است؛ شبیه سلوک قبلی آنها در اکثر انتخابات‌ها». البته این جمله صبح‌نو آنچنان هم پر بی‌راه نیست؛ در ادوار انتخابات تا پیش از اسفند 1398، جبهه پایداری همواره در آرزوی رسیدن به قدرت بوده‌اند و حاضر به ائتلاف با دیگر طیف‌های محافظه‌کاران نمی‌شد. حتی در انتخابات ریاست‌جمهوری 1392، وقتی ریش‌سفیدهای محافظه‌کاران و به خصوص مرحوم مهدوی‌کنی تصمیم گرفتند که از میان نامزدهای محافظه‌کار تنها یک نفر بماند، سعید جلیلی نامزد مطلوب پایداری‌چی‌ها نه تنها حاضر به انصراف نشد، بلکه بنا به روایت‌هایی از پاسخ دادن به تماس‌ها و پیغام‌های ریش‌سفیدمآبانه محمدرضا مهدوی‌کنی هم امتناع می‌کرد.

حمله دوباره پایداری‌چی‌ها به قالیباف

فردای این پاسخ «صبح‌نو»، وبسایت «رجانیوز» موضوعی دیگر را دستمایه حمله تند دیگری به قالیباف کرد. موضوع پس گرفتن ملکی بود که محل «خانه اندیشمندان علوم انسانی» بود. شهرداری علیرضا زاکانی این ملک را از این انجمن بازپس گرفت و همین باعث انتقادات تند رجانیوز از قالیباف شد. حمله به قالیباف بابت این بود که ملک مدنظر در زمان شهرداری قالیباف به «خانه اندیشمندان علوم انسانی» داده شد. رجانیوز در واکنش به انتقادات از بازپس‌گیری نوشته که «جاروجنجال‌های رسانه‌ای امروز اصلاح‌طلبان حاصل بی‌تدبیری‌های قالیباف در زمان ریاست شهرداری تهران است‌. او با باج دادن به جریان‌ غربگرا‌ و امید بستن به بهره‌برداری از حمایت و سبد رای آنها، یکی از بهترین اموال شهرداری را به صورت «حبس مطلق» به اصلاح‌طلبان هبه کرد تا با خیال راحت به تئوریزه کردن افکار و ارزش‌های خود بپردازند!» پیش از این هم رجانیوز معتقد بود که قالیباف برای جذب آرای قشر «خاکستری» در تلاش است. در بحبوحه اعتراضات سال گذشته که پس از جان‌باختن مهسا امینی دختر 22 ساله در مدت زمان بازداشتش در پلیس امنیت اخلاقی رخ داد، حملات تندی به قالیباف و عزت‌الله ضرغامی وزیر گردشگری انجام داده بود. رجا نیوز نوشته بود: «این افراد در آرزوی دیرینه خود سعی دارند تا در مقاطع مختلف با اظهارات اینچنینی به قول خودشان بدنه خاکستری جامعه را جذب کرده و ایشان را در دامان انقلاب حفظ کنند؛ خواه عقب‌نشینی در برابر خواسته‌های ناحق شورشیان باشد خواه همکاری با ظریف و وزیرخارجه بالقوه قلمدادکردن وی».

حمله روزنامه طیف قالیباف به دولت

اما بخش مهم ماجرا به چند روز پیش بازمی‌گردد؛ زمانی که روزنامه نزدیک به قالیباف با اسم رمز «سوپر انقلابی‌ها» به دولت و هوادارانش که همان پایداری‌چی‌ها باشند، حمله و آنها را به ساخت سناریویی علیه رییس مجلس متهم کرد.

این مطلب که با تیتر «کارگردانی تخریب» منتشر شده، اولین جمله از آن، خط و ربط و هدفش را مشخص کرده است: «در سه سال و یک ماه که از عمر مجلس یازدهم می‌گذرد، ماشین تخریب نیروهای سوپر‌انقلابی، هیچگاه علیه این نهاد و به‌خصوص رییس آن، یعنی محمدباقر قالیباف خاموش نشده است». «صبح‌نو» با اشاره به لایحه عفاف و حجاب، آورده که «این روزها رادیکال‌ها برای حمله به قالیباف، در حال بهره‌برداری از آن هستند». اشاره «صبح نو» به جنجال‌های چندی پیش است که طی آن پایداری‌چی‌ها محمدباقر قالیباف را به سنگ‌اندازی در مطرح کردن و به سرانجام رساندن طرح عفاف و حجاب متهم کردند. مرتضی آقاتهرانی رییس کمیسیون فرهنگی و به فاصله‌ای کوتاه کاظم صدیقی رییس ستاد امر به معروف و نهی از منکر، گفته بود که مجلس «جلوی طرح عفاف و حجاب را گرفته است. شما مردم باید وکلای خود در مجلس را بازخواست کنید.» آقاتهرانی هم در اظهاراتی گفته بود: «طبق قانون، کمیسیون می‌توانست پس از گزارش، طرحی داشته باشد که آن را نیز به دنباله این گزارش ارایه دهد، ولی چه کنم که رییس مجلس با طرح آن در صحن علنی موافقت نکرد.» اشاره آقاتهرانی به گزارش عفاف و حجاب است که کمیسیون فرهنگی پیش از سال نو در صحن مجلس قرائت کرده بود. در پاسخ به این انتقادات، مجتبی توانگر نماینده نزدیک به قالیباف دو نامه تند و تیز خطاب به صدیقی و «جوانان پایداری» نوشت که نهایتا دوطرف آتش‌بس دادند.

دفاع تمام‌قد از رییس

این روزنامه اصلاح‌طلبان و پایداری‌چی‌ها را در یک سبد گذاشته و نوشته «در فرصت 9ماهه تا انتخابات مجلس دوازدهم، رادیکال‌های هر دو جناح اصلاح‌طلبی و اصولگرایی، روند حملات خود علیه مجلس و ریاست مجلس را شدت بخشیده‌اند تا به خیال خود بتوانند ثمره این حملات را در انتخابات بچینند». در ادامه دفاعی تمام‌قد از قالیباف شده است و نوشته که او در قامت ریاست مجلس «تمام توان خود را به کار بست تا با قدرت نهاد پارلمان را احیا کند اما طیف‌ها و نیروهای معارض او، اعم از اصلاح‌طلبان و اصولگرایان تندرو، در یک همکاری مشترک، پروژه تخریب او و مجلس یازدهم را آغاز کردند».

این روزنامه در بخش دیگری از این مطلب خود، سفرهای موسوم به «نظارتی» ریاست مجلس را از جمله دلایل «حملات» به قالیباف دانسته و نوشته که «البته این مساله تنها به سفرهای داخلی رییس مجلس محدود نشد و سفرهای خارجی او همچون مورد روسیه در اسفندماه 1399 هم از جمله پروژه‌های مفصل آنها بود که اوج تخریب اصلاح‌طلبان و شبهه‌ انقلابیون علیه رییس مجلس را به منصه ظهور رساند». سفر قالیباف که مورد اشاره قرار گرفته، به یک چالش در سیاست خارجی تبدیل شده بود؛ به خصوص آنکه دیدار برنامه‌ریزی شده قالیباف با ولادیمیر پوتین رییس‌جمهوری روسیه از سوی مسکو لغو شد. آن زمان رجانیوز با انتقاد از قالیباف و اطرافیان او نوشته بود: «سفر قالیباف به مسکو و انتقال پیام رهبرانقلاب به پوتین در حاشیه‌ این سفر و سپس لغو دیدار مستقیم وی با پوتین به دلیل پروتکل‌های بهداشتی کاخ کرملین از سوی منتقدین رییس مجلس مورد تمسخر قرار گرفته و از سوی دیگر توسط تیم مشاوران و نزدیکان قالیباف به مانوری برای کسب اعتبار سیاسی تبدیل شده است.» رجانیوز با «اغراق‌گویی» توصیف کردن دفاع مشاوران قالیباف از سفرش به مسکو نوشته بود: «هزینه‌سازی برای حیثیت جمهوری اسلامی ایران آن‌هم در ارتباط با کشورهایی که بیشترین اشتراک مواضع را در سال‌های اخیر با ایران داشته‌اند نشان از آن دارد که محمدباقرقالیباف باید تجدیدنظر جدی در اطرافیان و نیروهای رسانه‌ای خود داشته باشد». انتقادات به قالیباف و تیم مشاوران و رسانه‌ای او در این سفر، روزنامه نزدیک به رییس مجلس را به این نتیجه رسانده که منتقدان قصد «زدن» قالیباف را داشته‌اند.

فعالیت برخی متصلین به دولت علیه مجلس

روزنامه نزدیک به قالیباف در ادامه از «فعال شدن برخی محافل و نهادهای متصل به دولت علیه مجلس» خبر داده و آورده که «اگرچه این انتظار می‌رفت که با روی کارآمدن دولت رییسی، از حجم انتقادات علیه مجلس و قالیباف کاسته شود و دولت و مجلس در همکاری تنگاتنگی با یکدیگر بتوانند به حل مشکلات و مسائل مردم بپردازند اما تخریب‌ها با سویه و رویه دیگری به پیش رفت». در ادامه تاکید شده که پس از گذشت حدود دو سال از دولت رییسی، «همچنان قالیباف از سمت اصلاح‌طلبان و طیف سوپر انقلابی، مورد انتقاد و هجمه قرار می‌گیرد». این روزنامه انتقادها از رییس مجلس در حوزه استیضاح‌ها را نمونه‌ای از آنچه «تخریب‌ها» خوانده، توصیف کرده و نوشته «در نمونه‌ای از این تخریب‌ها می‌توان به تلاش‌های رسانه‌های نزدیک به این جریان‌ها برای زیرسوال بردن عملکرد نظارتی مجلس به‌خصوص در حوزه استیضاح‌ها اشاره کرد؛ موضوعی که اگرچه به بهانه استیضاح و کنار رفتن وزیر پیشین صمت صورت گرفت اما در واقعیت بیشتر با اهداف سیاسی و برای تخریب عملکرد قالیباف عملیاتی شد».

ساخت فیلم علیه قالیباف؟

«صبح نو» باز هم به موضوع عفاف و حجاب اشاره دارد و نوشته که تدوین این لایحه، «بهانه جدیدی را به دست تخریب‌گران داده است تا هجمه علیه مجلس یازدهم و قالیباف را وارد دور تازه‌ای کنند». این روزنامه باز هم از رییس مجلس دفاع کرده و نوشته «قالیباف یکی از دلایل تاخیر تصویب قانون درباره عفاف و حجاب را اولا تاخیر دولت در ارایه لایحه و ثانیا لحاظ همه شرایط و ساحات مربوطه می‌داند. رییس مجلس، اخیرا در مراسم گردهمایی مبلغین قم درباره توجه به همه ابعاد مربوط به عفاف و حجاب و پرهیز از یک‌سویه‌نگری در این باره اظهار کرد: «حجاب و عفاف یک موضوع چندساحتی است. همه توان‌مان در مرکز پژوهش‌های مجلس، مرکز تحقیقات اسلامی قم و پژوهشگران حوزوی و دانشگاهی را بسیج کردیم تا یک لایحه چندساحتی تنظیم شود.» با این حال، برخی تصاویر منتشره از حاشیه حضور رییس مجلس در قم، نشان می‌دهد که عده‌ای به بهانه نقد رییس مجلس، مشغول تهیه فیلم و اتهام‌زنی علیه قالیباف هستند». «صبح نو» در ادامه جزییاتی از آنچه تهیه فیلم علیه قالیباف خوانده، نوشته: «نوشتن سناریو و ساختن فیلم علیه رییس مجلس به واسطه لایحه حجاب، پرده جدیدی از بازی سوپرانقلابی‌ها با احساسات طیف‌های مذهبی جامعه است که یقینا بر خلاف واقعیت موجود درباره نگرش قالیباف به لایحه حجاب است. قالیباف بر محور کار فرهنگی و ایجابی علاوه بر موضوع حقوقی در این لایحه تاکید دارد که انگار سوپر انقلابی‌ها را به حاشیه برده و به ساختن فیلم مصنوعی وادار کرده است». هرچند روزنامه نزدیک به قالیباف، اشاره‌ای گذرا به ساخت ویدیو درباره قالیباف داشته، اما مشخص نکرده که این ویدیو شامل چه مواردی است و چه کسانی دست‌اندرکار آن هستند.

قالیباف در دو راهی

ماجرای عفاف و حجاب، به یکی از معضلات و مشکلات محمدباقر قالیباف تبدیل شده است و او در دوراهی حمایت یا مخالفت با این موضوع قرار دارد. در صورتی‌که طیف قالیباف و شخص رییس مجلس لایحه عفاف و حجاب را در اولویت قرار ندهند و با جریان پایداری در این زمینه همراهی نکنند، به دستاویزی برای زیر ضرب بردن رییس مجلس از سوی جریانات تندرو تبدیل می‌شود و به قول «صبح نو» با «احساسات طیف‌های مذهبی جامعه» بازی خواهند کرد. از سوی دیگر قالیباف و قالیبافی‌ها اگر با پایداری‌چی‌ها همراه شوند تا ضمن تصویب لایحه عفاف و حجاب، مفاد این لایحه را تندتر کنند، طیفی از بدنه اجتماعی هوادار قالیباف نسبت به او سرخورده می‌شوند و در رای دادن به او دچار تردید خواهند شد؛ همان طیفی که این روزها تندروها آنها را «مذهبی صورتی» خطاب‌شان می‌کنند. این روزنامه بدون اشاره به شعارهای طیف قالیباف پیش از ورود به مجلس مبنی بر بهبود معیشت و شفافیت امور که مجلس تحت هدایت قالیباف در هیچ‌کدام هم توفیقی نداشته است، نوشته «اگرچه رییس مجلس اقدامات متعددی را در زمینه‌های مختلف انجام داده است اما هرچه میزان دستاوردهای خانه ملتی‌ها بیشتر می‌شود، موج تخریب‌ها و هجمه‌ها هم نسبت به عملکرد رییس بهارستان بیشتر می‌شود و طبیعی است آنان که خود عملکردی ندارند، ناچارند برای توجیه بی‌عملی خود، اقدامات انقلابی دیگر را زیر سوال ببرند». مشخص نیست روزنامه صبح نو دقیقا از کدام دستاوردهای مجلس صحبت می‌کند؛ احتمالا تورم‌های کمرشکن را جزو دستاورهای مجلس تحت ریاست قالیباف می‌داند وگرنه دستاورد دیگری در کارنامه مجلس یازدهم دیده نمی‌شود.

دعوا تا شب انتخابات؟ شاید بعدتر حتی!

ماجراها و کشمکش‌های پایداری‌چی‌ها و قالیبافی‌ها تا انتخابات مجلس دوازدهم در اسفندماه و احتمالا بعد از آن هم ادامه خواهد داشت. خصوصا اینکه نمایندگان طیف قالیباف، تحرکات دولتی‌ها در زمینه انتخابات را در راستای «دخالت سازمان‌یافته» قوه مجریه در انتخابات پیش‌رو می‌دانند. از بخشنامه معاون وزیر کشور به استانداری‌ها مبنی بر عدم دخالت نمایندگان در اموری که شائبه انتخاباتی خواهد داشت، پررنگ‌ترین چالش میان دولت و مجلس شده که نمایندگان همچنان پای برکناری معاون وزیر یا استیضاح وزیر ایستاده‌اند؛ البته که با توجه به سابقه مجلس، به نظر نمی‌رسد گزینه دوم یعنی استیضاح وزیر عملی شود و در حد تهدید باقی می‌ماند. البته اینجا دیگر دعوا بر سر بقا و همینطور در دست گرفتن یک قوه است؛ قوه‌ای که می‌تواند در ریاست‌جمهوری 1404 نیز موثر باشد. با این وجود گزاره خبری روزنامه نزدیک به قالیباف مبنی بر «فعال شدن برخی محافل و نهادهای متصل به دولت علیه مجلس» می‌تواند با رصد اقدامات جبهه پایداری و منسوبان آن، رمزگشایی شود؛ حمله‌ای از طیف قالیباف که دیگر بدون هیچ‌گونه پرده‌پوشی طرف مقابل را می‌زند و طرف مقابل هم به همین شکل.