سیاهچاله‌های پرجرم که فعالانه تغذیه می‌کنند، از جمله سیاهچاله‌ای که در دست است، توسط ماده‌ای به نام دیسک‌های برافزایشی احاطه شده‌اند که در طول زمان به تدریج آنها را تغذیه می‌کنند. برخی از موادی که آنها نمی بلعند سپس به سمت قطب‌های خود هدایت می‌شود، جایی که متعاقباً با سرعت نزدیک به نور یا نسبیتی به بیرون منفجر می‌شود. این تابش الکترومغناطیسی بسیار پرانرژی و بسیار درخشان خواهد بود. این رویدادها به عنوان بلازار شناخته می‌شوند.

این بلازار که Markarian ۴۲۱ نامگذاری شده و در صورت فلکی دب اکبر قرار دارد، با کاوشگر قطب سنجی پرتو ایکس ناسا (IXPE) که در دسامبر ۲۰۲۱ پرتاب شد، مشاهده شد. قطبی شدن این جریان یک شگفتی را برای اخترشناسان آشکار کرد و نشان داد که بخشی از جت که در آن ذرات در آن شتاب می‌گیرند، محل میدان مغناطیسی با ساختار مارپیچ نیز است.

جریان‌های بلازار می‌توانند میلیون‌ها سال نوری در فضا امتداد داشته باشند، اما مکانیسم‌هایی که آنها را پرتاب می‌کنند هنوز به خوبی شناخته نشده‌اند. با این حال، این اکتشافات جدید پیرامون فوران مارکاریان ۴۲۱ می تواند تا حدودی این پدیده کیهانی شدید را روشن کند.