بر اساس شواهد زمین‌شناسی، اُلمپوس قدرتمند مریخ ممکن است زمانی جزیره‌ای آتشفشانی بوده باشد که توسط اقیانوسی به عمق تقریباً ۶ کیلومتری احاطه شده است.

اُلمپوس بلندترین کوه شناخته شده در منظومه شمسی است که ۱۶ مایل (۲۵ کیلومتر) از سطح مریخ امتداد دارد و در حدود ۳۷۴ مایل (۶۰۱ کیلومتر) عرض دارد. در قله این کوه یک دهانه آتشفشانی وجود دارد که آخرین بار ۲۵ میلیون سال پیش فوران کرده است.

گروهی به رهبری آنتونی هیلدنبراند از دانشگاه پاریس-ساکلی در فرانسه اکنون کار جدیدی کرده اند که نشان می دهد اُلمپوس شباهت هایی با جزایر آتشفشانی روی زمین مانند جزایر آزور، جزایر قناری و جزایر هاوایی دارد.

تیم هیلدنبراند می‌گوید که شکاف‌ها در جایی شکل گرفته‌اند که گدازه‌ای که از کناره‌های آتشفشان جاری می‌شود، با آب اقیانوس‌های عمیق در اطراف آن برخورد می‌کند. این امر در حدود ۳.۷ تا ۳.۴ میلیارد سال پیش رخ داده است.

اگر تیم هیلدنبراند درست گفته باشد، در آن صورت بالای درزها یک خط ساحلی باستانی را نشان می دهد. امروزه در اطراف اُلمپوس، یک فرورفتگی بزرگ در سطح پیدا می کنیم که به دلیل وزن زیاد کوه ایجاد شده است. ارتفاع درگیرها نشان می دهد که آب اقیانوس تا عمق ۴ مایلی (۶ کیلومتری) این فرورفتگی را پر کرده است.

ویژگی های مشابهی در سمت شمالی آتشفشان مریخی دیگر به نام آلبامونس یافت می شود که در بیش از ۱۱۰۰ مایل (۱۸۰۰ کیلومتر) دورتر از المپوس قرار دارد و نشان دهنده وسعت احتمالی اقیانوس باستانی است.