علی تهمک پوژهشگر حوزه مهاجرت و نویسنده کتاب پناهندگی با اشاره به اینکه پناهنده شخصی است که به دنبال پناهگاه است و در کل باید مجبور به ترک خانه و وطن شده باشد، گفت: فرد پناهنده باید زندگی در وطنش غیرقابل تحمل باشد و درکل پناهنده به شخصی اطلاق می‌شود که به دلیل نژاد، مذهب، ملیت و عضویت در گروه‌های اجتماعی یا عقاید سیاسی تحت تعقیب یا شکنجه و یا اذیت و آزار قرار گرفته و یا تهدید نسبت به حیات و آزادی، ظلم و ستم مستقیم و یا جنگ و بلایای طبیعی که زندگی را مختل کند مجبور به ترک وطن شده باشد. 

تهمک با بیان اینکه در مورد ظلم و ستم مستقیم بین شخص پناهنده باید حتما خود در معرض ظلم و ستم قرار بگیرد، گفت: 

این فرد نمی‌تواند بگوید که خانواده ام مورد ظلم و ستم قرار گرفته و من پناهندگی می‌خواهم. 

وی گفت: همچنین این افراد نمی‌توانند با شکستن قوانین نظیر آزادی پوشش، مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی و ... که جزو قوانین کشور مبدا است، پناهندگی بگیرند.

نویسنده کتاب پناهندگی با اشاره به اینکه در بعضی کشور‌ها در زمان درخواست پناهندگی شخص را به کشور ثالث منتقل می‌کنند، گفت: در برخی موارد نیز باید شخص به کشور مبدا ورد به منطقه برگردد، هرچند نگاه به پناهندگان سلیقه‌ای و سیاسی است، به طور مثال همین حالا نگاه به پناهندگان خاورمیانه‌ای و آفریقایی بسیار متفاوت‌تر از پناهندگان کشور‌های جنگ زده در اروپا است. 

تهمک افزود: باید واژه مهاجرت را پناهندگی جدا کرد چرا که یک جنایتکار یا یک سرباز فراری شامل قوانین پناهندگی نمی‌شود.