طرفداری/ در روز 18 فروردین ماه یکی از رویدادهای تلخ تاریخ فوتبال ایران با درگذشت یکی از بهترین و برومند ترین مردان تاریخ فوتبال ایران، شکل گرفت، مرحوم سیروس قایقران فوتبالیست شهیر و با اخلاق به علت سانحه تصادف رانندگی در گردنه امام زاده هاشم همراه فرزندش راستین، درگذشت.
سیروس قایقران متولد بهمن ماه سال 1340 در کلویر بندرانزلی بود و هنگام مرگ تلخش تنها 36 سال داشت.
سیروس از کودکی به فوتبال در زمین‌های خاکی کلویر روی آورد و به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاه‌ها درآمد. وی در سن ۱۶ سالگی در سال ۱۳۵۶ موفق شد در تیم‌های نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد و ملوان را به رتبه قهرمانی باشگاه‌های گیلان رساند.
او در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳ نقش مهمی درموفقیت های تیم ملوان و فوتبال گیلان داشت.
قایقران در سال ۱۳۶۳ به تیم ملی دعوت شد و در سال ۱۳۶۷ تنها فوتبالیست شهرستانی بود که دهداری بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را به بازوان او بست. در سال ۱۳۶۷ در مسابقات جام ملتهای آسیا در قطر، تیم ملی ایران با رهبری سیروس به مقام سومی دست یافت و در سال ۱۳۶۹ تیم ایران را با گل‌های او پس از ۲۰ سال به قهرمانی در بازی‌های آسیایی پکن رسید.
سیروس قایقران سپس به تیم الاتحاد قطر (الغرافه قطر فعلی) پیوست و بعد از مدتی بازی در قطر، به ملوان آمد و با این تیم قهرمان جام حذفی ایران و راهی مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا شد.

قایقران در سال ۱۳۷۰ به تیم کشاورز تهران پیوست. او بعد از چند سال، سرمربی تیم کشاورز شد و با این تیم به مقام سوم لیگ رسید. وی در سال ۱۳۷۶ به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی در آن‌جا مشغول مربی‌گری شد. در سال‌های ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ قایقران بارها تمایل خود را برای بازگشت به ملوان به عنوان بازیکن یا مربی اعلام کرد. در اوایل سال ۱۳۷۷ وی در حالی‌که همراه فرزند (راستین)، همسر (افسانه اسدان) و برادر همسرش (ایمان اسدان) در اتومبیل خود از انزلی عازم تهران بود، در حوالی امام زاده هاشم با کامیون تصادف کرد که منجر به فوت وی و فرزندش شد.