آخرین خبر/ در لحظه تحویل سال که برای ما ایرانیان بسیار مهم است و همیشه با دقت ثانیه آن را به خاطر داریم چه اتفاقی رخ می‎‌دهد و معیار ما برای شروع سال چیست؟

می‌دانیم که کره زمین در حال گردش به دور خورشید است و هر سال یکبار خورشید را دور می‌زند، آن هم با سرعت باور نکردنی 30 کیلومتر بر ثانیه! در هنگام این گردش این طور به نظر می رسد که خورشید در میان ستارگان پس زمینه آسمان جا به جا شده و دایره ای را در طول یک سال می پیماید که به آن دایره البروج می‌گوییم و در واقع همان صفحه مداری زمین است.

از سوی دیگر زمین با سرعت 1600 کیلومتر بر ساعت در حال چرخش به دور خودش است. اما این محور گردش که مبنای دستگاه مختصات استوایی است بر صفحه مداری زمین عمود نیست و انحرافی 23.5 درجه‌ای با آن دارد. به همین دلیل صفحه استوای زمین هم بر دایره البروج یا همان صفحه مداری زمین منطبق نیست و فقط در دو نقطه یکدیگر را قطع می‌کنند. این عدم تطابق باعث این امر می‌شود که خورشید همیشه بر روی استوای سماوی نبوده و فقط دو روز از سال از این نقطه عبور کند. ایرانیان باستان نقطه اعتدال بهاری یا نقطه‌ای که خورشید با عبور از آن از نیم کره جنوبی آسمان به نیم‌کره شمالی وارد و از آن پس طول روزها از شب‌ها در نیمکره شمالی زمین طولانی‌تر می‌شود را مبدا تقویم خود قرار داده و جشن می‌گیرند. در این روز به دلیل واقع شدن خورشید بر روی استوای سماوی طول شب و روز در سراسر کره زمین یکسان می‌شود. البته در اول پاییز هم اتفاق مشابهی رخ می‌دهد با این تفاوت که خورشید از نیمکره شمالی وارد نیمکره جنوبی آسمان می‌شود و طول روزها برای نیمکره شمالی زمین کوتاه تر می‌شود.

شاید برایتان سوال شود که چرا لحظه تحویل سال هر سال یکسان نیست؟ علت این امر طول سال زمینی است. گردش زمین به دور خورشید دقیقا 365 روز نیست! بلکه برابر 365.25 روز است. این یک چهارم روز باعث می‌شود که هر سال لحظه تحویل سال چند ساعت جا به جا شده و هر 4 سال با اضافه کردن یک روز به کمک سال کبیسه این جا به جایی جبران می‌شود.

منبع: مجله آوااستار