خراسان/ امام‌رضا(ع) می‌فرمایند: «نقش انگشتر عیسی(ع) این دو جمله بود که خوشا به حال بنده‌ای که موجب یاد خدا باشد و وای به حال بنده‌ای که باعث فراموشی خدا شود»(عیون أخبار الرضا(ع)،ج 2، ص 55). یاد خدا یعنی دوری از غفلت، بسان محافظی بر رفتار و گفتار انسان مواظبت کرده و از کجی و کاستی و خطا و گناه انسان را دور می‌کند. از همین رو امام‌رضا(ع) بر آن تاکید دارند که خوشبختی ناشی از یاد خدا برای بنده‌ای است که هم خود به یاد خداست، هم رفتار و گفتارش در خانواده و اجتماع یادآور خدا نزد دیگران است و این صعود به قله خوبی‌ها و قرار گرفتن در دایره نیکان و بندگان صالح خداست.
نویسنده : جواد رستمی