برخلاف آب شیرین منجمد، یخ روی سطح اقیانوس از دو عنصر تشکیل شده است. کریستال یخ نسبتاً خالص است، زیرا آب بیشتر نمک را در طول فرآیند انجماد حذف می کند. آب شور باقیمانده به دلیل دمای انجماد پایین، مایع باقی می‌ماند و کانال‌های نمکی بسیار شور در بلوک یخ متخلخل ایجاد می‌کند.

هنگامی که این یخ دریا می شکافد و آب شور را به اقیانوس های باز می ریزد، برینکل تشکیل می شود. از آنجایی که آب نمک از آب اطراف آن سنگین‌تر است، در حالی که آب نسبتاً شیرینی که با آن در تماس است منجمد می‌شود، به کف اقیانوس فرو می‌رود. این فرآیند به برینکل اجازه می دهد تا به سمت پایین رشد کند.

گاهی اوقات، برنیکل ممکن است به کف دریا برسد، همانطور که در فیلم ضبط شده است. همانطور که رشد می کند، موجودات مختلفی را در اطراف خود صید می کند، مانند جوجه تیغی دریایی و ستاره دریایی.

در فصل‌های زمستان در قطب جنوب، هوای بالای کوه‌های یخ می‌تواند به دمای -۲۰ درجه سانتی گراد برسد. با این حال، در مورد آب دریا که حدود -۱.۹ درجه سانتیگراد است، همین اتفاق نمی‌افتد.