یداله مرادی اظهار کرد: گرمی و خشکی از خصوصیات تابستان است و اگر بیش از حد نباشد باعث افزایش خون در بدن، سرخی چهره و افزایش اشتها شده و اگر بیش از حد باشد از شدت تولید صفرا رنگ چهره به زردی رفته و بیماری‌های صفراوی بروز می‌کند.

وی ادامه داد: در تابستان همه اخلاط به ویژه خلط صفرا برانگیخته شده و تولید صفرا نیز نسبت به دیگر فصول سال افزایش می‌یابد.

مرادی تصریح کرد: گرمی و خشکی تابستان در سرزمین‌های گرم و در گرم‌مزاجان و جوانان و بالاخص در آن‌هایی که به اقتضای کار و پیشه خود در معرض گرمای بیشتر هستند، می‌تواند منجر به پیدایش مشکلاتی در رابطه با تندرستی شود.

این متخصص طب سنتی بیان کرد: هوای گرم در اوایل خون بد را افزایش و موجب سرخ شدن رنگ پوست می‌شود ولی طول کشیدن گرمی هوا در این فصل باز شدن منافذ پوستی را پیش می‌آورد که نتیجه آن افزایش تعریق، کاهش ادرار و تحلیل اخلاط و حرارت غریزی است به این ترتیب در باطن بدن چندان گرمی برجا نمی‌ماند و باطن رو به سردی می‌گذارد و از همین رو دستگاه گوارش، دچار سستی و ضعف می‌شود.

وی با اشاره به این‌که در تابستان بدن لاغر شده و به تدریج رنگ چهره نیز به زردی می‌گراید، افزود:  در تابستان اخلاط می‌سوزند، قوا و افعال طبیعی ضعیف می‌شوند، بیماری‌های قدیمی و مزمن عود می‌کنند، سردرد و کندی حواس و خواب‌آلودگی پیش می‌آید، خواب طبیعی کم می‌شود، خون دماغ، خونریزی‌های رحمی و اسهال خونی نسبت به سایر فصول افزونی می‌گیرد، اشتها کاهش و عطش افزایش می‌یابد.

مرادی با بیان اینکه در تابستان گرمی قلب نیز زیاد می‌شود و این گرمی از راه قلب به همه بدن سرایت می‌کند، تصریح کرد: اگر در بدن رطوبت خلطی بیش ازحد طبیعی باشد، این گرمی عارضی می‌تواند موجب بیماری‌های عفونی و تب شود لذا در تابستان‌های بسیار گرم، لاغری و انواع تب‌ها شایع می‌شود.

این متخصص طب سنتی اضافه کرد: معمولاً هوای گرم سودی به حال افراد سالم ندارد و هوای سرد برای ایشان بهتر است، البته هوای گرم تابستان برای سردمزاجان، پیران و کسانی که به بیماری‌های سرد مانند لقوه، تشنج، فلج، بیماری‌های روماتیسمی و … دچارند سودمند است.

وی افزود: بنابراین تابستان فصلی مناسب برای پیران، بلغمی‌مزاجان و مرطوبان است زیرا هوای آن رطوبت را کاهش داده و سردی را تعدیل می‌کند اما صاحبان مزاج‌های گرم و خشک به خصوص صفراوی‌های جوان در این فصل، با مشکلات متعدد روبرو می‌شوند.

مرادی با اشاره به این‌که در رابطه با تدابیر تابستانه چند نکته کلی را باید مدنظر داشت، بیان کرد: مثل هر اقدام دیگری در طب سنتی این تدابیر نیز براساس مزاج و وضعیت جسمانی هر شخص شکل می‌گیرند و طبیعتاً همان قدر که یک فرد صفراوی مزاج نیاز به اجرای دقیق این تدابیر دارد تا فصل تابستان را پشت سر بگذارد، ممکن است یک فرد بلغمی نه‌تنها نیازی به این تدابیر نداشته بلکه این گرمای جانسوز، برایش مفید نیز هست.

این متخصص طب سنتی تصریح کرد: افراد دموی در رعایت تدابیر تابستانی به افراد صفراوی نزدیکند اما افراد سوداوی باید بیشتر به دنبال جبران رطوبت بدن خود باشند و نیاز زیادی به کاهش گرمای درونی ندارند.

وی ادامه داد: خواب رطوبت بدن و کم‌خوابی خشکی بدن را افزایش می‌دهد، از این رو افراد به خصوص گرم مزاجان باید در فصل تابستان خواب کافی داشته باشند.

 مرادی تأکید کرد: فعالیت بدنی و ورزش در تابستان باید سبک و در حد ضرورت و محدود به ساعات خنک اولیه روز باشد، چراکه ورزش و حرکت حرارتی علاوه‌بر حرارت فصل تولید می‌کنند و با تحریک و برانگیختن اخلاط به ویژه خلط صفرا باعث بیماری می‌شوند.

این متخصص طب سنتی توصیه کرد: با تغییر در ساعات کاری و برنامه‌ریزی‌های خود، سعی کنید در ساعات اوج گرما، در سایه و جای خنک باشید و اگر برایتان مقدور است در این ایام، به مناطق خنک‌تر پناه ببرید.

وی با اشاره به این‌که اقامت هرچند موقت در مکان‌های خنک و مرطوب و نزدیک به آب روان که از دود و دم زندگی شهری دور باشد بسیار مناسب است، تصریح کرد: استحمام و دوش گرفتن در طول روز باعث کاهش حرارت بدن می‌شود ولی دقت کنید که برای این کار از آب ولرم استفاده کنید.

مرادی در توصیه به جوانان و گرم‌مزاجان تأکید کرد: در فصل تابستان افراد جوان و گرم مزاج باید از غذاهای با طبع گرم مانند عسل، خرما، خربزه، غذاهای تند، سرخ کردنی‌ها و … پرهیز کنند تا از بیماری‌های این فصل در امان باشند.