رباعی1
ای در پی گنج، گنج و گنجینه علی‌ست
ای اهل عمل، دست پر از پینه علی‌ست
ای آن که به دنبال خدا می‌گردی
دنبال علی باش که آئینه علی‌ست

رباعی2
هرکس که در این جهان گرفتار علی‌ست

با قیمت جان و دل خریدار علی‌ست
عمری‌ست جهان ریزه‌خور سفره‌ی اوست
هرچند که نان‌ونمک افطار علی‌ست

رباعی3
هر دل که شناخته‌ست راهی به‌علی
پس رو زده با کوه گناهی به‌علی
پیغمبر ما که "مُستَجابُ الدَّعوة" است
در سجده چنین گفت؛ "الهی بِعلی"

رباعی4
بر پای تو کوه درد و غم سجده کند
نامت که نوشته شد، قلم سجده کند
از بس که به سجده رفته ای در دل شب
حق است که بر تو سجده هم سجده کند

رباعی5
بار غم اگر به شانه برداشت علی
در کوفه نهال عشق را کاشت علی
هر شب در اوج خلوت نخلستان
با چاه قرار درد دل داشت علی

رباعی6
یک‌عمر به فکر دیگران بود علی
با دشمن و دوست مهربان بود علی
تاریخ گواه است که تا روز ابد
مظلوم‌ترین مرد جهان بود علی

رباعی7
شب‌های زمین بدون او بی‌بدر است
حتی شب قدر بی‌علی بی‌قدر است
در زمره‌ی خوبان جهان در تاریخ
تا روز حساب نام او در صدر است

رباعی8
بودند اگرچه دورش افراد دورو
هرگز دو خورش نبود بر سفره‌ی او
از جهلِ زمانه با علی عمری بود؛
خاری در چشم و استخوانی به گلو

رباعی9
امشب خبری نشد از آن مرد کریم
خالی مانده‌ست ظرف طفلان یتیم
این‌بار به دست کافری معجزه شد
در مسجد کوفه ماه گردید دونیم

رباعی10
شب شاهد چشم‌های بیدار علی‌ست
تاریخ در انتظار تکرار علی‌ست
خوشبخت کسی که مُهر پرونده‌ی او
امضای "براءَةٌ مِنَ النّارِ" علی‌ست