مصاف/  پیامبر خدا صلى‌الله‏ علیه ‏و‏آله:
حُبّى و حُبُّ اَهْلِ بَیْتى نافِعٌ فى سَبْعَةِ مَواطِنَ اَهْوالُـهُنَّ عَظیـمَةٌ: عِنْـدَ الوَفـاةِ و فِى الْقـَبْـرِ وَ عِنْدَالنُّشُورِ وَ عِنْدَالِکتابِ وَ عِنْدَ الحِسابِ وَ عِنْدَ المـیزانِ وَ عِنْدَ الصِّراطِ؛ 
 محبّت من و محبت اهل‌بیـت من در هـفت جا کـه هراس آن‌ها بسیار بزرگ است، سودمند است: ۱. هنگام مرگ، ۲. در قــبر، ۳. هنگام برانگیخته‌شدن، ۴. هنگام دریافت نامه اعمال، ۵. هنگام حسابرسى، ۶. هنگام سنجش اعمال، ۷. هنگام عبور از صراط.

 امالى صدوق، ص۱۸