شرکت کنندگانی که فقط تمرینات قلبی / هوازی انجام دادند، در مقایسه با افراد کم تحرک، عملکرد بهتری در تست‌های ذهنی نداشتند.

این مطالعه نشان داد افرادی که این دو نوع تمرین را با هم ترکیب می‌کنند، عملکرد شناختی بالاتری نسبت به افرادی که بی‌تحرک بودند و افرادی که به تنهایی تمرینات قلبی انجام می‌دادند، از خود نشان دادند.

افرادی که به تمرینات هوازی همراه با تمرینات قدرتی می پرداختند– صرف نظر از مدت زمان و شدت– از نظر ذهنی چابک تر بودند، در تفکر سریع‌تر بودند و همچنین توانایی قوی‌تری برای تغییر یا تطبیق تفکر خود در صورت لزوم داشتند.

این مطالعه شامل ۱۸۴ فرد سالم از نظر شناختی ۸۵ تا ۹۹ ساله با میانگین سنی ۸۸.۴۹ سال بود.

افراد به سه گروه تقسیم شدند: افرادی که بی تحرک بودند، افرادی که فقط تمرینات هوازی انجام می‌دادند و افرادی که هم تمرینات هوازی و هم تمرینات قدرتی انجام می‌دادند.

عملکرد شناختی شرکت‌کنندگان بر اساس مجموعه آزمون‌های ارزیابی شناختی مونترال که برای اندازه‌گیری کاهش خفیف شناختی و علائم اولیه زوال عقل طراحی شده است، ارزیابی شد.

گروه تمرینات هوازی و قدرتی بالاترین امتیاز کلی عملکرد شناختی را داشتند.

گروه تمرینات هوازی به علاوه قدرتی به طور قابل توجهی بهتر از گروه کم تحرک در آزمون‌های رمزگذاری و جستجوی نمادها امتیاز کسب کردند.

نتایج آزمایش گروه فقط هوازی با گروه کم تحرک یکسان بود.

به گفته محققان، هر دو نوع ورزش با بهبود حساسیت به انسولین، کاهش خطر حملات قلبی و سکته مغزی و به طور کلی فعال‌تر نگه داشتن افراد، سلامت مغز را به طور کلی بهبود می‌بخشند.

نمونه‌هایی از ورزش‌های هوازی شامل پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا یا استفاده از تجهیزات قلبی مانند دستگاه‌های قایقرانی، تردمیل‌ها و پله‌نوردی است.

تمرینات قدرتی یا تمرینات مقاومتی شامل انقباض عضلات در برابر نوعی مقاومت خارجی است. برای مثال، چنین مقاومتی ممکن است وزنه، باند یا توپ پزشکی باشد.

هدف از تمرینات قدرتی افزایش حجم و قدرت عضلانی، به دست آوردن انعطاف پذیری مفاصل و تقویت استخوان‌ها است.