مسعود خیام در پیشگفتار کتاب نوشته است: کسی را نمی‌شناسم که خواندن و نوشتن فارسی بلد باشد ولی حافظ را نشناسد. بین این حافظ‌شناسان اما، کمتر کسی است که حافظ را خوانده باشد. خواندنش به نظرشان سخت می‌رسد. این کتاب مال حافظ‌نخوانده‌هاست. امروز می‌خواهیم برای اولین بار حافظ بخوانیم که ما را بالاتر از آشفتگی‌های زمانه می‌نشاند و امکان دیدن صحنه گسترده‌تری می‌دهد. در این کتاب فقط نمونه‌هایی از شعر حافظ، به منظور آشنایی و آموزش آمده است، بقیه در دیوان حافظ.

 برای شناختن برخی رموز شعر، می‌توانیم از همسایگانش، موسیقی و نقاشی، بهره گیریم. شاعر مانند آهنگساز عمل می‌کند، شعرخوانی هم مثل نوازندگی موسیقی است.

 شوپن‌ آهنگساز بزرگی است که به شاعرانگی شهرت دارد، در موردش گفته‌اند «شاعر پیانو». امروز اما، شوپن را از طریق نوازندگانش می‌شناسیم. بسیاری از نوازندگان بزرگ جزو کارهای خود، شوپن هم نواخته‌اند. بعضی نوازندگان اما، به گونه‌ای اختصاصی شوپن نواخته‌اند به طوری که به «شوپنیست» معروف شده‌اند. اینان همه خوب و پاکیزه‌اند اما با یکدیگر فرق دارند.

 در موسیقی سنتی ایرانی نیز وضع به همین منوال است. یک گوشه مشهور و قدیمی مثل دیلمان را در نظر بگیریم. همه ردیف‌نوازان بزرگ آن را نواخته‌اند. نکته این که قصه یکی است اما از هر زبان که می‌شنوید نامکرر است. 

همانطور که برای شناختن موسیقی، دانش‌های «تاریخ و تئوری موسیقی» در کلی‌ترین حالات آن ضروری است، در شعر نیز اوضاع به همین قرار است. همان‌گونه که در موسیقی، دانش‌ ساز، اصوات و شیوه‌های اجرا و مانند آن ضروری است، در شعر نیز در به همین پاشنه می‌چرخد. در هر حال، زیبا خواندن شعر، کم از نواختن موسیقی نیست. نوازنده‌ای که دلنشین می‌نوازد به رموز موسیقی خود و فنون ساز خود آشناست، آنگاه با دل می‌نوازد. شعرخوانی زیبا نیز همین‌طور است.

 این کتاب برای جوان‌ترها و حافظ‌نخوانده‌ها نوشته می‌شود، بنابراین از استادان محترم تقاضا دارم برای خواندن سخن کامل حافظ به ده‌ها دیوان موجود مراجعه کنند.

 همچنین کتاب «امپراتوری طلای سرخ» نوشته ژان باتیست ماله با ترجمه آذردخت خیام در ۱۹۱ صفحه با شمارگان ۷۷۰ نسخه و بهای ۱۴۰ هزار تومان در نشر آسیم در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.

 در نوشته پشت جلد کتاب می‌خوانیم: با ریختن سس گوجه‌فرنگی در بشقاب پیتزای مقابل خود محصولی را مصرف می‌کنیم که گوجه‌فرنگی صنعتی نامیده می‌شود؛ محصولی تهیه‌شده در کارخانه‌ها که در بشکه‌های عظیم از قاره‌ای به قاره‌ای دیگر حمل می‌شود. ژان باتیست ماله به مدت دو سال از اعماق چین تا کالیفرنیا و ایتالیا به تحقیقی منحصربه‌فرد درباره این محصول پرداخت. او با دلالان، تجار، دهقانان، متخصصان، محققان علم ژنتیک و سازندگان ماشین‌آلات مربوط به این صنعت، و نیز یکی از ژنرال‌های ارتش چین ملاقات و گفت‌وگو کرد. از خرابه‌هایی که محل اسکان کارگران گردآورنده گوجه‌فرنگی است، دیدن کرد؛ به کنسروسازی‌هایی سرک کشید که رُب حقیقتا بی‌کیفیت را با مواد مشکوک مخلوط می‌کنند؛ تشکیلات مشکوک و رازآلود و بسیار درآمدزایی را دنبال کرد که عمدتا در اختیار مافیای گوجه‌فرنگی است.

«امپراتوی طلای سرخ» شرحی است بر سرمایه‌داری جهانی و داستان کالایی جهانی‌ است. ژان باتیست ماله در سال ۲۰۱۴ با سفر به اعماق جنگل‌های آمازون و تهیه گزارشی درباره آن به دریافت جایزه ارزشمند کتاب «گنکور دبیرستانی» در حوزه اقتصاد و علوم سیاسی نائل آمد.