نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که ترکیبات سدیم دودسیل سولفات در شوینده‌های لباسشویی ممکن است یکپارچگی پوست را به خطر بیندازد و به‌طور بالقوه در ایجاد اگزما نقش داشته باشد.

این تحقیق شامل استفاده از نوعی موش‌های آزمایشگاهی بود که در معرض دو ماده شوینده معمولی لباس‌های خانگی، با عنوان شوینده‌های A و B، در رقت‌های مختلف (۱:۱۰۰، ۱:۱۰۰۰، و ۱:۱۰۰۰۰ با محلول نمکی بافر فسفات) قرار گرفتند.

این مواد شوینده از طریق یک چسب پوستی به‌مدت چهار ساعت استفاده شدند. به‌طور قابل توجهی، قرار گرفتن در معرض این مواد شوینده منجر به کاهش قابل توجه مقاومت الکتریکی و افزایش اتلاف آب ترانس اپیدرمی شد که نشان‌دهنده تضعیف سد پوستی است.

تجزیه و تحلیل توالی RNA این تحقیق، کاهش در بیان ژن‌هایی که برای حفظ یکپارچگی پوست ضروری هستند را نشان داد.

در مقابل، ژن‌های مرتبط با فرآیندهای متابولیک لیپید، کراتینه شدن و تمایز سلول‌های اپیدرمی به‌طور افزایشی بیان شدند.

تجزیه و تحلیل پروتئومیکس(دانش بررسی ساختار و عملکرد پروتئین‌ها در مقیاس بزرگ) کاهش پروتئین‌های مرتبط با چسبندگی سلولی و تنظیم مثبت پروتئین‌های پیش‌التهابی را نشان داد.

یافته‌ها نشان می‌دهد که مواد شوینده لباسشویی، به‌ویژه سدیم دودسیل سولفات، می‌توانند به‌طور قابل توجهی بر یکپارچگی سد پوستی تأثیر بگذارند.

این تحقیق بر اهمیت تحقیقات بیشتر برای ارزیابی اثرات بلندمدت مواد شوینده بر سد پوستی، به‌ویژه در افرادی که مشکلات پوستی دارند، تاکید می‌کند.

درک عواقب بالقوه محصولات روزمره مانند شوینده‌های لباسشویی بر سلامت پوست برای حفظ و نگهداری عملکرد محافظتی پوست ضروری است.

این تحقیق به‌عنوان یادآوری ارزشمندی از اهمیت مراقبت از پوست و نیاز به تحقیقات مداوم در مورد محصولاتی است که در زندگی روزمره خود استفاده می‌کنیم.

یافته‌های این تحقیق در مجله Allergy منتشر شده است.