ورزش 3/ مراسم اهدای جایزه توپ طلای 2023 تا ساعاتی دیگر در پاریس برگزار خواهد شد و برنده این جایزه ارزشمند دنیای فوتبال معرفی می‌شود.
 
به گزارش "ورزش سه"، امروز برنده توپ طلای سال 2023 مشخص خواهد شد. نامزدهای اصلی جایزه امسال لیونل مسی، کیلیان امباپه، ارلینگ هالند، کوین دی‌بروینه و رودری هستند و گمانه‌زنی‌های بسیاری در طول چند هفته اخیر درباره برنده نهایی این جایزه انجام شده است. انتظارها برای شناخت برنده توپ طلای 2023 تا ساعاتی دیگر به پایان خواهد رسید.

 پوشش زنده خبری

_جود بلینگام، ستاره رئال مادرید، امشب در پاریس و در مراسم توپ طلا حاضر خواهد شد. گفته می‌شود این بازیکن قرار است به عنوان برنده جایزه کوپا معرفی شود. 

 _خوان لاپورتا راهی پاریس شده است تا در مراسم اهدای جایزه توپ طلا حضور داشته باشد. گفته می‌شود توپ طلای زنان قرار است به آیتانا بونماتی، ستاره تیم ملی اسپانیا و بارسلونا، اهدا شود و رییس این باشگاه برای حمایت از او و همچنین لیونل مسی در این مراسم حاضر خواهد بود.

_عکسی که فرانس فوتبال از مراحل ساخت توپ طلای امسال منتشر کرد؛ جایزه‌ای که امشب به برنده تعلق خواهد گرفت.

_ادن هازارد، ستاره سابق رئال مادرید، معتقد است که لیونل مسی بهترین بازیکن جهان است و باید به خاطر قهرمانی در جام جهانی توپ طلا را از آن خود کند.

_در فاصله یک روز تا برگزاری مراسم توپ طلا، آرایشگر لیونل مسی با انتشار این عکس در صفحه اینستاگرامش نوشت: "بهترین تاریخ را برای فردا آماده کردم. یک روز خاص که در آن او هشتمین توپ طلای خود را خواهد برد. لئو از تو ممنونم که مثل همیشه به من اعتماد کردی و به من این نعمت را دادی که احتمالاً بزرگترین روز کاری زندگی‌ام را رقم بزنم. جهان کار من را خواهد دید!"

نامزدهای توپ طلای مردان ۲۰۲۳

کیلیان امباپه، مهاجم ۲۴ ساله فرانسوی، با بازی‌های خوب در ترکیب پی‌اس‌جی و تیم ملی فرانسه، برای ششمین بار نامزد توپ طلا شد.

ویکتور اوسیمن، مهاجم ۲۴ ساله نیجریه‌‌ای، که با گلزنی‌هایش کمک کرد تا ناپولی قهرمان سری آ شود، برای اولین بار نامزد توپ طلا شد.

هری کین، مهاجم ۳۰ ساله انگلیس، با بازی‌های خوبش برای تاتنهام و بایرن مونیخ، برای پنجمین بار در فهرست توپ طلا قرار گرفت.

روبرت لواندوفسکی، مهاجم۳۵ ساله لهستانی، که امسال با بارسا قهرمان لالیگا شد، برای هشتمین بار در فهرست توپ طلا قرار گرفت.

کیم مین‌جائه، مدافع ۲۶ ساله کره‌ای، با بازی‌های خوبش برای ناپولی و بایرن مونیخ، برای اولین بار نامزد توپ طلا شد.

لوکا مودریچ، هافبک ۳۷ ساله کروات، به خاطر عملکرد خودش در تیم ملی و همین‌طور رئال مادرید برای ششمین بار نامزد توپ طلا شد.

آنتوان گریزمان، مهاجم ۳۲ ساله فرانسوی، که با فرانسه به فینال جام جهانی رسید، برای پنجمین بار نامزد توپ طلا شد.

لیونل مسی، ستاره ۳۶ ساله آرژانتینی، به دلیل قهرمانی در جام جهانی و همینطور بازی‌هاش برای پی‌اس‌جی و اینترمیامی برای شانزدهمین بار نامزد توپ طلا شد.

لائوتارو مارتینز، مهاجم ۲۶ ساله اینتر، برای بازی‌های خوبش که باعث صعود این تیم به فینال چمپیونزلیگ شد، برای دومین بار به فهرست توپ طلا راه پیدا کرد.

خولین آلوارز، مهاجم ۲۳ ساله منچسترسیتی، به خاطر بازی‌های خوبش برای آرژانتین و سیتی برای اولین بار در بین نامزدهای توپ طلا قرار گرفت.

وینیسیوس جونیور، مهاجم ۲۳ ساله رئال مادرید، برای دومین بار نامزد توپ طلا شد.

رودری، هافبک ۲۷ ساله منچسترسیتی و یکی از عوامل اصلی موفقیت‌های این تیم، برای اولین بار نامزد توپ طلا شد.

یاسین بونو، دروازه‌بان ۳۲ ساله مراکشی، که با تیم ملی کشورش به نیمه نهایی جام جهانی رسید و با سویا قهرمان لیگ اروپا شد، هم برای اولین بار نانزد توپ طلا شده است. 

 
ایلکای گوندوگان، ستاره ۳۲ ساله آلمانی، که امسال برای منچسترسیتی بارسا بازی کرد و نقش مهمی در سه گانه سیتی داشت، برای اولین بار طعم قرار گرفتن در بین نامزدهای توپ طلا رو چشید. 

 
مارتین اودگارد، هافبک ۲۴ ساله نروژی، نقش مهمی در نتایج خوب آرسنال داشت و برای اولین بار نامزد توپ طلا شد.

ارلینگ هالند، مهاجم ۲۳ ساله نروژی، با بازی‌های خوبی که برای سیتی در راه کسب سه گانه انجام داد، برای سومین بار نامزد توپ طلا شد.

 
روبن دیاز، مدافع ۲۶ ساله پرتغالی، با درخشش در ترکیب منچسترسیتی، برای دومین بار نامزد توپ طلا شد.

 
امیلیانو مارتینز، دروازه‌بان ۳۱ ساله آرژانتینی، با بازی‌های خوبش در جام جهانی و در ترکیب استون ویلا، واسه اولین بار در فهرست نامزدهای توپ طلا قرار گرفت.

نامزدهای توپ طلای مردان

نیکولو بارلا، هافبک ۲۶ ساله ایتالیایی، با بازی‌های خوبش واسه اینتر، برلی دومین بار نامزد توپ‌ طلا شد. 
 

فتوشوت‌های فرانس فوتبال برای سال 2022 هم جالب بود؛ مخصوصا کورتوا و گاوی که با یه تم پاپاراتزی طور گرفته شده.

بعد از کریم بنزما، قطعا این تیبو کورتوا بود که بیشترین تاثیر رو در موفقیت‌های رئال داشت و کسی تعحب نکرد که جایزه یاشین برای بهترین دروازه‌بان سال بهش رسید. آلیسون بکر، ادرسون، ادوارد مندی و مایک مانیان هم پشت سرش قرار گرفتن. 

جایزه کوپا برای بهترین بازیکن جوان هم برای دومین سال پیاپی به یه بازیکن از بارسا رسید: گاوی. اون هم مثل پدری شروع خیلی خوبی تو بارسا داشت و تونست بالاتر از ادوارد کاماوینگا، جمال موسیالا، جود بلینگام و نونو مندس، جایزه کوپا رو ببره.

توپ طلای زنان برای دومین سال پیاپی رسید به الکسیا پوتیاس، در حالی که این تیم ملی زنان انگلیس بود که قهرمان یورو شده بود ولی بث مید، ستاره انگلیس و آرسنال، تو رده بندی دوم شد. سم کِر (استرالیا)، لنا اوبردورف (آلمان) و آیتانا بونماتی (اسپانیا) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن. 

سال 2022 از اون سال‌هایی بود که اسم نفر برنده از مدت‌ها قبل مشخص بود و هیچ‌کسی از شنیدن اسمش توپ مراسم تعجب نکرد: کریم بنزما. کاپیتان رئال با بازی‌های درخشان و گلزنی‌های پشت سر هم قهرمان لالیگا و چمپیونزلیگ شده بود و هیچکی شانس نزدیک بهش هم نداشت. سادیو مانه، کوین دی‌بروینه، روبرت لواندوفسکی و محمد صلاح هم پشت سرش قرار گرفتن.

از سال 2021 یه جایزه جدید هم به جوایز مراسم توپ طلا اضافه شد به اسم جایزه بهترین مهاجم سال یا جایزه گرد مولر که به مهاجمی داده می‌شه که بیشترین گل رو زده باشه. اولین جایزه هم به روبرت لواندوفسکی رسید تا شاید غم نگرفتن توپ طلای سال قبل یه خرده کم بشه.

و پدری که با این عکس‌هایی که گرفته، باید جایزه بهترین بازیکن جوان و جاهل رو بهش می‌دادن!

دوناروما هم با این ژست‌ها با جایزه یاشین عکس گرفت؛ خیلی بی‌خیال‌طور و "حالا مگه چی شده"!

و این هم عکس‌های جالب خانم الکسیا پوتیاس که تو حموم خونه‌ش گرفته شده!

فرانس فوتبال واسه توپ طلای ۲۰۲۱ سنت‌شکنی کرد و با اینکه می‌تونست اینکار رو خیلی زودتر انجام بده، بالاخره واسه هرکدوم از برنده‌ها یه فتوشوت گذاشت و عکس‌های جذابی‌ ازشون گرفت. مثلا رفتن خونه مسی و از کل ۷ تا توپ طلاش عکس گرفتن در حضور خانواده.

جایزه یاشین سال ۲۰۲۱ به جان‌لوئیجی دوناروما رسید که با ایتالیا قهرمان یورو شد و تو بازی‌‌های نیمه‌نهایی و فینال هم درخشان بود. ادوارد مندی، یان اوبلاک، ادرسون و مانوئل نویر هم پشت سر دوناروما قرار گرفتن.

 جایزه کوپا برای بهترین بازیکن جوان هم به پدری رسید نا هت‌تریک بارسایی‌ها کامل بشه. پدری که اون فصل اولین بازی‌هاشو واسه بارسا و اسپانیا انجام می‌داد، اینقدر خوب که جای حرف و حدیثی نذاشت انتخابش. رقباش هم جود بیلینگام، جمال موسیالا، نونو مندس و میسون گرین‌وود بودن که به ترتیب دوم تا پنجم شدن. 

 توپ طلای زنان هم به یه بارسایی رسید: الکسیا پوتیاس که با اختلاف زیاد نسبت به هم تیمی‌ش، جنیفر هرموسو، توپ طلا رو برد. سم کِر و ویویان میدما از چلسی و آرسنال، سوم و چهارم شدن و یه بارسایی دیگه، لی‌یک مارتنس پنجم شد.

 درخشش روبرت لواندوفسکی سال ۲۰۲۱ هم ادامه پیدا کرد اما بدشانسی این بود که لیونل مسی تو آخرین فصل بازی‌ش تو بارسا فوق‌العاده بود و تونست هفتمین توپ طلاش رو ببره. تو رده‌بندی لواندوفسکی دوم شد و جورجینیو هم که با ایتالیا قهرمان یورو شد، سوم. کریم بنزما و انگولو کانته هم چهارم و پنجم شدن. 

سال ۲۰۲۰ بعد از 65 سال به خاطر کرونا فرانس فوتبال کلا اهدا جوائز رو لغو کرد و این وسط بیشتر از همه روبرت لواندوفسکی ضرر کرد که بیشتر از همه شانس بردن توپ طلا رو داشت. اینکه فرانس فوتبال همچین تصمیمی گرفت، خیلی عجیب بود چون خیلی راحت می‌تونستن نفر برنده رو انتخاب کنن و جایزه رو هم تو یه فرصت مناسب بهش بدن.

یه سال بعد از اینکه لیورپول با دسته‌گل لوریوس کاریوس، تو فینال چمپیونزلیگ باخت، با درخشش آلیسون بکر دوباره به فینال رسید و این بار قهرمان شد تا اولین جایزه یاشین به این دروازه‌بان برزیلی برسه. مارک آندره تراشتگن، ادرسون، یان اوبلاک و هوگو لوریس هم دوم تا پنجم شدن.

سال ۲۰۱۹ آژاکس با ستاره‌های جوونش تا نیمه نهایی چمپیونزلیگ رفت و عجیب نبود که جایزه کوپا برای بهترین بازیکن جوون سال به ماتیس دلیخت رسید که اون فصل فوق‌العاده بود. جیدون سانچو، ژوائو فلیکس، وینیسیوس جونیور و آندری لونین هم تو رتبه‌های بعدی قرار گرفتن. 

سال ۲۰۱۹ سال جام جهانی زنان بود و تیم ملی آمریکا با درخشش مگان راپینو،‌ ستاره جنجالی‌شون، قهرمان شد. واسه همین از قبل مشخص بود که توپ طلای اون سال به راپینو می‌رسه و با اختلاف‌ زیادی هم تو رای‌گیری اول شد. لوسی برنز (انگلیس)، الکس مورگان (آمریکا)، آدا هگربرگ (نروژ) و ویویان میدما (هلند) نفرات بعدی بودن.

لیورپول قهرمان چمپیونزلیگ شد و ستاره‌هاش شانس زیادی واسه توپ طلا داشتن، اما این لیونل مسی بود که برای ششمین بار برنده توپ طلا شد و دوباره بالاتر از رونالدو قرار گرفت. ویرژیل فن‌دایک دوم شد، رونالدو سوم و سادیو مانه و محمد صلاح چهارم و پنجم.


فرانس فوتبال دوباره یه جایزه جدید معرفی کرد. دیدن اگه قرار باشه منتظر بمونن که توپ طلا به یه دروازه‌بان برسه، ممکنه تا ۱۰۰ سال دیگه هم نشه، جایزه یاشین رو برای بهترین دروازه‌بان سال معرفی کردن.
اینم جلد فرانس فوتبال واسه برنده شدن مودریچ که خیلی با پیراهن مشکی خیلی هم شیک شده.

جایزه کوپا هم رسید به کیلیان امباپه که اون سال تو جام جهانی کولاک کرده بود و بی‌حرف و حدیث جایزه رو برد. با اختلاف خیلی زیاد، کریستین پولیشیچ، جاستین کلایورت، رودریگو و جانلوئیجی دوناروما پشت سرش قرار گرفتن. 

اولین توپ طلای زنان هم رسید به آدا هگربرگ، ستاره نروژی لیون، که با این تیم قهرمان فرانسه و چمپیونزلیگ شده بود. هگربرگ یه رقیب جدی داشت به اسم پرنیل هاردر، ستاره دانمارکی وولفسبورگ، که تو رای‌گیری فقط ۶ امتیاز کمتر آورد. جنیفر ماروژان(آلمان)، مارتا (برزیل) و سم کِر (استرالیا) هم تو رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

اتفاقی که همه منتظر بودن بالاخره افتاد و بعد از ۱۰ که مسی و رونالدو توپ طلاها رو بین خودشون تقسیم می‌کردن، لوکا مودریچ اومد و این دوقطبی رو تموم کرد. لوکیتا که با رئال قهرمان چمپیونزلیگ شده بود، با کرواسی هم تا فینال جام جهانی رفت و دیگه کسی شک نداشت که اون سال باید توپ طلا به یکی غیر از مسی و رونالدو برسه. تو رده‌بندی هن رونالدو دوم شد، گریزمان و امباپه سوم و چهارم و مسی هم پنجم.
 
سال ۲۰۱۸ یه تغییر بزرگ اتفاق افتاد. فرانس فوتبال دید چقدر ضایع‌س فقط یه توپ طلای مردان می‌دن، پس بازیکنای زن چی؟ گفتن پس از این به بعد یه توپ طلا هم واسه فوتبالیستای زن در نظر بگیریم. بعد یه خرده بیشتر فکر کردن، دیدن یه جایزه هم به بازیکنای زیر ۲۱ سال هم بدن بد نیستا. تشویق می‌شن.خلاصه به جایزه کوپا برای بازیکنای جوون هم قرار شد بدن.


جلد فرانس فوتبال واسه توپ طلای پنجم کریس رونالدو انصافا خوبه، حتی می‌شه گفت بهترین جلد از زمان شروع اهدا توپ طلا. ساده و شیک.

سال ۲۰۱۷ رئال یه بار دیگه قهرمان چمپیونزلیگ شد و کریس رونالدو بالاخره تو تعداد توپ طلا با لیونل مسی برابر شد. ۵-۵ مساوی. مسی تو رده‌بندی این سال هم دوم شد و نیمار سوم. جی‌جی بوفون که با یووه تا فینال چمپیونزلیگ رسید، چهارم شد و لوئیس سوارز هم پنجم. 

فرانس فوتبال بعد چند سال رنگ پس‌زمینه لوگوش رو از قرمز به طلایی تغییر داد و عکس جالبی هم از رونالدو برای چهارمین توپ طلاش روی جلد برد.

بعد از چند سال مراسم پر زرق و برق که فیفا برگزار کرد، سال ۲۰۱۶ فرانس فوتبال توپ طلا رو برد باشگاه رئال و اونجا تحویلش دادن. کل تزئینات هم جلد فرانس فوتبال با عکس‌های خود رونالدو و برنده‌های قبلی رئال بودن. خلاص!

 
سال ۲۰۱۶ انتخاب کریس رونالدو تقریبا قطعی بود و هیچ حرف و حدیثی هم توش نبود، هم رئال قهرمان چمپیونزلیگ شد و هم پرتغال قهرمان یورو. مثلث ام‌اس‌ان بارسا یعنی لیونل مسی، لوئیس سوارز و نیمار به ترتیب دوم، چهارم و پنجم شدن و رتبه سوم هم رسید به آنتوان گریزمان که با اتلتیکو مادرید و فرانسه، دو تا فینال رو به رونالدو باخت.

 
سال ۲۰۱۵ آخرین سالی بود که فرانس فوتبال و فیفا به طور مشترک توپ طلا رو دادن. سپ بلاتر رفت و جانی اینفانتینو اومد و جایزه The Best رو واسه فیفا راه انداخت و فرانس فوتبال دوباره مثل قبل شد تنها صاحب توپ طلا.

فرانس فوتبال واسه توپ طلای پنجم مسی هم یه شاهکار جدید رو کرد و ته هنر فتوشاپش رو با گذاشتن عکسای چهار توپ طلای قبلی نشون داد.

این سال یکی از معدود دفعاتی بود که توپ طلا به مسی رسید و رونالدو با اینکه می‌دونست برنده نشده، تو مراسم حاضر بود. 

قهرمانی تو چمپیونزلیگ کار خودشو کرد و لیونل مسی پنجمین بار برنده توپ طلا شد. کریس رونالدو یه بار دیگه دوم شد و نیمار سوم. روبرت لواندوفسکی تو اولین فصلش با بایرن، تو لیست توپ طلا چهارم شد و لوئیس سوارز هم پنجم تا هر سه ستاره بارسا تو پنج نفر اول توپ طلا باشن.

سال ۲۰۱۵ باز هم مسی و رونالدو نامزدهای اصلی توپ طلا بودن و نیمار که با کمک به بارسا برای بردن توپ طلا، برای اولین بار بین سه نامزد نهایی قرار گرفت.
سال 2015 فرانس فوتبال اعلام کرد اگه قرار بود از همون اول توپ طلا به بهترین بازیکن دنیا داده بشه و نه بهترین بازیکن اروپا، پله باید 7 تا توپ طلا می‌برد!

برای سومین توپ طلای رونالدو هم فرانس فوتبال یه جلد درست نبست و باز هم یه عکس آرشیوی کار کرد. عجیبه واقعا!

اما به یادموندنی‌ترین لحظه مراسم اون سال، جایی بود که رونالدو تصمیم می‌گیره خوشحالی معروفش رو روی سن اجرا کنه و داد می‌زنه: "سیووووو"!

اما رونالدو که با رئال مادرید قهرمان چمپیونزلیگ شده بود، دو برابر مسی و نویر رأی آورد و سومین توپ طلایش را جشن گرفت. 

 آلمان قهرمان جام جهانی شد و خیلی‌ها منتظر بودن که بعد از 7 سال یه بازیکن به جز کریس رونالدو و لیونل مسی برنده توپ طلا بشه. مانوئل نویر عملکرد فوق‌العاده‌ای تو برزیل داشت و خیلی‌ها فکر می‌کردن وقتش رسیده برای دومین بار یه دروازه‌بان برنده توپ طلا بشه. 


اون سال فیفا تصمیم گرفت که برای تقدیر از پله، یه توپ طلا هم به او بده تا سلطان تو رقابت با مارادونا، یه وقت چیزی کم نداشته باشه. پله هم مثل رونالدو بعد از گرفتن جایزه‌ش چند قطره اشک ریخت تا فضا کلی احساسی بشه.

فرانس فوتبال برای دومین توپ طلای رونالدو هم یه جلد بد و زشت بست؛ با یه عکس عجیب که احتمالا نکته‌ش ناراحتی ریبری تو پس زمینه‌س.

رونالدو که معلوم بود از رسیدن توپ طلا به مسی برای 4 سال پشت سر هم اصلا راضی نیست، موقع صحبت کردن برای توپ طلای دومش یه اشکی هم ریخت تا مشخص بشه اون سال‌ها چقدر فشار روش بوده.

توپ طلای سال 2013 هم خیلی‌ها را راضی نکرد، به ویژه طرفدارای بایرن رو. اون سال بایرن سه‌گانه برد و فرانک ریبری بازی‌های خیلی خوبی انجام داد اما توپ طلا به کریس رونالدو رسید. لیونل مسی بعد چهار از توپ طلای پیاپی، دوم شد و ریبری سوم. زلاتان ابراهیموویچ و نیمار هم چهارم و پنجم شدن. 

ایده فرانس فوتبال برای توپ طلای چهارم مسی هم چیز ویژه‌ای نبود. عکسشو گذاشتن و چهار بار نوشتن مسی! واقعا خسته نباشید!

سال 2012 هم دولچه گابانا یه کت خال خالی برای مسی طراحی کرد که خیلی در مورد صحبت شد. انگار طرحش رو از یکی از کت‌های قدیمی مارادونا الهام گرفته بودن.

ایده فرانس فوتبال برای توپ طلای چهارم مسی هم چیز ویژه‌ای نبود. عکسشو گذاشتن و چهار بار نوشتن مسی! واقعا خسته نباشید!

با توپ طلای سال 2012، مسی از میشل پلاتینی عبور کرد و به اولین بازیکن تاریخ تبدیل شد که چهار بار توپ طلا رو برده. 

سال 2012 از اون سال‌هایی بود که سر برنده توپ طلا کلی حرف و حدیث داشت. بارسا نه قهرمان لالیگا شد و نه چمپیونزلیگ اما لیونل مسی به خاطر زدن 91 یک گل در کل سال که یه رکورد خارق‌العاده بود، برای چهارمین بار توپ طلا رو برد؛ بالاتر از کریس رونالدو که قهرمان لالیگا شده بود و آندرس اینیستا و ژاوی هرناندز که قهرمان یورو شده بودن و رادامل فالکائو که با اتلتیکو مادرید لیگ اروپا رو برده بود. 

فرانس فوتبال برای سومین توپ طلای مسی این جلد رو کار کرد و ته خلاقیتشون این بود که یه 3 مثل توان بذارن آخر اسم مسی!

کت و شلواری که مسی تو مراسم سال ۲۰۱۱ پوشیده بود هم خیلی سوژه شده بود و همه تعجب کرده بودن که چرا رنگ بنفش رو انتخاب کرده.

مسی سه سال پیاپی برنده توپ طلا شده بود و رفت کنار میشل پلاتینی که تنها بازیکنی بود تا اون زمان که سه بار پشت هم توپ طلا رو برده بود.

بارسلونا دوباره تونست قهرمان لالیگا و چمپیونزلیگ بشه و این یعنی توپ طلای سوم برای لیونل مسی. با یه بازی فوق‌العاده تو فینال سی‌ال، کمتر کسی به اینکه توپ طلا باید به ستاره آرژانتینی برسه، شک داشت. کریس رونالدو که اون فصل تو لالیگا آقای گل شد، دوم شد و ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا و وین رونی هم سوم تا پنجم.

فرانس فوتبال برای اولین توپ طلای مسی هم این عکس آرشیوی رو روی جلد برد و یه عکس هم توپ طلا رو کنار لوگو گذاشتن!
سال 2009 لیونل مسی هم قهرمانی چمپیونزلیگ رو از کریس رونالدو گرفت و هم توپ طلا رو. بارسا تو فینال رم منچستریونایتد رو برد و مسی با زدن یکی از گل‌ها، جلوی چشم رونالدو جشن قهرمانی گرفت و چند ماه بعد هم توپ طلا رو برد. تو رده بندی ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا و ساموئل اتوئو هم سوم تا پنجم شدن. 

بعد از سال‌ها که فرانس فوتبال از عکس برنده با توپ طلا روی جلد استفاده می‌کرد، سال 2008 دوباره رفت سراغ عکس آرشیوی و یه عکس از رونالدو تو بازی با چلسی که البته فینال چمپیونزلیگ هم نیست، روی جلد استفاده کرد.|

سال ۲۰۰۸ اسپانیا قهرمان یورو شد اما زور ستاره‌هاشون به کریس رونالدو که باعث قهرمانی منچستریونایتد تو چمپیونزلیگ شد، نرسید. این اولین سالی بود که رونالدو و مسی مدعیای اصلی بودن و ستاره بارسا دوم شد؛ بالاتر از سه تا ستاره اسپانیا که سوم تا پنجم شدن: فرناندو تورس، ایکر کاسیاس و ژاوی هرناندز.

فرانس فوتبال تا گند یه سوژه رو درنیاره، بی‌خیال نمی‌شه. اون سال‌ها هم گیر داده بود که برنده کله‌شو بچسبونه به توپ طلا و عکس بگیره.

میلان دو سال بعد از فاجعه استانبول، دوباره با درخشش کاکا رفت فینال چمپیونزلیگ و این بار تونست قهرمان بشه و کاکا هم مزدشو با بردن توپ طلا گرفت اما اتفاق مهمتر این بود که لیونل مسی و کریس رونالدو توی جمع پنج نفر اول قرار گرفتن. رونالدو دوم شد و مسی سوم و دیدیه دروگبا و آندره‌آ پیرلو هم تو رتبه‌های بعدی قرار گرفتن. 

 از کت و شلوار راه‌راه کاناوارو که بگذریم، جلدی که فرانس فوتبال براش بست، بد نشده.

تو مراسم اون سال اهدا جام رو سپردن به مونیکا بلوچی، بازیگر معروف ایتالیایی و خب عجیب نبود که کاناوارو و توپ طلا و همه‌چی رفتن زیر سایه!

سال ۲۰۰۶ ایتالیا قهرمان جام جهانی شد و بازی‌های خوب فابیو کاناوارو باعث شد تا بعد از یه دهه، توپ طلا به یه مدافع برسه. جانلوئیجی بوفون هم دوم شد و دو ستاره فرانسه فینالیست، تیری آنری و زین‌الدین زیدان سوم و پنجم شدن. رونالدینیو هم که اون سال با بارسا قهرمان چمپیونزلیگ شد، تو رده‌بندی نهایی چهارم شد.

روی جلد فرانس فوتبال واسه توپ طلای رونالدینیو هم خوب شد؛ یه نیمچه لبخند کنار توپ طلا.

 تو مراسمی که توی نوکمپ واسه رونمایی توپ طلای رونالدینیو گرفتن، مادرش جایزه رو بهش داد و اون موقع این عکسه خیلی مورد توجه قرار گرفته بود. 

حتی سال قبلش هم خیلی‌ها معتقد بودند که توپ طلا باید به رونالدینیو برسه، واسه همین وقتی سال 2005 این ستاره برزیلی بارسا برنده توپ طلا شد، هیچکی تعجب یا اعتراض نکرد. فرانک لمپارد و استیون جرارد که تو روزهای اوج‌شون بودن، دوم و سوم شدن و تیری آنری و آندری شوچنکو هم چهارم و پنجم. 

 شوچنکو خوش شانس بود که کت و شلوارش خیلی تو عکس مشخص نیست (البته لباس خوبی پوشیده بود) و فرانس فوتبال هم تصمیم نگرفت یه طرح عجیب و غریب واسه جلد بزنه واسه همین جلد آبرومندانه‌ای واسش دراومد.

 شوچنکو به سومین بازیکن اوکراینی تبدیل شد که توانست توپ طلا رو ببره؛ سال 75 اولگ بلوخین برده بود و سال 86 ایگور بلانوف.

 سال 2004 پورتو قهرمان چمپیونزلیگ شد و یورو رو هم یونان برد اما این آندری شوچنکو بود که با بازی‌های خوبش واسه میلان، توپ طلا رو برد. دکو، رونالدینیو، تیری آنری و تئو زاگوراکیس، کاپیتان یونان، هم دوم تا پنجم شدن. 

 اینم یه تایید دیگه در مورد اینکه برنده‌های توپ طلا با بدترین لباس‌شون واسه جلد فرانس فوتبال عکس می‌گرفتن. آخه این چه یقه‌ایه آقای ندود1

سال ۲۰۰۳ یوونتوس علاوه بر قهرمانی سری آ، تا فینال چمپیونزلیگ هم رفت و در این موفقیت پاول ندود اونقدر تاثیرگذار بود که حتی باخت تو فینال جلوی میلان هم باعث نشد کسی از رسیدن توپ طلا بهش تعجب کنه. تیری آنری و پائولو مالدینی دوم و سوم شدن و آندری شوچنکو و زین‌الدین زیدان هم تو رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

 واسه جشن توپ طلای رونالدو، دوباره رئال برنده‌های توپ طلا رو به صف کرد. البته این وسط زیدان توپ طلاش رو با پیراهن یووه برده بود. 

 اون سال‌ها فیفا هم جایزه بازیکن سال می‌داد که جایزه‌ش شبیه یه لوح بود و وسطش یه گوی بلوری داشت و اون سال، اون جایزه رو هم رونالدو برد.

 سال ۲۰۰۲ برزیل با درخشش فوق‌العاده رونالدو قهرمان جام جهانی شد و همین باعث که کسی شک نداشته باشه توپ طلا باید به کی برسه. الیور روبرتو کارلوس هم که علاوه بر قهرمانی جهان، با رئال چنپیونزلیگ رو برد، دوم شد و الیور کان و میشائیل بالاک، ستاره‌های آلمان به ترتیب سوم و پنجم. رتبه چهارم هم رسید به زین‌الدین زیدان که رئال رو قهرمان چمپیونزلیگ کرد، اما با فرانسه تو جام جهانی از گروهش هم صعود نکرد.

 به نظر می‌رسه برنده‌های توپ طلا بدترین کت و شلوار و بدرنگ‌ترین پیراهن‌ها رو واسه عکس روی جلد می‌پوشیدن. مثلا اینجا اصلا نمی‌شه گفت کت اوون یا پیراهنش چه رنگیه. برید عکسای فیگو و ریوالدو و سانر رو هم پایین‌تر نگاه کنین. اونا هم انگار از باب همایون خرید کردن!

سال ۲۰۰۱ یه سال فراموش‌نشدنی بود واسه لیورپول. با اینکه نتونستن لیگ برتر رو ببرن، اما قهرمان جام حذفی، جام اتحادیه، جام یوفا و سوپرجام اروپا شدن و همه اینها با درخشش مایکل اوون به دست اومد. واسه همین در سالی که هیچ تورنمنت بزرگی نبود، با خیال راحت توپ طلا رو دادن بهش. رائول، الیور کان، دیوید بکام و فرانچسکو توتی هم در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

اینم جلد فرانس فوتبال برای توپ طلای لوئیس فیگو. با همون ماکت چند سال اخیرش که یه اسم فرانس فوتبال با فونت سفید روی نوار قرمز بود و بقیه صفحه هم عکس نفر برنده با توپ طلا.

واسه مراسم توپ طلای فیگو تو سانتیاگو برنابئو، رئالی‌ها اسطوره‌های باشگاه که توپ طلا برده بودن یعنی آلفردو دی‌استفانو و ریموند کوپا رو هم دعوت کردن. 

سال 2000 آغاز عضر کهکشانی رئال مادرید بود و لوئیز فیگو که تابستون همون سال از بارسا رفت رئال، توپ طلا رو برد تا داغ بارسایی‌ها تازه بشه. رقیب اصلی فیگو، زین‎‌الدین زیدان بود که سال بعدش رفت رئال. آندری شوچنکو، تیری آنری و الساندرو نستا هم تو رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

اینم جلد فرانس فوتبال برای انتخاب ریوالدو تا مطمئن بشیم جلدا رو واسه ستاره‌های فرانسوی فقط خوب می‌بستن و واسه بقیه خیلی دل به کار نمی‌دادن.

سال ۹۹ منچستریونایتد به یه سه‌گانه تاریخی رسید، اما این هم باعث نشد که توپ طلا به ستاره این تیم یعنی دیوید بکام برسه و این ریوالدوی برزیلی بود که به لطف نمایش انفرادی درخشانش با پیراهن بارسا، توپ طلا رو برد. پشت سر بکام هم آندری شوچنکو، گابریل باتیستوتا و لوئیز فیگو قرار گرفتن. 

به سنت قدیمی فرانس فوتبال، همه برنده‌های قبلی فرانسوی توپ طلا جمع شدن تا برنده شدن زین‌الدین زیدان رو جشن بگیرن؛ ژان پی‌یر پان، ریموند کوما و میشل پلاتینی.

سال ۹۸ جام جهانی تو فرانسه برگزار شد، تیم میزبان قهرمان شد و عجیب نبود که توپ طلا هم به ستاره تیم قهرمان برسه که از قضا دو تا گل هم تو فینال زده بود: زین‌الدین زیدان. فاصله نفر برنده این بار هم زیاد بود، ۲۴۴ امتیاز زیدان در مقابل ۶۸ امتیاز داوور شوکر. رونالدو، مایکل اوون و ریوالدو هم تو رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

بعد از یه سال وقفه، توپ طلا دوباره تو دست یه مهاجم بود و این عکس رونالدو رفت رو جلد فرانس فوتبال.

رونالدوی برزیلی که یه سال قبل فقط با یه امتیاز توپ طلا رو از دست داده بود، سال 97 با فاصله زیاد این جایزه رو برد؛ بالاتر از پردراگ میاتوویچ، زین‌الدین زیدان، دنیس برگ‌کمپ و روبرتو کارلوس.

این هم جلد فرانس فوتبال برای توپ طلای ماتیاس سامر. ترکیب کت قهوه‌ای و پیراهن آبی آسمانی هم به جوریه که به نظر می‌رسه سامر هنوز از نظر لباس پوشیدن تو دوران آلمان شرقی مونده بود!

سال‌ها بود که تو سال برگزاری یورو، توپ طلا به ستاره تیم قهرمان می‌رسید و واسه همین خیلی هم عجیب نبود که با قهرمانی آلمان تو یورو ۱۹۹۶، توپ طلا به ماتیاس سامر رسید؛ اما این انتخاب چند تا نکته داشت. یکی اینکه بعد دو دهه یه مدافع توپ طلا برد، بعدش اینکه برای اولین بار یه بازیکن از شرق آلمان تونست این جایزه رو ببره، برنده‌های قبلی اهل آلمان غربی بودن. و در نهایت اینکه سامر فقط با یه امتیاز برتری نسبت به رونالدوی برزیلی این جایزه رو برد: ۱۴۴ در مقابل ۱۴۳. آلن شیرر، الساندرو دل‌پیرو و یورگن کلینزمن هم در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

یکی از جذابیت‌های مراسمی که واسه مارادونا گرفتن، دخترش بود که دوست داشت با توپ طلای باباهه ژست بگیره و سوژه عکاسا شد.

 سال ۹۵ که فرانس فوتبال معیار توپ طلا رو تغییر داد، نشستن با خودشون فکر کردن اگه زودتر اینکار رو کرده بودن، کی بیشتر از همه حقش بود که جایزه رو ببره؟ دیدن قطعا دیه‌گو مارادونای کبیر. دیگه واسه‌ش یه مراسم ترتیب دادن و یه توپ طلای افتخاری دادن بهش که در واقع واسه خود توپ طلا افتخاری بود که تو دستای ال‌دیه‌گو باشه.

چهلمین توپ طلا رسید به ژرژ وه‌آ و این هم شد جلد فرانس فوتبال. 

سال ۹۵ معیار دادن توپ طلا تغییر کرد و حالا همه بازیکنایی که توی فوتبال اروپا فعال می‌تونستن برنده توپ طلا بشن و این باعث شد تا اولین بازیکن آفریقایی این جایزه رو ببره: ژرژ وه‌آ از میلان. یورگن کلینزمن، یاری لیتمانن، الساندرو دل‌پیرو و پاتریک کلایورت. 

توپ طلای استویچکوف پایان یک عصر هم بود. این آخرین دوره‌ای بود که این جایزه فقط به بازیکنان اروپایی داده می‌شد و از سال بعد معیار این جایزه به بازیکنان شاغل در فوتبال اروپا تغییر کرد.

 سی و نهمین توپ طلا رسید به استویچکوف و خوش‌شانس بود که فرانس فوتبال جلد آبرومندی واسش بست.
 
سال ۹۴ سال جام جهانی بود و رده‌بندی نهایی کاملا تحت‌تاثیر عملکرد بازیکنا در جام جهانی. هریستو استویچکوف که با بلغارستان تا نیمه نهایی رفته بود، بالاتر از روبرتو باجو، روبرتو باجو، پائولو مالدینی، توماس برولین و گئورگی هاجی برنده توپ طلا شد. 

 اینم جلد فرانس فوتبال واسه توپ طلای روبرتو باجو. کلا مسئولای این مجله هرچند سال یه بار به ذهن‌شون می‌رسه که می‌تونن عکس برنده رو با خود توپ طلا رو جلد کار کنن.

فرانس فوتبال که علاقه زیادی داره از هر فرصتی برای یادآوری فرانسوی بودن توپ طلا استفاده کنه، برای توپ طلای روبرتو باجو هم به بهانه یوونتوسی بودن، میشل پلاتینی رو هم دعوت کردن تا کنار برنده جدید توپ طلا عکس بگیره.

از سال ۱۹۷۶ که فرانتس بکن‌باوئر برنده توپ طلا شده بود، دیگه توپ طلا فقط به بازیکنای هجومی رسید و این روند سال ۱۹۹۳ هم ادانه پیدا کرد و روبرتو باجو، ستاره یوونتوس، بالاتر از دنیس برگکمپ، ستاره اینتر، برنده توپ طلا شد. اریک کانتونا، آلن بوکشیچ و مایکل لادروپ هم در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن. 
 
 سر بابی چارلتون، اسطوره منچستریونایتد و برنده توپ طلای ۱۹۶۶، در ۸۶ سالگی از دنیا رفت.

این هم جلد مجله فرانس فوتبال برای سومین توپ طلای فان‌باستن با بدترین انتخاب عکس ممکن!

فرانس فوتبال یه بار دیگه واسه دادن توپ طلا به نفر برنده یه نیمچه مراسمی ترتیب داد و با توجه به اینکه مراسم آخرای سال هم بود، بساط درخت کریسمس هم به راه بود.

سال ۹۲ رقابت اصلی توپ طلا بین مارکو فان‌باستن و هریستو استویچکوف بود و در نهایت این ستاره هلندی میلان بود که تونست سومین توپ طلاش رو به دست بیاره و کنار یوهان کرویف و میشل پلاتینی قرار بگیره. دنیس برگکمپ، توماس هاسلر و پیتر اشمایکل هم در رده‌بندی سوم تا پنجم شدن.



فرانس فوتبال بعد از سال‌ها متوجه شد که می‌تونه عکس برنده توپ طلا رو با خود جایزه ببره رو جلد و این کار رو با عکاسی از پاپن شروع کرد.

واسه دادن توپ طلا به ژان پی‌یر پاپن، فرانس فوتبال دو تا برنده سابق فرانسوی توپ طلا، ریموند کوپا و میشل پلاتینی، رو هم دعوت کرد و این تقریبا به یه سنت تبدیل شد.

با اینکه المپیک مارسی تو فینال جام باشگاه‌های اروپا به ستاره سرخ بلگراد باخت اما توپ طلا با اختلاف زیاد به ستاره مارسی رسید: ژان پی‌یر پاپَن. پشت سر پاپن هم لوتار ماتیوس، دارکو پانچف و ایوان ساویسویچ امتیاز برابر گرفتن و روبرت پروسینچکی هم پنجم شد. 

اون سال‌ها جلد فرانس فوتبال هم برای اعلام توپ طلا دیگه ثابت شده بود و فقط عکس نفر برنده تغییر می‌کرد.

این سومین بار بود که اولین توپ طلای هر دهه رو یه آلمانی می‌برد: سال 1970 گرد مولر، سال 1980 کارل هاینز رومینیگه و سال 1990 ماتیوس!

 
بعد از اینکه توپ طلا سه سال پیاپی به ستاره‌های میلان رسید، سال 90 نوبت یه ستاره از اینتر بود که تو سن‌سیرو جشن بگیره: لوتار ماتیوس. کاپیتان آلمان تو جام جهانی 1990 اینقدر خوب بود تو اون جام که باعث شد قهرمان میلان و ستاره‌هاش تو جام باشگاه‌های اروپا خیلی به چشم نیاد. بقیه نفرات برتر هم ستاره‌های جام جهانی بودن: سالواتوره اسکیلاچی، آندریاس برمه، پل گاسکوئین و فرانکو باره‌سی.

سوپر بالون دور سال‌ها توی موزه رئال مادرید بود و همه می‌تونستن ببیننش اما بعد از اینکه دی‌استفانو از دنیا رفت، ورثه همه یادگاری‌هاشو فروختن و تنها سوپر بالون دور دنیا هم به قیمت 200 هزار یورو به یه خریدار ناشناس فروخته شد و الان کسی نمی‌دونه دقیقا کجاست!

توی رأی‌گیری، خواننده‌های فرانس فوتبال پلاتینی رو به عنوان بهترین بازیکن سه دهه انتخاب کردن، اما داوران فرانس فوتبال و برنده‌های سابق توپ طلا به آلفردو دی‌استفانو رأی دادن و به این ترتیب تنها سوپر بالون دوری که تا حالا داده شده، به ستاره آرژانتینی‌الاصل رئال مادرید رسید.

 
سال 89 فرانس فوتبال تصمیم می‌گیره که یه توپ طلای ویژه به اسم سوپر بالون دور بده به بهترین بازیکن سه دهه اخیر اروپا و نامزدها هم بازیکنایی بودن که بیشتر از یه بار برنده توپ طلا شدن که می‌شد آلفردو دی‌استفانو، یوهان کرویف، فرانتس بکن‌باوئر، کوین کیگان، کارل هاینز رومینیگه، میشل پلاتینی و مارکو فان‌باستن. رای‌گیری هم از خواننده‌های فرانس فوتبال، یک پنل داوران خود مجله و برنده‌های سابق توپ طلا انجام شد.

 
فرانس فوتبال برای دومین توپ طلای فان باستن این جلد رو بست که نکته ویژه‌ش اینه که هیچ تیتری نداره و فقط اسمشو با فونت کوچیک پایین عکس گذاشتن.

 
فرانس فوتبال یه بار دیگه واسه دادن توپ طلا به نفر برنده یه نیمچه مراسمی ترتیب داد و با توجه به اینکه مراسم آخرای سال هم بود، بساط درخت کریسمس هم به راه بود.

 

سال ۸۹ دوباره توپ طلا به مارکو فان‌باستن رسید و باز هم هر سه نفر اول میلانی بودن، اما این بار به جای گولیت که تو رده بندی نهایی هفتم شد، فرانکو باره‌سی دوم شد و فرانک رایکارد سوم. لوتار ماتئوس و پیتر شیلتون هم چهارم و پنجم شدن.

فرانس فوتبال برای جلد شماره اعلام توپ طلای سال ۸۸ عکسی از فان باستن رو روی جلد برد که توی پس‌زمینه گولیت هم بود که می‌تونه برنده سال قبل بودن یا دوم شدن تو همین سال رو تداعی کنه.

 
بهترین مثلث هجومی دنیا در اواخر دهه ۸۰ که باعث موفقیت‌های میلان و تیم ملی هلند شده بودن.

 
سال ۸۸ هلند تونست به لطف درخشش مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک رایکارد، قهرمان یورو بشه و این سه تا توی رای‌گیری توپ طلا هم اول تا سوم شدن. اولکسی میخایلیچنکو و رونالد کومان هم چهارم و پنجم شدن.

 
این هم جلد فرانس فوتبال واسه معرفی گولیت به عنوان برنده سال ۸۷. فونتی که برای نوشتن توپ طلا روی جلد استفاده شده، از اون سال دیگه تغییر نکرد و هنوز از همون استفاده می‌کنن.

 
اواخر دهه ۸۰ میلانِ آریگو ساکی به عنوان بهترین تیم دنیا شناخته می‌شد و عجیب نبود که ستاره این تیم یعنی رود گولیت برنده توپ طلا بشه. پائولو فوتره پرتغالی تو رده بندی دوم شد و میشل (رئال مادرید)، گری لینه‌کر (بارسا) و جان بارنز (لیورپول) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

 
ایگور بلانوف بعد بازنشستگی رفت سمت بیزنس و باشگاه‌‌داری و بعضی وقتا هم توپ طلاش رو می‌بره اینور و اونور و شوآف می‌کنه.

 
فرانس فوتبال سال ۸۶ هم شاهکار زد و یه جلد زشت دیگه واسه معرفی برنده توپ طلا رو کرد. به نظر می‌رسه جلد کاملا تحت تاثیر فیلمای دهه ۸۰ هست و ایگور بلانوف عین ابرقهرمان‌ها از توی توپ طلا اومده بیرون.

 
سال ۸۶ یکی از اون سال‌هایی بود که همه رو به فکر انداخت که معیار دادن توپ طلا باید تغییر کنه. تو سالی که دیه‌گو مارادونا با آرژانتین قهرمان جهان شد، چون توپ طلا به بازیکنای اروپایی داده می‌شد، ایگور بلانوف، ستاره دینامو کیف، به خاطر قهرمانی تو جام برندگان جام اروپا جایزه رو برد! گری لینه‌کر، امیلیانو بوتراگنیو، مانوئل آموروس و پربن الکیائر هم دوم تا پنجم شدن.

 

فرانس فوتبال بعد از یه سال که جلد خوب زد واسه برنده توپ طلا، سال ۸۵ دوباره برگشت به سنت جلدای زشتش و توپ طلای سوم میشل پلاتینی رو با این جلد اعلام کرد، با تیتر "پادشاه آفتاب"!

 
با توپ طلای سوم، یه مجسمه هم از میشل پلاتینی ساختن که حداقل از روی جلدای فرانس فوتبال بهتر بود!

 
سال ۱۹۸۵ میشل پلاتینی دوباره آقای گل سری آ شد و با یوونتوس قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا رو هم جشن گرفت و این یعنی توپ طلای سوم. به این ترتیب به اولین بازیکنی تبدیل شد که سه سال پیاپی این جایزه رو می‌بره. نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌ش هم دوباره پِربِن الکیائر دانمارکی بود و برند شوستر، مایکل لادروپ و کارل هاینز رومینیگه در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

 
 
فرانس فوتبال بالاخره برای برنده توپ طلا یه جلد آبرومندانه بست و با عکسی از توپ طلای اول پلاتینی داشت، از برنده شدنش واسه سال دوم خبر داد.

با  رسیدن توپ طلای ۷۸ به کوین کیگان، برای سومین سال پیاپی بود که این جایزه به بازیکنانی از بوندس‌لیگا می‌رسید. قبل از اون بکن‌باوئر و آلن سیمونسن این جایزه رو برده بودن.

کوین کیگان، ستاره انگلیسی هامبورگ، برنده توپ طلای سال ۱۹۷۸ شد تا به پنجمین بازیکن بریتانیایی تبدیل بشه که این جایزه رو می‌بره. کیگان برای بردن این جایزه رقابت شدیدی با هانس کرانکل، ستاره اتریشی بارسلونا داشت و فقط با ۶ امتیاز بیشتر برنده توپ طلا شد. رابی رنسنبرینک، جوزپه بته‌گا و پائولو روسی در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

آلن سیمونسن که الان ۷۰ سالشه، بعد از بروسیا مونشن گلادباخ سه فصل هم برای بارسلونا بازی کرد. تو این عکس هم که نال سال ۲۰۱۸ ه، تو ورزشگاه گلادباخ ازش تقدیر کردن.

فرانس فوتبال در این سال با یک تغییر بزرگ همراه بود و به یه مجله تمام رنگی تبدیل شد. به این ترتیب آلن سیمونسن اولین بازیکنی بود که اعلام اسمش به عنوان برنده توپ طلا با جلد رنگی انجام شد.

احتمالا آلن سیمونسن غیرمنتظره‌ترین برنده توپ طلای تاریخه. ستاره دانمارکی بروسیا مونشن گلادباخ که در رقابت فشرده با کوین کیگان و میشل پلاتینی، فقط با ۷۴ امتیاز (در مقابل ۷۱ و ۷۰ امتیاز اون دوتا) برنده توپ طلا شد. روبرتو بته‌گا و یوهان کرویف هم چهارم و پنجم شدن. 

فرانس فوتبال در شماره‌ای که رسیدن توپ طلای دوم به فرانتس بکن‌باوئر رو اعلام کرد، اشاره‌ای هم به قرار گرفتن میشل پلاتینی در جمع بهترین‌های اروپا داشت چون مدت‌ها بود که بازیکنای فرانسوی توی این فهرست قرار نگرفته بودن.

فرانتس بکن‌باوئر که در همه سال‌های نیمه اول دهه ۷۰ جزو نامزدهای اصلی توپ طلا بود، در سال ۷۶ تونست برای دومین بار این جایزه رو ببره. البته قیصر آلمانی‌ها یه رقیب سرسخت به اسم رابی رنسنبرینک هلندی داشت که توی رای‌گیری فقط ۱۶ امتیاز باهاش فاصله داشت. ایوو ویکتور، دروازه‌بان چکسلواکی هم تو رای‌گیری سوم شد و کوین کیگان و میشل پلاتینی هم چهارم و پنجم.

فرانس فوتبال هم در شماره‌ای که رسیدن توپ طلا به اولگ بلوخین را منتشر کرد، یادی هم از لو یاشین کرد.

اولگ بلوخین بعدا سرمربی تیم ملی اوکراین شد و با این تیم به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان رسید.

 
بعد از ۱۲ سال توپ طلا دوباره به یه ستاره از شوروی رسید و اولگ بلوخین به لطف درخشش خیره کننده‌ش با دیناموکیف، بالاتر از فرانتس بکن‌باوئر، یوهان کرویف، برتی فوگتس و سپ مایر، برنده توپ طلا شد. از ۲۶ روزنامه‌نگاری که تو رای‌گیری شرکت کردن، ۲۰ نفر بلوخین رو به عنوان نفر اول انتخاب کردن تا با امتیاز رکوردشکن ۱۲۲، به عنوان مرد سال اروپا انتخاب بشه.

 فرانس فوتبال برای توپ طلای سوم یوهان کرویف خیلی خودشو به زحمت ننداخت و فقط به زدن یه تیتر اکتفا کرد و گزارش اصلی رو کلا رفت رو یه چیز دیگه!

 رنگ پیراهن و کت و شلوار یوهان کرویف برای دومین توپ طلاش یه جوری بود که انگار می‌خواست با جایزه‌ش ست کنه!

 عملکرد یوهان کرویف در سال 1974 اینقدر خوب بود که حتی قهرمانی فرانتس بکن باوئر با آلمان در جام جهانی و با بایرن مونیخ در بوندس‌لیگا هم باعث نشد که اون به سومین توپ طلا نرسه. به این ترتیب ستاره هلند و بارسا به اولین بازیکنی تبدیل شد که سه بار برنده این جایزه شد. کازیمی‌یرز دِینا، پل برایتنز و یوهان نیسکنز هم در رتبه‌های سوم تا پنجم قرار گرفتن.

 
واسه عکس روی جلد این شماره، فرانس فوتبال یه خرده سلیقه به خرج داد و رفتن یه عکس مشترک از یوهان کرویف و آلفردو دی‌استفانو گرفتن، به عنوان دو تا بازیکنی که دو بار برنده توپ طلا شدن!

توپ طلای سال ۱۹۷۳ هم به یوهان کرویف رسید تا اون به دومین بازیکن بعد از آلفردو دی‌استفانو تبدیل بشه که دو بار این جایزه رو برده. آژاکس اون سال هم قهرمان هلند و اروپا شد و بعد از رفتن کرویف به بارسا، نمایش‌های درخشانش در کاتالونیا هم ادامه پیدا کرد و به همین دلیل، شکی وجود نداشت که بهترین بازیکن ساله. واسه همین دو برابر نفر دوم، یعنی دینو زوف، دروازه‌بان یووه، امتیاز گرفت. گرد مولر، فرانتس بکن باوئر و بیلی برمنر، ستاره اسکاتلندی لیدز، سوم تا پنجم شدن.

 فرانس فوتبال برای جلد شماره‌ای که برنده شدن فرانتس بکن‌باوئر رو اعلام کرد، اسم این ستاره آلمانی را با فونت بزرگ روی جلد برد تا عکس نه چندان خوبی که ازش کار کردن، خیلی به چشم نیاد.

 بعد از ۶ سال حضور در رده‌بندی توپ طلا، بالاخره فرانتس بکن‌باوئر به لطف قهرمانی آلمان در یورو ۷۲، برنده توپ طلا شد. دو تا هم‌تیمی‌ش، گرد مولر و گونتر نتزر با امتیاز برابر دوم شدند و دو ستاره آژاکس یعنی یوهان کرویف و پی‌یت کایزر در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن. آژاکس اون سال قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شده بود.

این هم جلد فرانس فوتبال برای انتخاب یوهان کرویف. برای اولین بار عکسی از نفر برنده در جریان بازی رو تمام صفحه کار کردن.

انتخاب یوهان کرویف به عنوان برنده توپ طلا فرصتی استثنایی برای کمپانی پوما بود تا برای تبلیغات کفش‌هاش استفاده کنه. به همین خاطر یه آرم بزرگ پوما رو زدن رو کت کرویف و همونجوری فرستادنش به مراسم!

دهه ۷۰ سال‌های درخشان فوتبال هلند بود و تعجب‌برانگیز نیست که توپ طلای سال ۱۹۷۱ به یوهان کرویف، ستاره آژاکس و تیم ملی هلند رسید. کرویف اون سال با آژاکس قهرمان هلند و جام باشگاه‌های اروپا شد و با ۱۱۶ امتیاز، برنده توپ طلا شد؛ در حالی که نفر دوم، ساندرو ماتزولا، کاپیتان اینتر، فقط ۵۶ امتیاز به دست آورد. جورج بست، گونتر نتزر و فرانتس بکن‌باوئر هم در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

جلد فرانس فوتبال برای اعلام برنده شدن گرد مولر هم جالب بود. یه عکس بزرگ از توپ طلا و تصویر نیم‌رخ گرد مولر!

بکن‌باوئر سال ۶۶ توی رده‌بندی توپ طلا سوم شد، و تو سال‌های ۶۷ و ۶۸ چهارم. بیشتر از هر بازیکن آلمانی به توپ طلا نزدیک شد اما در نهایت این گرد مولر بود که اولین آلمانی برنده توپ طلا شد.

سال ۱۹۷۰ برزیل با تیمی که خیلی‌ها اون رو بهترین تیم تاریخ می‌دونن، قهرمان جام جهانی شد اما با توجه به اینکه همچنان توپ طلا به بهترین بازیکن اروپا داده می‌شد، ستاره‌های برزیل که قهرمان جام جهانی ۱۹۷۰ شدن، شانسی برای دریافت آن نداشتن و به این ترتیب گرد مولر که با ۱۰ گل آقای گل جام جهانی شده بود، توپ طلا رو به دست آورد. بابی مور مانند چهار سال قبل، به لطف درخشش در جام‌جهانی، در بین پنج‌ نفر برتر قرار گرفت و این بار دوم شد و جی‌جی ریوا که با ایتالیا به فینال رسید، در رده سوم قرار گرفت. فرانتس بکن‌باوئر (بایرن) و وولفگانگ اوورات (کلن) هم چهارم و پنجم شدند.

ابی چارلتون دومین بازیکن منچستریونایتد بود که اون سال‌ها برنده توپ طلا می‌شد. بعد از دنیس لاو که دو سال قبل این جایزه رو برده بود.

رده‌بندی توپ طلای سال ۱۹۶۶ کاملا تحت تاثیر نتایج جام‌جهانی انگلیس بود. بابی چارلتون، ستاره سه‌شیرها، برنده توپ طلا شد، اوزه‌بیو، آقای گل جام، در رتبه دوم قرار گرفت و فرانتس بکن‌باوئر، بهترین بازیکن جوان جام، هم سوم شد. بابی مور (انگلیس) و فلورین آلبرت (مجارستان) هم در رتبه‌های بعدی قرار گرفتن.

بعد از چند سال ابتدایی که فرانس فوتبال طرح چهره بازیکنا رو کار می‌کرد و یکی دو سال هم عکس‌های کوچیک در حد سه در چهار، این سال برای اولین بار یه عکس مرتبط از اوزه‌بیو رو برای اعلام رسیدن توپ طلا بهش روی جلد برد.

برنده توپ طلای ۱۹۶۵ در آخرین روزهای دسامبر معرفی شد اما این جایزه سه ماه بعد در دیدار بنیفکا و منچستریونایتد در یک چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا و با حضور دنیس لاو، برنده توپ طلای سال قبل، به اوزه‌بیو داده شد.

سال ۱۹۶۵ بنفیکا در فینال جام باشگاه‌های اروپا از اینتر باخت اما اوزه‌بیو که با ۹ گل بهترین گلزن رقابت‌ها بود (به همراه هم‌تیمی‌اش ژوزه آگوستو تورس)، بالاتر از دو ستاره اینتر، جاچنتو فاکتی و لوئیس سوارز، توپ طلا رو به دست آورد. پل فن هیمست (اندرلخت) و بابی چارلتون از منچستریونایتد هم پنجم شد. 

استاد ژوزف ماساپوست که اینجا سال‌ها بعد از بازنشستگی، در حالی که توپ طلاشو تو دستش داره، روی یکی از پل‌های پراگ وایساده، سال ۲۰۱۵ از دنیا رفت.

فرانس فوتبال انگار اون سال‌ها دیگه خیلی حال نمی‌کرد با توپ طلا و برنده رو با یه تیتر ساده معرفی می‌کرد. مثل اینجا که اسم ماساپوست رو بدون عکس به عنوان بازیکن سال اروپا اعلام کردن.

 ژوزف ماساپوست بیشتر دوران حرفه‌ای‌اش را در باشگاه دوکلا پراگ که زیر نظر ارتش چکسلواکی بود، سپری کرد و تنها در ۳۷ سالگی بود که اجازه جدایی از دولکا را پیدا کرد. اینجا هم نماینده فرانس فوتبال داره با ژست "تو را از بین خوبان برگزیدم"، توپ طلا رو می‌ده بهش!

سال ۱۹۶۲ سال جام جهانی بود اما از اونجایی که برزیل قهرمان شد، توپ طلا به ستاره تیم نایب قهرمان رسید: ژوزف ماساپوست از چکسلواکی. ماساپوست در فینال گل اول بازی رو زد اما در نهایت برزیل ۳-۱ برنده شد. اون به اولین بازیکن از شرق اروپا تبدیل شد که برنده توپ طلا شد. اوزه‌بیو که در فینال جام باشگاه‌های اروپا دو گل زد و باعث پیروزی ۵-۳ بنفیکا شد (هر سه گل رئال را پوشکاش زد)، در رتبه دوم قرار گرفت و کارل هاینز شنلیتگر (کلن)، دراگوسلاو سکولاراچ (ستاره سرخ بلگراد) و ژوزف یوریون (اندرلخت) در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.

_عمر سیووری از آن دست بازیکنانی است که در سینما هم به هنرنمایی پرداخت و در سال ۱۹۷۰ در فیلم Il presidente del Borgorosso Football Club از آلبرتو سوردی بازی کرد.

_اون سال فرانس فوتبال خیلی انگار برای توپ طلا ذوق نداشت و به جای یه عکس بزرگ واسه برنده، به گذاشتن یه عکس کوچیک از سیووری کفایت کرد.

لوئیز سوارز که به لوئئزیتو معروف بود، بعد از بارسا رفت اینتر و اونجا دو بار قهرمان اروپا شد. تا این تابستون قبل که فوت کرد هم تنها بازیکن اسپانیایی بود که توپ طلا رو برد (با توجه به اینکه می‌دونیم دی‌استفانو آرژانتینیه).

اینم اولین جلد فرانس فوتبال با عکس بازیکنی که پیراهن آبی و اناری تن‌شه.

بعد از اینکه ستاره‌های رئال سه سال پیاپی برنده توپ طلا شدن، این جایزه در سال ۱۹۶۰ به یه ستاره از بارسا رسید: لوئیس سوارز که بالاتر از فرانس پوشکاش (رئال)، اووه زیلر (هامبورگ)، آلفردو دی‌استفانو (رئال) و لِو یاشین (دینامو مسکو) قرار گرفت.

 دی‌استفانو برای دومین بار روی جلد فرانس فوتبال. این بار هم با پیراهن قرمز اسپانیا. 

اون سال‌ها رئال پشت هم قهرمان اروپا می‌شد و عجیب نبود که توپ طلا هم بین ستاره‌های اونا دست به دست بشه. تو چهار سال اول توپ طلا، سه تا رئالی‌ها، بقیه اروپا یکی!

دو بازیکنی که در دو سال قبل برنده توپ طلا شده بودند، مدعای اصلی توپ طلای ۱۹۵۹ بودند و در نهایت آلفردو دی‌استفانو بالاتر از ریموند کوپا قرار گرفت. جان چارلز (یوونتوس)، لوئیس سوارز (بارسلونا) و آگنه سیمونسون (اورگریت) نفرات بعدی بودند.

اینم یکی از آخرین عکسای آقای ریموند کوپا با توپ طلاش و ماکتی از سه تا قهرمانی اروپاش با رئال، قبل از اینکه سال ۲۰۱۷ از دنیا بره.

اینم جلد فرانس فوتبال برای انتخاب ریموند کوپا؛ اولین فرانسوی‌ای که این جایزه رو برد.

این دومین سال پیاپی بود که یه ستاره از رئال برنده توپ طلا می‌شد. از ۱۶ روزنامه‌نگاری که در رای گیری سال ۱۹۵۸ شرکت داشتن، ۱۴ نفر کوپا را به عنوان نفر اول انتخاب کردن. دی‌استفانو، برنده سال قبل، در رای‌گیری سال ۱۹۵۸ حتی یک رای هم نیاورد!

بعد از دوبار قرار گرفتن در رتبه سوم، ریموند کوپا بالاخره در سال ۱۹۵۸ برنده توپ طلا شد. قهرمانی با رئال در اسپانیا و اروپا و سومی در جام‌جهانی با فرانسه باعث شد تا بالاتر از هلمون ران (روت-وایز اِسِن)، ژوست فونتن (اِستاد ریمس)، کورت همرین (فیورنتینا) و جان چارلز (یوونتوس)، برنده توپ طلای این سال بشه.ژ

این توپ طلای دی‌استفانو هم در اختیار بنیاد پله بود که دو سال پیش حدود ۷۰ هزار یورو فروخته شد. 

_شانسی که دی‌استفانو آورد این بود که بعد از رفتنش به رئال مادرید، تابعیت اسپانیا گرفت و اینجوری شد بازیکن اروپایی و مثل خیلی از ستاره‌های آمریکای جنوبی در حسرت توپ طلا نموند. فرانس فوتبال هم واسه اینکه نشون بده دومین برنده توپ طلا اسپانیانیه، جوراب‌شو زرد و قرمز کرد.

_توپ طلای سال ۱۹۵۷ به لطف درخشش در راه قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا با پیراهن رئال به آلفردو دی‌استفانو رسید. ستاره آرژانتینی که بعد از تغییر تابعیت، اسپانیایی شده بود، بالاتر از بیلی رایت (وولورهمپتون)، ریموند کوپا (رئال)، دانکن ادواردز (منچستریونایتد) و لاژلو کوبالا (بارسلونا)، دومین برنده توپ طلا شد (استنلی میتوز در رای گیری این سال هفدهم شد). 

_البته انگار خیلی هم قدر استاد رو ندونستن تو خونه، اینجوری شد که تو یه سفر به چک، عاشق مترجمش، میلا وینترووا، شد اما بعدا فهمید که خانم جاسوس هستن! با این وجود از همسر اولش، بتی، جدا شد و با میلا ازدواج کرد. میلا سال ۱۹۷۷ از پلیس مخفی چک جدا شد و آنها تا پایان عمر با هم زندگی کردند و به فاصله چند ماه از دنیا رفتند.

_اینجا هم توپ طلا رو برده خونه، نشون زن و بچه بده که بدونن با چه گوهر کمیابی دارن زندگی می‌کنن!

 _متیوز که فوتبال رو از ۱۷ سالگی شروع کرده بود، تا ۵۰ سالگی به فوتبال حرفه‌ای ادامه داد. اون که اولین فوتبالیستیه که لقب شوالیه دریافت کرد (سال ۱۹۶۵)، تو تمام طول دوران حرفه‌ای‌اش حتی یک کارت زرد هم نگرفت. بهترین بازی دوران حرفه‌ای‌ش به فینال جام حذفی انگلیس در سال ۱۹۵۳ مقابل بولتون برمی‌گرده که به "فینال متیوز" شهرت داره.

_اینم جلد مجله فرانس فوتبال که انتخاب استنلی متیوز به عنوان برنده توپ طلا رو اعلام کرده. اون موقع هنوز از فوتوشوت و اینا خبری نبود.

 _این جایزه اول با رای روزنامه‌نگارای ورزشی اروپا داده می‌شد (هر کشور یک نفر) و از سال ۲۰۱۰ به رای روزنامه‌نگارایی از سراسر دنیا. روال رای‌گیری هم اینجوریه که هر نفر می‌تونه ۵ بازیکن رو انتخاب کنه و به نفر اول، ۵ امتیاز، نفر دوم ۴ امتیاز، نفر سوم ۳ امتیاز، نفر چهارم ۲ امتیاز و نفر پنج هم ۱ امتیاز داده می‌شه.
_توپ طلا رو ژاک فران، سردبیر مجله فرانس فوتبال از سال ۱۹۵۶ راه انداخت و قرار شد به بهترین بازیکن اروپا داده بشه. تا سال ۱۹۹۴ هم روند همین بود تا اینکه معیار انتخاب تغییر کرد و شد "بهترین بازیکن حاضر در باشگاه‌های اروپایی" و این زمینه انتخاب ژرژ وه‌آ در سال ۱۹۹۵ شد. سال ۲۰۱۰ توپ طلا با جایزه سال فیفا ادغام شد و همین باعث شد تا تبدیل بشه به جایزه بهترین بازیکن جهان و اون محدودیت حضور در باشگاه‌های اروپایی هم برداشته بشه و این روال بعد از جدا شدن از جایزه سال فیفا در سال ۲۰۱۶ هم ادامه پیدا کرد.