آخرین خبر/ سنت بد کز شه اول بزاد

این شه دیگر قدم بر وی نهاد




هر که او بنهاد ناخوش سنتی

سوی او نفرین رود هر ساعتی




نیکوان رفتند و سنت ها بماند

وز لئیمان ظلم و لعنت ها بماند




تا قیامت هرکه جنس آن بدان

در وجود آید بود رویش بدان




رگ رگست این آب شیرین و آب شور

در خلایق می‌رود تا نفخ صور




دفتر اول مثنوی 




مردمانی جانِ خود را بر جهان افزوده اند

آفتاب جانِ شان در تارپود جانِ ما!




مردمانی رنگِ عالم را دگرگون کرده اند

هر یکی در کار خود نقش آفرین همچون خدا!



هر که بر لوحِ جهان نقشی نیفزاید ز خویش،

بی گمان چون نقش پا محو است  ....