خراسان/ همه ما لحظات کسالت‌ و تنبلی را تجربه‌ کرده‌ایم. در این مواقع به نظر می‌رسد که در زندگی هیچ انگیزه‌ای نداریم و اهداف‌مان به رؤیاهای دست‌نیافتنی تبدیل می‌شود، اما چاره چیست؟ مردم ژاپن در جهان به سبک زندگی فعالانه شهرت دارند. در ادامه، 3 روش ژاپنی‌ها برای مقابله با تنبلی را توضیح می‌دهیم.
  
ایکیگای| پیداکردن ایکیگای به‌معنای شناسایی هدف خود در زندگی است. هکتور گارسیا یکی از نویسندگان کتاب «ایکیگای: راز ژاپنی‌ها برای زندگی طولانی و شاد» می‌گوید: «هیچ کلمه‌ای معادل ایکیگای در هیچ جای دنیا وجود ندارد». کتاب گارسیا و فرانسس میرالس که راز زندگی شاد و فعالانه با بدن و ذهنی سالم را شرح می‌دهد، تاکنون به ۶۳ زبان زنده دنیا از جمله فارسی ترجمه شده است. نویسندگان این کتاب برای نگارش آن سراغ اهالی روستای اوگیمی در استان اوکیناوای ژاپن رفتند و با بیش از ۱۰۰ سالمند ساکن این روستا مصاحبه کردند. یکی از ویژگی‌های بارز این روستاییان کهنسال این بود که هرکدام برای خود یک ایکیگای داشتند. وقتی از آن ها می‌پرسند که ایکیگای شما چیست، هرکدام شغل یا هنری خاص مثل باغبانی را نام می‌برند. در واقع همه آن‌ها می‌دانند که منبع اشتیاق‌شان برای ادامه زندگی چیست و هر روز، خود را با آن مشغول می‌کنند.
 
 کایزن| کایزنِ ژاپنی‌ها یعنی افراد باید هر روز حداقل یک دقیقه را به فعالیتی مشخص اختصاص بدهند. ماساکی ایمایی، نظریه‌پرداز ژاپنی و نویسنده کتاب «کایزن»، این اصطلاح را ابداع کرده است. به‌گفته ایمایی، پیام اصلی کایزن این است که هیچ روزی نباید بدون پیشرفت از هر نوعی سپری شود. کایزن تکنیکی ساده است که هر روز فقط یک دقیقه از وقت شما را می‌گیرد. مثلا اگر دنبال خواندن کتابی مشخص یا نواختن یکی از آلات موسیقی هستید، باید هر روز در زمانی مشخص یک دقیقه از وقت‌تان را به خواندن آن کتاب یا تمرین موسیقی اختصاص بدهید.
 
شوشین| اصطلاح شوشین به‌معنای «ذهن مبتدی» است و بیانگر یکی از تناقض‌های رفتاری ماست که هرچه بیشتر درباره موضوعی اطلاعات داشته باشیم، احتمال این که سراغ یادگیری مسائل جدید در آن حوزه برویم، کمتر می‌شود. بر اساس این اصل، در ذهن مبتدیان احتمالات زیادی وجود دارد، اما ذهن متخصصان برای هر مسئله احتمالات کمتری را در نظر می‌گیرد. تنبلی اغلب ناشی از ترس از شکست یا کمال‌گرایی است. شوشین یا طرز فکر مبتدیان شما را تشویق می‌کند تا کنجکاوانه و با ذهنی باز سراغ کارها بروید.
برای نوشتن این مطلب از «چه‌طور» کمک گرفته شده است