این تفاوت در میزان مراجعه به دندانپزشکان نیز موضوعیت داشته است. در شرایطی که در این سال ۶۰ درصد زنان برای وضعیت دندان‌های خود به پزشک مراجعه کرده‌اند، این تعداد برای مردان تنها به ۵۴ درصد می‌رسد. درباره رجوع به پزشکان متخصص نیز آمار به گونه‌ای مشابه تکرار شده است؛ ۵۳ درصد از زنان در مقایسه با ۴۲ درصد از مردان.

محققان با این حال می‌گویند پس از سن ۶۵ سالگی، رفتارهای سلامت‌جویانه مردان به رفتارهای زنان نزدیک‌تر می‌شود.

کارول کلر، دانشیار دانشکده زیست‌شناسی و پزشکی لوزان سوئیس، به خبرگزاری فرانسه می‌گوید: «زنان بیشتر به پزشک مراجعه می‌کنند، زیرا تحت فشار اجتماعی شدیدی برای مواظبت از دیگران و از خود هستند.»

به گفته او، انتظار از مردان به طور سنتی این است که در مقابل درد تحمل بیشتری به خرج دهند و حتی امروزه نیز و علیرغم مدرن شدن جوامع، مریض شدن نوعی ضعف و «مرد نبودن» قلمداد می‌شود.

دکتر کلر می‌گوید مسائل تحول پیدا می‌کنند، با این حال تولید «پیش‌قضاوت‌های ناخودآگاه» در حین مراقبت از بیماران همچنان مشهود هستند: «این مساله به ویژه در اطفال قابل توجه است. جایی که ما متوجه شدیم کادر درمان و والدین راحت‌تر به یک دختربچه اجازه می‌دهند تا درد خود را بیان کند، در حالی که این قضیه در خصوص پسربچه‌ها دشوار بود.»

ناتالی باگوس، مدیر تحقیقات در مدرسه عالی مطالعات پاریس، با بیان این که تفاوت‌های جنسیتی در توجه به مسائل بهداشتی از همان دوران کودکی ایجاد می‌شود می‌گوید: «از طریق خانواده، مدرسه، همسالان و جامعه به کودکان ارتباط متفاوتی با بدن و سلامت را می‌آموزیم. این آموزه‌ها آنقدر سنگین هستند که بعدها و علیرغم تغییرات در جامعه، همچنان برجا باقی می‌مانند.»

به گفته این جامعه‌شناس مساله این نیست که مردان لزوماً کمتر از زنان به سلامت خود اهمیت می‌دهند، بلکه مساله این است که آنها به طور متفاوتی به این قضیه توجه می‌کنند. در واقع مردان به بدن به شکل «یک ابزار و ماشین» نگاه می‌کنند و به همین خاطر تا زمانی که عملکرد این ماشین خوب باشد، اختلالات یا علائم را کم‌اهمیت جلوه می‌دهند یا توجهی به آن‌ها نمی‌کنند.

این در شرایطی است که کارشناسان می‌گویند اختلاف بین دو جنس نیز در میزان دسترسی به سیستم مراقبت‌های بهداشتی  تاثیرگذار است.

در واقع زنان بین ۱۵ تا ۵۰ سال به دلیل برنامه‌های مرتبط با پیشگیری از بارداری، بارداری یا یائسگی دسترسی منظم‌تری به نظام سلامت دارند. الکساندر دلا‌تی، رئیس انجمن اورولوژی فرانسه، در این خصوص می‌گوید: «بر خلاف مردان، زنان از همان دوران جوانی به رفتن به پزشک عادت می‌کنند.»‌

برعکس، وقتی اغلب مردی برای اولین بار به پزشک مراجعه می‌کند «زمانی است که یک مشکل سلامتی در او ظاهر شده یا مقطعی است که در ۵۰ سالگی برگه احضار پزشکی برای انجام غربالگری روده بزرگ یا پروستات را دریافت کرده است».

به گفته این پزشک، بیماری‌های مردانه‌ای نظیر سرطان بیضه، سرطان پروستات، مشکلات ادراری یا نعوظ همچنان «تابو» به شمار می‌روند و این از عوامل عدم مراجعه به موقع به پزشک در مردان به شمار می‌رود. دکتر دلاتی اما مردان را تشویق می‌کند برای رفتن به دکتر منتظر بروز مشکلات نباشند، چرا که تشخیص دیرهنگام درمان را پیچیده می‌کند.

عدم مراجعه مردان به پزشک تنها مختص بیماری‌های جسمی نیست و در زمینه بیماری‌های مرتبط با روان نیز آنان از رفتن به دنبال معالجه خودداری می‌کنند. ماتیلد بوردون، سخنگوی سازمان غیردولتی «موومبر»در فرانسه، در این باره می‌گوید: «مطالعات متعدد نشان می‌دهد که یک مرد نمی‌گوید چه زمانی حالش خوب نیست، زیرا نمی‌خواهد ضعف‌های خودش را بپذیرد.»

این در شرایطی است که مطابق آمارها، ۷۵ درصد از مرگ و میر ناشی از خودکشی در فرانسه را مردان تشکیل می‌دهند.