محققان کالج کینگ لندن اخیراً دریافتند که متفورمین، داروی رایج دیابت نوع ۲، ممکن است به بهبود نتایج بالینی برای افراد غیر دیابتی مبتلا به بیماری لثه کمک کند.

همین مطالعه همچنین نشان داد که متفورمین ممکن است به جلوگیری از از دست دادن استخوان دندانی ناشی از بیماری پریودنتال یا پیری کمک کند.

حدود ۱۹ درصد از جمعیت بزرگسال جهان به بیماری پریودنتال شدید مبتلا هستند.

این بیماری که به عنوان بیماری لثه نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که بافت‌هایی که دندان‌ها را در جای خود نگه می‌دارند عفونی می‌شوند. در صورت عدم درمان، بیماری پریودنتال می‌تواند به استخوان‌های دهان آسیب برساند و در نهایت منجر به از دست دادن دندان شود.

بیماری پریودنتال همچنین می‌تواند سایر نواحی بدن را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعات قبلی بیماری لثه را با افزایش خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری آلزایمر، دیابت و بیماری‌های تنفسی مرتبط می‌کند.

مطالعات قبلی خواص ضد التهابی متفورمین را برای محافظت در برابر شرایطی مانند بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری کبد و انواع خاصی از سرطان بررسی کرده‌اند.

در این مطالعه، ابتدا محققان متفورمین را در مدل موش مبتلا به بیماری پریودنتال آزمایش کردند. پس از مطالعه روی موش، دانشمندان دریافتند که متفورمین منجر به پیشگیری قابل توجهی از از دست دادن استخوان در طول بیماری پریودنتال القایی و از دست دادن استخوان مرتبط با افزایش سن در موش‌های زنده می‌شود.

دکتر «ویتور نوس»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «آنچه در مورد متفورمین من را متعجب کرد این بود که می‌توانست حیوانات پیرم را سالم‌تر کند و از ۵۰ درصد از دست دادن استخوان جلوگیری کند.»

وی افزود: «علاوه بر آن یافته‌های شگفت‌انگیز، داده‌های بالینی من همچنین به استفاده بالقوه از متفورمین برای بهبود سلامت کلی بیماران مبتلا به بیماری لثه اشاره می‌کند که دلیل آن تثبیت سطح گلوکز، بهبود حساسیت به انسولین و کنترل التهاب است.»