علاوه بر این، پیاز حاوی آنتی اکسیدان هایی است که به محافظت از سلول های سالم در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کند. از این رو، خطر ابتلا به سرطان، دیابت و بیماری های قلبی را کاهش می دهد.

پیاز همچنین یکی از سبزیجات آلیوم است که طبق تحقیقات گفته می شود فلاوانول ها و ترکیبات ارگانوسولفور، مانع از پیشرفت سرطان می شوند. یک مطالعه منتشر شده در مجله آسیا و اقیانوسیه انکولوژی بالینی نشان داد که مصرف مقادیر بالاتر سبزیجات آلیوم ممکن است خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را کاهش دهد.

هم ترکیبات کوئرستین و هم ترکیبات آلی گوگرد موجود در پیاز به تولید انسولین کمک می‌کنند و آن‌ را به یک گزینه عالی گیاهی برای مبتلایان به دیابت تبدیل می‌کند.

ترکیبات آلی گوگرد موجود در پیاز همچنین به کاهش سطح کلسترول در بدن کمک می کند و ممکن است به از بین رفتن لخته های خون کمک کند، بنابراین خطر بیماری قلبی و سکته را کاهش می دهد.

کدام راه بهتر برای خوردن پیاز بهتر است؟ خام یا پخته؟

دو روش اصلی برای مصرف پیاز وجود دارد. می توانید آن را پخته یا خام میل کنید. اگرچه انتخاب آن کاملاً به ذائقه و ترجیحات شما بستگی دارد، با این حال طبق گفته دکتر بیسواس بهتر است پیاز را به‌جای پخته و یا سرخ شده، خام مصرف کنید تا از ترکیبات گوگردی موجود در آن حداکثر استفاده را ببرید.

دلیل آن این است که بخش زیادی از خواص پیاز خام در طی فرآیند پخت از بین می رود.

وقتی پیاز را برش می دهید یا خرد می کنید، یک واکنش آنزیمی ایجاد می شود که منجر به تشکیل ترکیبات گوگردی می شود. اینها همان ترکیباتی هستند که باعث می شوند اشک بریزید و فواید متعددی مانند از بین بردن لخته‌های خون، کاهش خطر سکته یا بیماری قلبی، محافظت در برابر سرطان و کاهش سطح قند خون دارد.

در نتیجه پختن پیاز می تواند ارزش غذایی آن را کاهش دهد و شما را از برخی مواد مغذی مهم آن محروم کند.

عوارض مصرف زیاد پیاز

اگرچه گفته می شود خوردن پیاز خام مفیدتر از خوردن آن به صورت پخته است، اما مصرف زیاد آن عوارض جانبی خاصی ایجاد می کند که باید به آنها توجه کرد. این شامل موارد زیر می شود:

اسیدیته و سوزش سر دل
بوی بد دهان که به هالیتوز معروف است
افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) ممکن است علائم شدیدتری مانند نفخ، گرفتگی عضلات و گاز را تجربه کنند.
افزایش خطر خونریزی چون پیاز خاصیت ضد انعقادی دارد