«یواس‌اس تودی» با اشاره به یافته‌های این مطالعه نوشت: اثر ضربات روحی در بدن باقی می‌ماند و می‌تواند به صورت علائم فیزیکی ظاهر شود.

نویسندگان این مقاله تاکید می‌کنند که متخصصان هنگام درمان عارضه سردرد، آسیب‌های روحی و تروماهای دوران کودکی را هم در نظر داشته باشند.

کارشناسان در عین حال احتمال‌ می‌دهند که موارد ابتلا به سردرد در پی همه‌گیری کووید۱۹ شایع‌تر شده است زیرا گزارش‌های مربوط به سوءمصرف مواد، بیماری‌های مزمن و سایر رویدادهای مربوط به آسیب‌دیدگی روحی شدید در این دوران افزایش یافته‌اند.

«کاترین کراتسولاس»، نویسنده ارشد این تحقیقات و مدرس دانشگاه هاروارد در این باره می‌گوید: این یافته‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. اینکه این نتایج در آینده چه نقشی ایفا می‌کنند، هنوز مشخص نیست اما قطعا متوجه شده‌ایم که چه مشکلی پیش روی ما است.

سردرد و آسیب‌های دوران کودکی

در این مطالعه بزرگ بیش از ۱۵۴ هزار نفر از ایالات متحده و ۱۸ کشور دیگر شرکت‌ کردند.

متخصصان دانشگاه هاروارد در این تجزیه و تحلیل دریافتند با افزایش تعداد حوادث آسیب‌زا در زندگی افراد، احتمال سردرد نیز افزایش می‌یابد. افرادی که رویدادهای آسیب‌زننده (تروماتیکی) را گزارش کردند ۲۴ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال سردرد بودند.

در این مطالعه، تروماها در دسته‌های مختلف قرار گرفتند. آزار جسمی، سوءاستفاده جنسی، آزار عاطفی، استفاده از تهدید به خشونت و همچنین درگیری‌های خانوادگی جدی به عنوان آسیب‌های تهدیدآمیز طبقه‌بندی شدند.

در عین حال تجاربی مانند اهمال، ناملایمات اقتصادی، تجربه زندانی بودن یکی از اعضای خانواده، طلاق، جدایی یا مرگ والدین و همچنین تجربه زندگی در خانواده‌ای با فرد مبتلا به بیماری روانی، ناتوانی مزمن یا سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، به عنوان آسیب‌های فقدان دسته‌بندی شدند.

متخصصان دریافتند افراد دسته اول یعنی کسانی که با آسیب‌های تهدیدآمیز مواجه‌اند، با افزایش ۴۶ درصدی سردرد دست به گریبانند در حالی که آسیب‌های فقدان با افزایش ۳۵ درصدی در احتمال بروز سردرد مطابقت دارند.

اثرات آسیب شدید یا تروما بر مغز

به باور متخصصان، ‌تهدید و فقدان به اشکال مختلف بر مغز تاثیر می‌گذارند.

دکتر «میا مینن»، مدیر تحقیقات سردرد در نیویورک در این باره متذکر می‌شود: آسیب‌های شدید تهدیدآمیز بر تشکیل هیپوکامپ، آمیگدال و سایر بخش‌های مغز که در پردازش عاطفی نقش دارند، اثر می‌گذارد.

او خاطرنشان کرد: فقدان بر رشد مغز تاثیر می‌گذارد. هنگامی که به کودکان بی‌توجهی می‌شود، توجه مناسبی را که باعث تحریک ارتباطات در مغز می‌شود، به دست نمی‌آورند. بر این مبنا تغییرات در ارتباطات ممکن است با سردرد در بزرگسالی مرتبط باشد.

به گفته مینن، هورمون‌های ناشی از استرس مانند کورتیزول که در شرایط مرتبط با آسیب شدید مانند اختلال استرس پس از سانحه ایجاد می‌شوند، نیز سردرد را تشدید می‌کنند.

مداخله زودهنگام

سردرد و اختلالات میگرنی ناتوان‌کننده‌ هستند و خلاص‌ شدن از شر آن‌ها با مصرف داروهای مسکن غیرنسخه‌ای آسان نیست.

مینن می‌گوید: میگرن بسیار فرساینده است و متاسفانه افراد را در پربارترین سال‌های زندگی‌شان تحت تاثیر قرار می‌دهد.

همچنین دکتر «مگان پورسر»، روانشناس اطفال در دانشگاه تگزاس می‌گوید: سردرد و اختلالات میگرنی بر کودکانی که اغلب از مدرسه، فعالیت‌های فوق‌برنامه و اجتماعی جا می‌مانند، تاثیر شدیدتری می‌گذارد.

افرادی که در کودکی سردرد دارند در بزرگسالی هم از آن در رنج خواهند بود. بنابراین مهم است قبل از اینکه در آینده بر مدرسه، تحصیلات عالی، کار یا زندگی اجتماعی تاثیر بگذارد از نظر آسیب‌های شدید یا همان تروما تحت غربالگری و بررسی قرار گیرند.

متخصصان اطفال باید زمینه را برای درمان کودکانی که با سردردهای مزمن مواجه‌اند، فراهم کنند.