در حال حاضر داروهایی مانند «اوزِمپیک» و «مونجارو»، که هر دو به مدت طولانی تحت آزمایش‌های بالینی دقیق قرار گرفته‌اند، وجود دارند که هرکدام به کاهش وزن 12 تا 18 درصدی کمک می‌کنند، و با کاهش شدید عوارض جانبی، خطر مرگ در اثر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند.

این داروها در حال حاضر به صورت تزریقی در دسترس هستند، اما به زودی در قالب قرص نیز به بازار ارائه خواهند شد. روش کارکرد این داروها از طریق کاهش شدید اشتهاست، که باعث می‌شود بدن کمتر کالری دریافت کند و لاغر شود.

داروی جدیدی که دانشمندان اخیرا اختراع کرده‌اند اما روی مصرف بیشتر کالری تمرکز می‌کند. این دارو طوری عمل می‌کند که فرد هر چقدر هم غذا بخورد، باز بدنش مثل حالت ورزشی کالری زیادی مصرف می‌کند و او را لاغر می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس در حال حاضر در حال آزمایش یک داروی بالقوه تحت عنوان SLU-PP-332 هستند، که بر روی بافت‌هایی که نیاز به انرژی زیادی دارند، مثل عضلات اسکلتی، کبد و قلب عمل می‌کند.

این دارو می‌تواند گیرنده‌های بدن را فعال کند تا باعث ایجاد رفتارهای متابولیک مربوط به وضعیت ورزشی بشوند. تقویت متابولیسم، افزایش توانایی عضلات در مصرف اکسیژن، و شتاب دادن به روند تجزیه چربی برای تولید انرژی نمونه‌ای از این رفتارها هستند.

کاری که SLU-PP-332 می‌کند این است که به عضلات بدن می‌گوید همان رفتارهایی که در جریان ورزش استقامتی انجام می‌دهند را بدون ورزش واقعی تکرار کنند.

این دارو روی موش‌ها آزمایش شده و نتیجه مثبت داده است. موش‌هایی که این دارو را دریافت کرده‌اند، کل متابولیسم بدن‌شان شروع به استفاده زیاد از اسیدهای چرب کرده و آنها را لاغر کرده است. این پروسه بسیار شبیه آن چیزی است که برای انسان‌ها در هنگام ورزش کردن یا روزه گرفتن اتفاق می‌افتد.