به باور دکتر محمدمهدی گلوردی، روانشناس هر چقدر والدین به حریم خصوصی نوجوان احترام بگذارند و به او اجازه دهند درباره اتاق و وسایلش تصمیم بگیرد حس بزرگ شدن و استقلال را از درون خانواده به نوجوان منتقل خواهند کرد و دیگر نوجوان به این نیاز نخواهد داشت که از طریق همسن و سالان خود و با رفتار‌های پرخطر در بیرون از خانواده حس بزرگ شدن و استقلال پیدا کند. در واقع حریم خصوصی نوجوان مترادف با بزرگ شدن حس استقلال در نوجوان است. پدر و مادر‌ها استقلال را حمل بر لجبازی او می‌گذارند و او را توبیخ می‌کنند.

در مواقعی که والدین نگران ارتباطات و فعالیت نوجوانان هستند این حق را دارند که در وسایل و تلفن همراه او کنکاش کنند. اما این کنکاش نباید به صورت علنی و محسوس باشد بلکه غیرمستقیم انجام شود تا نوجوان به شما بی اعتماد نشود.

والدین در صورت مواجه شدن با رفتار اشتباه فرزند خود نباید هیجانی رفتار کنند. با خونسردی کامل و بی آنکه خطای او را به رویش بیاورند موضوع را پیگیری کنند. به هیچ عنوان سرزنش و توبیخ نکنند. این کار منسوخ شده و بازتاب بدی در روحیه نوجوان خواهد گذاشت؛ به گونه‌ای که دیگر از تکرار اشتباه هراسی ندارد. سعی کنند بر احساسات خود مسلط شوند. بهتر است درباره اتفاق پیش آمده با فرد امینی صحبت کنند. این فرد می‌تواند یکی از اقوام باشد یا از روانشناس کمک بگیرند.

یادمان باشد کسی که در نوجوانی به حریم شخصی او بی توجهی شده در جوانی به دنبال اشتباهات خود می‌گردد. پدر و مادر‌ها مراقب شرایط سنی فرزند خود باشند. هر چه بیشتر به حریم خصوصی فرزند خود احترام بگذارند او با تجربه‌تر و پخته‌تر خواهد شد.

موضوع دیگری که باید متذکر شد این که بسیاری از پدر و مادر‌ها همیشه نگران خطرات پیش روی فرزند خود هستند و می‌ترسند پسر یا دختر نوجوانانشان مسیر اشتباهی را برای موفقیت، دوستی یا تفریح انتخاب کند از این رو با نصیحت‌های مکرر او را خسته می‌کنند. اگر می‌خواهید فرزندتان با این مشکل روبرو نشود بهتر است تذکرات خود را از طریق شخص سومی که مورد اعتماد اوست انتقال دهید. اگر پسر شما با عموی خود ارتباط صمیمانه‌ای دارد بهتر است نصایح خود را از زبان او بازگو کنید.