جمال با بزرگان موسیقی مانند «مایلز دیویس» دوست بود و بر کار او و سایر نوازندگان از جمله «مک کوی تاینر» پیانیست معروف نیز تأثیر گذاشت.

«فردریک راسل جونز» روز دوم جولای ۱۹۳۰ در پنسیلوانیای آمریکا متولد شد؛ ۲۰ ساله بود که به اسلام گروید و نام خود را به «احمد جمال» تغییر داد.

او در سال‌های ۱۹۵۰ و پس از موفقیت آلبوم پرفروشش «نه برای من» موفق به جلب نظر رسانه‌ها برای سرمایه‌گذاری روی ایده‌هایی شد که برای او ثروت زیادی به همراه آورد و این آلبوم برای بیش از ۱۰۰ هفته در جدول بیلبورد باقی ماند. او در ۲۹ سالگی برای دیدن سرزمین اجدادی‌اش به آفریقا سفر کرد و همان جا بود که اعتقاد و وفاداری‌اش به اسلام بیش از پیش بروز کرد.

وی درباره دین اسلام می‌گوید: «اسلام علاوه‌ بر آرامش خاطر برای من، منبع الهام موسیقی است و از این نظر نیز برای من سودمند بوده است.»

«کلینت ایستوود»، کارگردان مشهور سینما از دو آهنگ آلبوم «نه برای من» در ساخت فیلم «پل‌های شهر مدیسون کانتی» محصول ۱۹۹۵ استفاده کرد.

احمد جمال در سال ۲۰۰۷ از سوی مرکز کندی آمریکا به عنوان افسانه معاصر دنیای جاز معرفی شد. وی در همین سال نشان ادبیات و هنر فرانسه را به پاس یک عمر دستاورد هنری دریافت کرد و در سال ۲۰۱۷ نیز موفق به دریافت جایزه گرمی برای یک عمر دستاورد هنری شد.

«مایلز دیویس» موسیقیدان برجسته سبک جاز در زندگینامه خود درباره احمد جمال می‌نویسد: «او با مفهوم فضا، سبکی لمس، کم بیانی و نحوه بیان نت ها، آکوردها و قطعات، مرا بیدار کرد».

جمال اواخر سال گذشته در مصاحبه‌ای با تایمز گفته بود: «هر وقت پای پیانو می نشینم، هنوز در حال تکامل هست و هنوز با ایده های تازه ای روبرو هستم».