ورزش 3/امید نورافکن و یاسین سلمانی، در فصول اخیر با مصدومیت های زیادی دست و پنجه نرم کرده‌اند.
آخرین مصدومیت این دو بازیکن باعث شد که نورافکن، نیمی از فصل و سلمانی، تقریبا تمام فصل را از دست بدهد. بدون شک هر دو فوتبالیست، از مهره های تأثیرگذار سپاهان و پرسپولیس هستند و نمی توان نقش آنها را در موفقیت تاکتیکی تیم شان کتمان کرد.
حال با ذره‌بینی دقیق تر، ابعاد دیگری از مصدومیت سلمانی و نورافکن را بررسی می‌کنیم:
یاسین سلمانی؛ سفر کردن و از یاد رفتن!
قطع به یقین یاسین سلمانی، با سفر های فراوان و طی کردن مسافت های چندین هزار کیلومتری همراه با خستگی، میان تیم ملی امید و پرسپولیس، مصدومیت طولانی مدت خود را رقم زد. هرچند که سازمان لیگ، بی تقصیر نیست و یک برنامه ریزی غلط و نا به جا، سبب شد سلمانی در تورنمنت های ملی و باشگاهی ،دائماً در رفت و آمد باشد.
از چمن بسیار بد ورزشگاه آزادی در آغاز فصل هم نباید به راحتی گذشت و بعد از مهدی ترابی، نوبت به یاسین سلمانی رسید تا به راحتی، خانه نشین شود. اثرگذاری او و گل بسیار فوق‌العاده اش به فولاد، موجب شد تا بیشتر در دل هواداران قرمز های پایتخت، جا باز کند.
یاسین، همان کسی بود که می توانست خلاقیت خط میانی پرسپولیس را افزایش دهد. خلأ خلاقیت و عدم تنوع تاکتیک های هجومی، موضوعی است که در طی دو بازی اخیر، خود را بیشتر از قبل، در بازی های پرسپولیس نشان می دهد.
با وجود این اوصاف، حدس و گمان ها بر این است که شاید یاسین تا اواخر فصل، به بازی های پرسپولیس برسد. اگر یاسین دچار مصدومیت نمی شد، شرایط پرسپولیس از هر لحاظ فرق می کرد. نبود او، یحیی را به دردسر می اندازد و قطعا سرمربی سرخ ها، در طول فصل حساب ویژه ای بر روی او باز کرده بود.
امید نورافکن؛ اسیر در بند مصدومیت!
امید نورافکن که سابقه مصدومیت های جزئی در استقلال را دارد، پیش از شروع فصل بیست و سوم، مصدوم شد و با پاره شدن مینیسک پایش، نیمی از بازی های لیگ را فعلاً از دست داده است.
فصل گذشته، او آمار هفت گل و سه پاس گل را در کارنامه خود ثبت کرد. مورایس، از نورافکن در پست‌های مختلف، بازی می‌گرفت و با سبک فوتبال او، کاملاً آشناست و می دانست که امید، یک آچار فرانسه کامل برای سپاهان، به شمار می‌آید اما کمند مصدومیت، به امید اجازه رهایی نمی‌دهد.
او زمانی که در استقلال توپ می‌زد، چندین مرتبه، گرفتار آسیب دیدگی های جزئی شد و در حال حاضر هم نمی تواند برای سپاهان، به میدان برود. اواخر آبان ماه، زمان احتمالی بازگشت او، به میادین است و بعید است که مورایس، به این زودی ها، از او بازی بگیرد. مسلما چند دیدار را بر روی نیمکت، خواهد نشست تا بتواند شرایط ایده‌آل و آرمانی بازی در نود دقیقه را پیدا کند.
به هر روی طرفداران، هر فصل نگران هستند و دغدغه این موضوع را دارند که دقیقا چه زمانی، پایان مصدومیت ستاره ها و مهره‌های کلیدی تیم محبوب‌شان، فرا می‌رسد.
چه بسا که بازیکنان مستعد و جوانی در همین فوتبال کشورمان حضور داشتند و با مصدومیت های ریز و درشت و البته متوالی، غزل خداحافظی خود را خیلی زود، خوانده‌اند؛ و این قضیه به مثابه آن است که دیگر هیچ برگشتی در کار نیست؛ علی الخصوص اگر بازیکن، ژن و استعداد زود مصدوم شدن را داشته باشد!