به گفته وی، بسیاری از مبتلایان به دیابت متأسفانه از اهمیت بهداشت دهان و دندان آگاه نیستند و فقط درصد کمی از آنها مراجعات منظم به دندانپزشک دارند.

ولی زاده یادآور شد: بیماری لثه، از دست دادن دندان، خشکی دهان، پوسیدگی‌های دندانی، سوزش دهان، اختلال چشایی، اختلال عملکرد غدد بزاقی، تأخیر در ترمیم زخم و بیماری کاندیدیازیس (یک نوع بیماری قارچی) از جمله تظاهرات دهانی مرتبط با دیابت هستند.

وی، مراقبت از دهان و دندان در مبتلایان به دیابت را بسیار مهم برشمرد و افزود: معاینات منظم دندانپزشکی در این افراد بسیار با اهمیت است و حتماً مبتلایان به دیابت باید با نحوه مراقبت صحیح از دندان‌ها آشنایی داشته باشند.

ولی زاده تاکید کرد: افراد مبتلا به دیابت حتماً در مراجعه به دندانپزشک باید بیماری خود را اطلاع دهند.

کارشناس سلامت دهان و دندان با اشاره به اینکه دیابت یک ریسک فاکتور (عامل خطر) شناخته شده برای بیماری پریودنتال (بیماری لثه) است، گفت: میزان تخریب بافت پریودنتال (لثه) با سطح کنترل قند خون و مدت زمان ابتلاء به بیماری دیابت ارتباط دارد که این موضوع لزوم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان و مراجعات منظم به دندانپزشک را بیش از پیش مشخص می‌کند.

وی، یکی از مشکلات و دغدغه‌های بیماران دیابتی را کم شدن میزان بزاق در دهان عنوان کرد و افزود: کاهش میزان بزاق، قدرت پاکسازی دهان را کاهش می‌دهد و می‌تواند زمینه پوسیدگی دندان‌ها را فراهم کند.

به گفته ولی‌زاده، تغییر عادت غذایی، دشواری در تکلم و تحمل پروتزهای دندانی در دهان افراد دیابتی می‌تواند سبک زندگی مبتلایان را دستخوش تغییر کند و این بیماران را بیشتر در معرض عفونت‌های دهانی ناشی از بیماری لثه و خطر از دست دادن دندان‌ها قرار دهد.

وی با اشاره به تأخیر ترمیم بافت‌های آسیب دیده در دیابتی‌ها گفت: این تأخیر در ترمیم بافت‌ها در مواردی نظیر کشیدن دندان یا جراحی‌های ایمپلنت بسیار تأثیرگذار است و با به تعویق افتادن بهبود زخم‌ها روند درمان را با دشواری روبرو می‌سازد.

این کارشناس معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید کرد: بیمارانی که دیابت کنترل شده دارند کمتر در معرض افزایش تأخیر در ترمیم زخم پس از جراحی قرار دارند.