خراسان/ در باشگاه‌ها گاهی می‌بینید که برخی افراد روی تردمیل به سمت عقب راه می‌روند یا روی دستگاه الپتیکال یا اسکی هوایی، برعکس پدال می‌زنند. به گزارش سی‌سی‌ان، برخی افراد از حرکات معکوس به مثابه گونه‌ای فیزیوتراپی یا توان‌بخشی استفاده می‌کنند و برخی دیگر این کار را برای تقویت آمادگی جسمانی و سلامت کلی خود انجام می‌دهند. بر اساس پژوهشی تعادل، سرعت راه‌رفتن و آمادگی قلبی و ریوی شرکت‌کنندگانی که در طول چهار‌هفته، روزی ۳۰ دقیقه  روی تردمیل به سمت عقب راه می‌رفتند، ‌افزایش یافت. افزون بر این، یک کارآزمایی بالینی با مشارکت گروهی از زنان انجام و نتایج آن در آوریل ۲۰۰۵ در مجله بین المللی پزشکی ورزشی منتشر شد. پس از یک برنامه شش‌هفته‌ای دویدن و راه رفتن به عقب، چربی بدن این زنان کاهش و آمادگی قلبی و تنفسی آنان افزایش یافت. تحقیقات دیگری نیز نشان می‌دهد که حرکت رو به عقب، به افراد مبتلا به آرتروز زانو و کمردرد مزمن کمک می‌کند و راه رفتن و تعادل آنان را نیز بهبود می‌بخشد. این کار همچنین به هوشیاری بیشتر ذهن کمک می‌کند. لندری استس، متخصص قدرت بدنی از تگزاس، می‌گوید: «وقتی خود را به جلو می‌برید، حرکتی با محوریت «همسترینگ»  است. اگر به سمت عقب راه بروید، در واقع این نقش را تغییر می‌دهید و بر آن مبنا، زانوکشی یا صاف شدن زانو رخ می‌دهد.» به گفته او، در نتیجه ماهیچه‌های مختلف بدن را به‌کار‌ می‌گیرید که همواره مفید است. به عقیده متخصصان، بدن با موقعیت‌ها، حرکات و وضعیت‌هایی که اغلب انجام می‌دهیم، سازگار می‌شود و همین امر، به سفت شدن ماهیچه‌ها و مفاصل می‌انجامد که ساییدگی و پارگی مفاصل و سپس درد و آسیب را در پی دارد. بر این مبنا، هر چه بیشتر تنوع حرکات را به فعالیت‌های روزانه یا در باشگاه اضافه کنیم، برای بدن بسیار مفیدتر است.