آخرین خبر/دررفتگی لگن (DDH) در نوزادان اشاره به مجموعه شرایطی دارد که بطور خاص بر روی سر استخوان ران و حفره آن در لگن تاثیر می گذارد. در رفتگی لگن نوزادان قبلاً در رفتگی مادرزادی لگن (CDH) نامیده می شد. هنگامی که دررفتگی کامل برای فرد ایجاد شود، سر استخوان ران در داخل حفره آن در لگن قرار نمی گیرد و در این شرایط پزشک ممکن است به صورت دستی استخوان ران را با انجام معاینات لازم در داخل حفره قرار دهد یا با توجه به شرایط از روش های دیگر برای درمان استفاده نماید. در بعضی موارد، استخوان ران در هنگام استراحت در حفره خود قرار دارد، اما در هنگام انجام معاینه توسط پزشک ممکن است از محل خود حرکت کند. در اصطلاح پزشکی به این مشکل، «لگن مستعد دررفتگی» گفته می شود. در هر یک از این دو حالت، درمان مناسب به تشخیص به موقع آن بستگی دارد. این تشخیص معمولاً توسط پرستاران در بخش مامایی با بررسی وضعیت نوزاد انجام می شود. فاکتورهای تاثیرگذار در این حالت شامل وجود سابقه فامیلی برای در رفتگی، سر و ته قرار گرفتن نوزاد در رحم مادر در طول دوره بارداری یا خارج شدن آن با پا از رحم، جنسیت کودک و دختر بودن وی، یا به دنیا آوردن اولین فرزند است. علاوه بر این، بسیاری از سندرم های دیگر در ارتباط با نقص مادرزادی نیز می تواند بر دررفتگی لگن در نوزادان تاثیر داشته باشند