معصومه تبریزی، روانشناس و مدرس دانشگاه در خصوص مادران شاغل و تعادل بین کار و امور منزل گفت: والدین اگر می‌خواهند کودکانی با روان سالم تربیت کنند، باید در وهله اول خود از روانی سالم برخوردار باشند. بنابراین اگر والدین همه وقت خود را صرف مراقبت از فرزند کنند اما خودشان از حال خوشی برخوردار نباشند، نتیجه دلخواه تربیتی حاصل نخواهد شد.

وی افزود: مادران نباید تربیت فرزند خود را بالاتر از مراقبت از خود و یا ارتباط سالم با همسر خود قرار دهند، زیرا والدین و فرزندان در راستای هم و از اولویت مشابهی برخوردار هستند. همان قدر که کودک من مهم است، من هم مهم هستم. همان قدر که آماده بودن غذا در خانه مهم است، حال من حین پختن غذا نیز مهم است.

این روانشناس گفت: ما تصور می‌کنیم کودکان متوجه حال بد ما نمی‌شوند، اما روانشناسان دریافته‌اند که کودکان حتی در هنگام شیر خوردن به صورت مادر خود توجه می‌کنند که در صورت ناراحت بودن و یا استرس داشتن مادر هنگام شیر دادن، با تاثیر منفی بر روی سلامت نوزاد همراه خواهد بود.

وی افزود: توصیه ما به مادران این نیست که خودخواه باشند و رفاه کودک خود را در نظر نگیرند اما در نظر داشته باشند که بین خودخواهی و فداکاری یک طیف وجود دارد که این دو صفت در دو سر طیف قرار دارند  و مادران نباید در دو سر این طیف قرار بگیرند.

او در خصوص بهبود روابط مادر و فرزند گفت: یکی از مهمترین نکات در خصوص ارتباط بین والد و فرزند، توضیح دادن است. برای مثال: وقتی به فرزند خود می‌گوییم که گوشی تلفن خود را کنار بگذارد و توضیحی در این باره نمی‌دهیم، فرزند ما گمان می‌کند ما داریم از قدرت خود در خانواده استفاده می‌کنیم و به او زور می‌گوییم. شایسته است به فرزند خود دلیل انتظارات خود را توضیح دهید تا ارتباطی موثر تر با وی داشته باشیم.

وی در خصوص دوران بلوغ گفت: دوران بلوغ فرزند زمان طوفان، اختلاف و تغییر است. ما به والدین توصیه می‌کنیم در این دوره از زندگی فرزند خود، صبور باشند و میزان تحمل خود را بالا ببرند تا دوره نوجوانی فرزندشان به پایان برسد.

وی افزود: واضح است که هماهنگ کردن کارهای خانه برای مادران شاغل کار ساده ای نیست، به همین دلیل لازم است که مادران شاغل با خود همدلی داشته باشند و انجام نشدن به نحو احسن همه کارهای خانه، آنها را  دچار عذاب وجدان نکند و با برنامه ریزی و الویت بندی مناسب به امورات منزل بپردازند.