ورزش 3/ علیرضا بیرانوند تمام وجودش را برای پرتاب‌های بلند می‌گذارد.
شاید یک عکس نتواند ابعاد کامل یک حرکت تمرین شده ورزشی را به نمایش بگذارد، اما در این دو تصویر جوری که علی بیرانوند با انرژی صد در صدی توپ را از محوطه شش قدم ایران به پشت محوطه جریمه روسیه پرتاب می‌کند، کاملا مشخص است.
بیرانوند با پیراهن زغالی و دستکش‌های نارنجی توپ را با دست راست با کاتی غیرقابل ردیابی، طوری به داخل زمین روسیه می‌فرستاد که دفاع روسیه جرات نمی‌کرد در هیچ کدام از حملات به به اصطلاح بالا بیاید و روی خط نیمه بایستد.
این حرکت به خصوص با استارت‌های مهدی طارمی توام بود، که در هنگام دست به توپ شدن بیرانوند، به سمت راست دفاع روسیه می‌‌زد، و وقتی مدافعان را به آن سمت می‌کشاند، ناگهان با یک برش عرضی به وسط زمین می‌دوید، تا توپ علی را در همانجایی که این دو از قبل قرارش را با هم گذاشته بودند، با روی پا کنترل کند و پیش بیندازد و خطری روی دروازه حریف ایجاد کند.

شاید برای خیلی‌ها این شیوه، رسیدن به دروازه حریف با پرتاب و توپ‌های بلند خیلی ایده‌آل نباشد، اما در مسابقات ملی شما مجاز هستید از هر روشی برای به چالش کشیدن خط دفاعی و دروازه حریف استفاده کنید و وقتی بیرانوند می‌تواند با درک متقابل از بازیکنان خط جلو چنین پاس‌هایی را به داخل زمین حریف بیندازد، چرا که نه! 
البته این شیوه ایجاد خطر ایجاد ربطی به نمایش کلی ایران در این مسابقه نداشت و اینطور نبود که در طول مسابقه تنها روش رسیدن به دروازه روسیه باشد و خط هافبک ایران را از بازی خارج کند. با این حال بیرانوند که پیش‌تر نیز در دوران کی‌‌روش از این ویژگی منحصر به فرد خود حتی در رقابت‌های مرحله گروهی جام جهانی نیز برای طراحی ضدحملات سریع بهره می‌برد، در دیدار برابر روسیه و در اولین بازی سرمربیگری امیر قلعه‌نویی نشان داد که این قابلیت او چقدر می‌تواند به تیم کمک کند.

یکی از چالش‌های بزرگ فوتبال ملی ایران در دوره اول حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی نداشتن یک سنگربان مطمئن و شش دانگ بود، که حالا با حضور دروازه‌بان‌های آماده‌ای نظیر بیرانوند، نیازمند، حسینی، پورحمیدی، عابدزاده و ... در لیگ برتر نه تنها کادر فنی تیم ملی دغدغه‌ای از این بابت ندارد، که حتی با توجه به ویژگی خاص بیرانوند در پرتاب‌های بلند، سرمربی تیم ملی گلری را دارد که شاید بسیاری از مربیان فوتبال دنیا حسرتش را می‌خورند.