حضرت خدیجه (س) روایتگر روز‌های پیش از تولد تا خردسالی است. روز‌های کودکی تا روز‌های نزدیک به سقیفه را حضرت زهرا (س) روایت می‌کند. باقی کتاب از زبانِ اسماً بنت عمیس، همسر جعفر طیار است.

«شرح الف خمیده» بازگویی درست و صادقانه‌ای از واقعیت‌ها است. این کتاب نشان می‌دهد که زندگی حضرت زهرا (س) به صورت استوار و پابرجا بوده و تا آخرین لحظه از عمر خود، با اجتناب از تنازعات و نزاعات، برای حقانیت امیرالمومنین علی (ع) و درس آزادی و حق طلبی تلاش کرد. این کتاب از سوی انتشارات کتابستان معرفت تابستان ۱۴۰۱ روانه بازار شده است.

لیلا مهدوی نقطه اوج «شرح الف خمیده» را روایت خطبه حضرت زهرا (س) در مسجد بعد از ماجرای فدک و رحلت پیام اکرم (ص) دانست و گفت: از لحاظ احساسی فصل آخر کتاب که درددل حضرت علی (ع) با حضرت فاطمه (س) است، برایم خیلی خاص است. من بعد از نگارش کتاب علاقه‌ام به حضرت علی خیلی زیاد شد.

مهدوی ادامه داد: به لحاظ داستانی شروع کتاب را دوست دارم. احساس می‌کنم نمود داستان در شروع «شرح الف خمیده» بیشتر است؛ چون دستم باز بوده و راوی داستان به گونه‌ای بوده که می‌توانستم به ذهنش وارد شوم. از آنجایی که گاهی نمی‌توان بخاطر حساسیت‌ها تصویرگری کرد، باید گفت و رد شد. اگرچه سعی کردم از تصویر دور نمانم، ولی در فصول ابتدایی تصویر بیشتری به ذهن متبادر می‌شود.

نویسنده «شرح الف خمیده» با بیان اینکه این کتاب از جنس ناداستان با زبان داستان‌گونه است، توضیح داد: زاویه دید آن اول شخص است. من از قبل می‌خواستم داستان را از زبان سوم شخص هدف یا سوم شخص متعدد بنویسم. درباره شخصیت‌ها و زاویه نگاه‌ها فکر و تحقیق کرده بودم و شروع به نوشتن کردم. اما داستان با بن‌بست مواجه شد؛ چراکه خط پیرنگ پوشش داده نمی‌شد و به لحاظ فرمی و معرفتی با اشکال رو‌به رو می‌شدم. بعد زاویه دید داستان را به دانای کل تغییر دادم و باز ادامه نگارش کتاب موفقیت‌آمیز نبود. تا اینکه به روایت «شرح الف خمیده» از زبان معصومین رسیدم.

به گفته وی، من این ریسک را پذیرفتم، تا وقایع پیش آمده را از زبان حضرت فاطمه (س) بنویسم. هیچ کس نمی‌توانست یکسری وقایعی را روایت کند، جزء حضرت فاطمه. من منتقد سرسخت روایت اول شخص معصومین بودم، اما الان به این نتیجه رسیدم که باید گاهی انتخاب کرد، تا آن حرف گفته شود.