آب سیاه چشم
آب سیاه یا گلوکوم یک بیماری چشمی مزمن و پیش رونده است که در نتیجه آسیب به عصب بینایی ایجاد می‌شود و باعث از دست رفتن میدان دید می‌شود.

یکی از اصلی‌ترین عوامل خطر این بیماری نیز فشار چشم است. اختلال در سیستم تخلیه مایعات چشم می‌تواند موجب تجمع مایعات شود و فشار آن را افزایش دهد که این امر باعث آسیب به عصب بینایی خواهد شد.

عصب بینایی دسته‌ای از رشته‌های عصبی است که شبکیه چشم را به مغز وصل می‌کند. بنابراین آسیب به این عصب باعث از دست دادن بینایی می‌شود.

نابینایی غیر قابل بازگشت
از دست دادن بینایی ابتدا از لبه‌های میدان دید شروع می‌شود و سپس کم کم مرکز دید را هم درگیر می‌کند. هنگامی که که آسیب در عصب ایجاد می‌شود، ماه‌ها تا سال‌ها طول می‌کشد تا علائم ظاهر شوند و وقتی هم که بینایی از دست رفت دیگر قابل بازگشت نیست.

درباره بیماری که اگر به موقع درمان نشود می‌تواند شما را نابینا کند

انواع بیماری آب سیاه
دکترمنصورعظمتی، جراح ومتخصص چشم فلوشیب انفورماتیک بالینی درباره بیماری آب سیاه چشم می‌گوید اسم علمی بیماری آب سیاه چشم، گلوکوم است که می‌تواند به چند شکل بروز پیدا کند؛ به این صورت که می‌تواند هم مادرزادی باشد و هم غیر مادرزادی؛ یعنی می‌تواند از بدو تولد باشد یا اینکه در سالیان دیگر رخ بدهد.

بعضی مواقع آب سیاه بر اثر بیماری آب مرواریدی که خیلی در جراحی آن تأخیر شده است ممکن است بروز پیدا کند؛ یعنی بیماری آب مرواریدی که به موقع درمان نشده تبدیل به آب سیاه شود.

درباره بیماری که اگر به موقع درمان نشود می‌تواند شما را نابینا کند

افزایش فشار داخل کره چشم و نابینایی
به گفته این جراح ومتخصص چشم، گاهی بروز مشکل آب سیاه چشم ربطی به آب مروارید ندارد و بروز آن می‌تواند علت‌های دیگری داشته باشد که آن علت‌ها باعث می‌شود که شخص دچار آب سیاه شود.

آب سیاه معمولاً باعث افزایش فشار داخل کره چشم می‌شود و وقتی که فشار داخل کره چشم بالا برود؛ عصب چشم آسیب می‌بیند و با توجه به آنکه پیوند عصب چشم وجود ندارد؛ شخص به سمت نابینایی می‌رود. یعنی دید او به مرور از دست می‌رود و شخص به طور کامل نابینا می‌شود.

ضرورت تشخیص به موقع
دکترعظمتی می‌گوید آب سیاه را می‌توان به راحتی با بعضی از داروها یا بعضی از عمل‌های جراحی درمان کرد؛ مشروط بر اینکه بیماری هر چه زودتر تشخیص داده شود.

چگونه متوجه آب سیاه شویم؟
این چشم پزشک و فلوشیب انفورماتیک بالینی می‌گوید توجه داشته باشیم ممکن است بیمار خودش هیچ علامت خاصی نداشته باشد که به پزشک مراجعه کند و بگوید چشم او دچار مشکل شده است. بنابراین همه افراد باید سالی یک بار به چشم پزشک مراجعه کنند تا چشم‌پزشک با معاینات خود متوجه وجود خطر آب سیاه چشم شود و جلوی آن را با استفاده از بعضی داروها یا انجام عمل جراحی بگیرد.