سیناپرس/ یافته های مطالعات جدید نشان دهنده نحوه جهت ‌گیری و تنظیم مغز بر اساس محیط های بصری است و بینش‌هایی را در مورد ارتباط گم شدن افراد در محیط های ناآشنا و تخریب عصبی ارائه می ‌دهد.

 دانشمندان دانشگاه مک گیل از جدیدترین فناوری نقشه برداری عصبی برای مطالعه سلول های جهت یابی (HD) در موش ها استفاده کرده اند. محققان پدیده‌ ای را شناسایی کردند که آن را بهره شبکه ای نامیدند که در آن قطب ‌نمای داخلی مغز پس از تغییر مکان موش‌ها مجدد تنظیم شد.

زکی عجبی (Zaki Ajabi) یکی از پژوهشگران این مطالعه می ‌گوید: گویی مغز مکانیزمی برای اجرای دکمه تنظیم مجدد دارد که امکان تغییر جهت سریع قطب ‌نمای داخلی خود را در موقعیت ‌های گیج‌کننده فراهم می‌ کند.

سلول های جهت یابی که در سال ۱۹۸۳ در موش ها کشف شد، تصور می شود که برای همه پستانداران مشترک است. این نورون ها در چندین ناحیه مغز قرار دارند و سرعت شناسایی آنها بر اساس حرکت سر تغییر می کند. تنها پیشرفت‌های اخیر در فناوری ثبت سلول ‌های عصبی امکان مطالعه صحیح رفتارهای این سلول‌ها را برای محققان فراهم کرده است. با این کار، محققان می ‌توانند ببینند که چگونه سلول‌های جهت یاب از توانایی مغز برای تغییر جهت پس از تغییر در محیط اطراف پشتیبانی می ‌کنند.

در ادامه مارک براندون (Mark Brandon) یکی دیگر از محققان این مطالعه و استادیار روانپزشکی در دانشگاه مک گیل می ‌گوید: تحقیقات علوم اعصاب شاهد انقلابی در فناوری در دهه گذشته بوده است که به ما امکان می ‌دهد سؤالاتی بپرسیم و به آنها پاسخ دهیم که فقط سال‌ها پیش می ‌توانستیم در مورد آنها فکر کنیم.

او می افزاید: بینش‌ های جدید در مورد بخش پیچیده و کم‌ تحقیق ‌شده ‌ای از مغز که چگونگی تنظیم مجدد مغز در محیط ‌های جدید را فعال می ‌کند، تحقیق می کند و درباره این که چگونه این فرآیند با بیماری‌ های عصبی مانند زوال عقل و به ‌ویژه بیماری آلزایمر ارتباط دارد، معطوف است.

براندون می گوید: یکی از اولین علائم شناختی آلزایمر این است که افراد حتی در محیط های آشنا دچار سردرگمی می شوند. براندون امیدوار است درک بهتر از نحوه عملکرد قطب نمای داخلی مغز منجر به شناسایی زودهنگام اشکال در سیستم مغزی و تخریب عصبی شده و حتی درمان هایی برای این جنبه از این عارضه ایجاد کند.

 محققان می افزایند:اگرچه حیوانات در معرض تجربه بصری غیرطبیعی قرار گرفتند، اما این یافته ها به تجربه زندگی انسان مربوط می شود و به گفته عجبی، این نتایج در نهایت ممکن است توضیح دهد که چگونه سیستم های واقعیت مجازی می توانند به راحتی بر حس جهت گیری انسان تاثیر بگذارند.

شرح کامل این مطالعه و یافته های حاصل از آن در مجله تخصصی Nature منتشر شده است.