به نقل از هلث، محققان دانشگاه ایالتی کلرادو ایالات‌متحده مشخص کردند، ویتامین خاصی وجود دارد که ممکن است کمبودش روند پیری را تسریع کند. آنان معتقدند که این روند به چگونگی تاثیر این ویتامین بر ژن‌های شما مربوط می‌شود.

بر اساس نتایج پژوهش‌های محققان دانشگاه شاریته برلین که در سال ۲۰۲۰ انجام شد، با مطالعه اپی ژنتیک (چگونه رفتار یا محیط شما می‌تواند که می‌تواند بر ژن های شما تاثیر بگذارد) چیزهای زیادی را می‌توان کشف کرد و سن بیولوژیکی شما یکی از آنهاست که ممکن است در واقع با سن تقویمی شما متفاوت باشد.

کمبود ویتامین دی می‌تواند از نظر بیولوژیکی باعث پیری سریعتر شود و به گفته روندا پاتریک، زیست‌شناس سلولی، چگونگی تاثیر ویتامین دی بر ژن‌های شما به کروموزوم‌های شما بازمی‌گردد. کروموزوم‌ها توسط چیزی به نام تلومرها از آسیب دی ان ای محافظت می‌شوند.

پاتریک توضیح داد: نتایج دو تحقیق اپیدمیولوژیک روی دوقلوها نشان داد، افراد با کمترین سطح ویتامین دی، کوتاهترین تلومرها را داشتند و این کوتاه شدن تلومر با پنج سال پیری بیولوژیکی مرتبط است. محققان دریافتند که تلومرهای کوتاهتر با پیری همچنین بیماری‌های مزمن نیز ارتباط دارد.

افراد مسن‌ چگونه ضعیف‌تر به نظر می‌رسند، قدرت در دست گرفتن ضعیف‌تر دارند، خستگی بیشتری را تجربه می‌کنند و سطح فعالیت پایین‌تری ازجمله سرعت راه رفتن آهسته دارند؟ برخی از تحقیقات از این نظریه حمایت کردند که دریافت نکردن ویتامین دی کافی می‌تواند فرد را زودتر شکننده‌تر کند و موارد ذکر شده در بالا زودتر رخ دهد.

نتایج تحقیقی که در سال ۲۰۲۰ در مجله Nutrients منتشر شد و بر روی موش‌ها انجام شده بود، نشان داد که سطوح پایین ویتامین دی می‌تواند باعث ضعیف شدن افراد شود.

محقق ارشد این تحقیق، کنت ال سلدین گفت که این موارد باید به‌طور گسترده‌تر و روی انسان آزمایش شود، ما دریافتیم که در موش‌های مسن، سطوح پایین ویتامین دی که با زوال‌های فیزیکی، مانند کاهش قدرت گرفتن و استقامت در چنگ زدن - توانایی حفظ چنگال - مرتبط بود، یک ماه پس از کاهش مصرف ویتامین دی پیشرفت کردند.

جالب توجه است، نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که مصرف بیش از آنچه توصیه می‌شود (مصرف بیش از حد کافی) چیزی است که به ضعف کمتر کمک می‌کند.

این سوال که به چه میزان ویتامین دی نیاز دارید، پاسخ ظریفی دارد؛ مصرف روزانه توصیه شده توسط آکادمی ملی پزشکی ۶۰۰ واحد بین المللی (IU) برای افراد ۱۹ تا ۷۰ ساله و ۸۰۰ واحد بین‌المللی برای افراد بالای ۷۰ سال است. واحد یا یکای بین‌المللی (IU) سیستم دارویی است که برای تعیین کمیت ویتامین‌ها، هورمون‌ها و سموم استفاده می‌شود.

به گفته دکتر جان بیلزیکیان از مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا، ممکن است در ماه‌های زمستان در پایین‌ترین سطح ویتامین دی خود قرار بگیرید. ما مقدار قابل توجهی از ویتامین دی خود را زمانی دریافت می‌کنیم که پوست در معرض اشعه UVB آن را تولید کند. این توانایی با افزایش سن کاهش می‌یابد.

البته قرار گرفتن در معرض نور خورشید یک شمشیر دولبه است. قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و بدون محافظت کافی در برابر آفتاب (ضدآفتاب، کلاه و غیره) نیز با پیری پوست مرتبط است.

راهی پایدارتر و ایمن برای دریافت ویتامین دی این است که بر رژیم غذایی خود تمرکز کنید. غذاهای غنی از ویتامین دی شامل ماهی‌هایی مانند سالمون، ماهی خال مخالی، اره ماهی، قزل آلا و ساردین، شیرها و ماست های گیاهی و لبنی غنی شده با ویتامین دی، غلات غنی شده، قارچ، تخم مرغ و جگر گاو هستند.

در مورد مصرف مکمل مخصوصا در طول زمستان باید با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود ملاقات کنید و قبل از انجام این کار، سطح ویتامین دی خود را آزمایش کنید.

شما باید تعادلی بین لذت بردن از زندگی و زندگی سالم پیدا کنید که از نظر آماری - به احتمال زیاد - به شما امکان می‌دهد طولانی‌تر زندگی کنید.