علاقه‌مندان به قهوه مدت‌هاست که دانه‌های خود را قبل از آسیاب کردن، مرطوب می‌کنند. اکنون دانشمندان ثابت کرده‌اند که چگونه باریستاهای جوان الکتریسیته ساکن را کاهش می‌دهند تا به طور مداوم یک فنجان اسپرسو قوی‌تر و بهتری تولید کنند. رطوبت، چه رطوبت باقی‌مانده در داخل قهوه برشته‌شده یا رطوبت خارجی اضافه شده در هنگام آسیاب کردن، همان میزان باری است که در هنگام آسیاب کردن ایجاد می‌شود.

دانشمندان با همکاری یک آتشفشان‌شناس، بررسی کردند که کدام نوع قهوه تمایل دارد پس از آسیاب به هم بچسبد و چرا، و این موضوع چگونه بر دم کردن تأثیر می‌گذارد. آنها دسته‌ای از دانه‌های قهوه بو داده شده تجاری و آزمایشگاهی را با هم مقایسه کردند که از نظر منشأ، زمان برشته شدن و میزان رطوبت متفاوت بود. آنها الکتریسیته ساکن در هر دسته را پس از آسیاب کردن و همچنین اندازه ذرات قهوه تازه آسیاب شده و طعم دم نهایی را اندازه گرفتند.

آسیاب کردن دانه‌های قهوه به صورت ذرات ریز اصطکاک زیادی ایجاد می‌کند زیرا ذرات روی یکدیگر ساییده می‌شوند و می‌شکنند که در نتیجه الکتریسیته ساکن تولید می‌کند، ذرات باردار تقریباً مانند ذرات غبار موجود در توده‌های آتشفشانی که به هم ساییده می‌شوند و برای تولید رعد و برق تخلیه می‌شوند، عمل می‌کنند. با دو بار آسیاب کردن دانه‌های قهوه، محققان نشان دادند که بیشتر الکتریسیته ساکن در قهوه آسیاب شده از شکستگی دانه‌ها و کمتر از اصطکاک بین آنها ناشی می‌شود.

دانشمندان با مقایسه دانه‌های آسیاب شده با آب و بدون آب، نشان دادند که افزودن آب قبل از آسیاب کردن منجر به طولانی‌تر شدن زمان استخراج اسپرسو و دم کردن قوی‌تر می‌شود. آب از طریق تفاله‌های قهوه مرطوب شده نفوذ کرده و طعم بیشتری را از دانه‌های کمتر کلوخه شده می‌گیرد.

آن‌ها توصیه می‌کنند که برای بهبود قوام و طعم قهوه، حدود ۲۰ میکرولیتر آب در هر گرم قهوه یا حدود نیم میلی‌لیتر برای یک شات اسپرسوی معمولی اضافه کنید. در حالی که آزمایش‌های بیشتری برای آزمایش انواع مختلف آسیاب‌ها و روش‌های دم‌آوری مورد نیاز است، محققان نتیجه گرفتند که چند قطره آب ساده مشکلات جمع شدن، کانال‌کشی و استخراج ضعیف را حل کرده و در عین حال به دستیابی به خوشمزه‌ترین اسپرسو کمک می‌کند