آخرین خبر/ سیدمحمد حسینی در مصاحبه با «آخرین خبر» مطالب را درباره رابطه دولت سیزدهم و مجلس، کلیات بودجه، ماجرای استیضاح وزیر خارجه و درخواست‌ عجیب یک نماینده مطرح کرد.

مشروح مصاحبه در ادامه آمده است.

آقای دکتر سلام و خیلی خوش آمدید
بنده هم عرض سلام دارم خدمت جنابعالی و همکاران عزیزتان

چه خبر آقای دکتر؟

خبر که ما دائم در مجلس و دولت سعی می کنیم کارها پیش برود. اخیرا که بحث برنامه به پایان رسید و بودجه آغاز شد و در اولین فرصت در دستور کار مجلس قرار می گیرد. بودجه هم امسال تغییر کرده و نحوه رسیدگی به آن بر اساس آئین نامه داخلی مجلس است. قبلا در آذرماه بودجه تقدیم می شد و نمایندگان تا اسفند بررسی می کردند و به پایان می رساندند که سال بعد دولت سال بعد تکلیف کار خودش بداند. امسال برای اولین بار کارش را در دو بخش مورد رسیدگی قرار داد. ابتدا منابع را مشخص و سقف منابع و هزینه مشخص شود ولی تفصیل کار و هزینه ها ، جزئیات ، در چه پروژه و طرحی می خواهد هزینه شود در مرحله بعد که جداول پیوست چند جلدی برای بودجه اصلی و تبصره ها می شود. البته کمی کار با تاخیر شروع شده و نمایندگان با برنامه هفتم درگیر بودند که امیدواریم به نتیجه برسد. البته گاهی اوقات نماینده ها گلایه هم دارند که امسال سال انتخابات و رقابت است و اینجا از صبح شنبه تا عصر چهارشنبه تمام وقتشان صرف برنامه و بودجه شده است. ولی خب این کار باید انجام شود که تکلیف امور مالی مشخص شود. بودجه مهمترین سند مالی کشور است و با همکاری دولت و مجلس هست که نهایی می شود و به اجرا قرار می گیرد.

شما دانشگاه همچنان تدریس دارید؟

دانشگاه در حدی که ارتباط ما قطع نشود. من در زمانی که وزارت ارشاد بودم دو واحدی سعی می کردم داشته باشم الان هم در همین حد اما گاهی اوقات ممکن است رساله یا پایان نامه ای داشته باشیم. البته در هیئت امنای برخی دانشگاه ها مثل تربیت مدرس که البته مسائل کلان دانشگاه مطرح است. ولی از جهت درس و بحث بله دو واحدی دانشکده می روم چون آنجا بحث حقوقی و فقهی کمک می کند و برای دانشجوها هم مفید است از این جهت که مثالها و مصداق هایی که می زنیم عینی و ملموس است و مسائل ذهنی و نظری نیست بلکه مسائلی است که با آن مواجه هستیم. از این جهت فکر می کنم برای دانشگاه ها مفید است و هر مقدار مدیران اجرایی بتوانند در این حد دو واحد ارتباط برقرار باشد مفید باشد.

دانشجویان از شما می پرسند؟ خواسته انتقادی ، نقد به دولت و یا استاد را در کلاس می بینند فرصت را غنیمت می شمارند؟

من اول وقت درس را شروع می کنم. در ابتدا بسم الله می گویم و بع مسلسل بار صحبت می کنم و خیلی بحث های حاشیه ای و جانبه ای نمی شود مگر این که مثلا در مسیری که رفت و آمد می کنیم گاهی اوقات دوستان سوالاتی می پرسند. گاهی اوقات مسائل روز مطرح می شود . توضیحاتی داده می شود. نمی شود ما نسبت به مسائل جاری کشور بی تفاوت باشیم. مثلا در حوادث پاییز سال گذشته تعدادی از دانشگاه ها مثل تربیت مدرس، علامه، شهید رجایی و در استانها را رفتیم. خب آنها بحث های روز و اتفاقات و حوادث بود . یا مثلا امسال 16آذر من 5دانشگاه را رفتم . در قم،گرگان و ... که دانشجوها بدانند مسائل چه است. بعضی اوقات بحث های تندی را مطرح می کنند ولی وقتی توضیح داده می شود کمی آرام می شوند. کار اجرایی کار سخت و دشواری است. نمی شود بنشینی کنار و شعار داد. باید عملیاتی و اجرایی کرد. وقتی که موانع گفته می شود. در مجلس هم با این مسئله مواجه هستیم. مثلا هر نماینده ممکن است بگوید این پروژه  و ایده هایی که می خواهند در شهر خودشان اجرایی شود . یک بار یکی از این عزیزان خدمت رئیس جمهور بودیم (چون ما مجمع نمایندگان را مرتب داشتیم سال اول نمایندگان هر استان با آقای رئیس جمهور دیدار داشتند و تک تک صحبت می کردند) یکی از این عزیزان 20نامه نوشته بود و هر کدام در رابطه با سد،بزرگراه، تونل، کارخانه و... بود . وقتی تمام شد گفتم فرض کنید این بخواهد انجام شود. کل بودجه استان را تنها به شهرستان شما اختصاص دهیم که نمی شود. بالاخره ما محدودیت هایی داریم. یک وقت هایی نگاه می کنیم یک کارهایی باید انجام و اقداماتی صورت بگیرد ولی بالاخره باید باشد تا این کار صورت بگیرد. بله دولت بنا بر این بوده که درآمد دولت افزایش پیدا کند. مثلا زمانی می گفتند امکان فروش نفت نیست و اگر هم نفت به فروش برسد بازگشت پول آن نیست. خب این دولت ثابت کرد هم می توانیم بفروشیم و تحریم ها را دور بزنیم و هم پولش برگرد حتی پولهای بلوکه شده برگردد و هم کارهایی هست مثل پروژه های نیمه تمام کمک کند.  مثلا آقای رئیس جمهور به شهریار می روند بیمارستانی که حدود 34سال قبل کلنگ زنی شده و یا در فردیس کرج که یک شهرستان 700هزار نفری جمعیت دارد و متاسفانه بیمارستان نداشته است 12 سال مردم در انتظار بودند و این به نتیجه رسیده است. هر چه هست مربوط به مردم است و خدمت رسانی است ولی در وهله اول کارهای عام المنفعه در اولویت است. مثلا اگر یک شهرستانی آب نداشته باشد باید اول این کار را انجام داد. یا این که بیمارستان نباشد باید اولویت داد. بعد هم باید کارهای فردی و اقشار مختلف را باید رسیدگی کرد.

کلا اوضاع دولت را زمانی که شما تحویل گرفتید چطور دیدید؟

ان موقع که شرایط مناسبی نبود یعنی حتی در مرداد ماه که آقای رئیسی در دولت مستقر شدند و هنوز اعضای کابینه همان افراد قبلی بودند چون بالاخره تا معرفی شوند و مجلس صلاحیت ها را بررسی کنند، مدتی طول کشید. در 3شهریور دولت جدید را با اعضای جدید داشتیم که کار را شروع کردند. ایشان یکی از بحث هایی که داشتند سوال کردیم این ماه حقوق را چیکار می کنید و چگونه می خواهید بپردازید؟ بعضی ها بهم نگاه می کردند یعنی مشکل داشتند. 
در مقطعی اسکناس بدون پشتوانه چاپ می شد که به تورم دامن می زد و رشد نقدینگی ایجاد می کرد. این دولت سعی کرد که هم کسری بودجه ای که وجود داشت که رقم قابل توجهی بود هم بدهی هایی که از گذشته بود، بپردازد. در هر جایی که امکان داشت حقوق ها افزایش پیدا کند. مثلا رتبه بندی معلمان کار ساده ای نبود. از اواخر دولت قبل این لایحه ارسال شده بود انها در حال رفتن بودند و گفتند بارش به دوش دولت جدید است. خب بار سنگینی بود. ابتدا می گفتند 15هزارمیلیارد تومان، بعد گفتند 20هزار، تا بالاخره گفتند حدود 50هزار میلیارد تومان رسید. این رقم سنگینی است که دولت باید تامین کند بدون این که بخواهد از بانک مرکزی استقراض کند و یا کارهای دیگر که آن هم آثار تورمی داشت. لذا همه سعی خود را داشت که کارهای روزمره را انجام دهد و خب یک روحیه ای آقای رئیسی داشتند که بنا را بر این نگذاشتند که وضعیت چه بود و ما چه تحویل گرفتیم. ایشان با آگاهی تمام که ما مشکلات داریم. دوره ای رخوت و رکود بوده است. مثلا باید مسکن سالانه چند صد هزار ساخته می شده که نشده، کارهای عمرانی متوقف مانده است. یا تورم چندین سال بالای 40درصد بوده است و این اواخر رقم بالایی بوده است. یعنی وضعیت را می دانسته و وضعیت را پذیرفته است. فرصت ندادند که حاشیه ها دولت را سرگرم کند و بخواهد پاسخ کسی را بدهد، کار انجام شده  است. در عین حال که کارهای بزرگی در سطح بین المللی دنبال شده، مسائل غزه ، تعامل با همسایگان و... بوده اما کارهای داخلی هم پیگیری شده است.
مثلا آقای رئیس جمهور در روسیه بودند که بعضی ها تیتر زدند از کرملین به کرمان. چون آن موقع سیلی در کرمان آمده بود. ایشان مستقیم گفتند باید سریع به سیل زدگان رسیدگی شود. وقتی بالاترین مقام اجرایی کشور بعد رهبری حضور پیدا می کند قطعا وزیر راه و شهرسازی، ستاد بحران، استاندار، فرماندار و راه و شهرسازی همه بسیج می شوند  این مشکل برطرف کنند و بعد هم بلافاصله در دولت باید مصوبه برای این مواقع داشته باشیم. چون حوادث غیرمترقبه که از قبل خبر نمی دهد که برای کرمان یا کرمانشاه باشد. وقتی خود آقای رئیس جمهور از نزدیک دیده است دیگر معطلی نخواهد داشت باید توضیحی که در دولت داده می شود کارها سرعت می گیرد. از این جهت می گویم دولت بنایش بر این بوده هم در حوزه رفع مشکلات افراد ، اشتغالزایی، کاهش نرخ بیکاری، افزایش درآمد، رفع مشکل مسکن و بعد هم پروژه های متعددی که در این سفرهای استانی شما شاهد هستید. 
برای نمونه عرض کنم قبل از سفر آقای رئیس جمهور من به مناسبت 16آذر به استان گلستان رفته بودم و با مسئولین، استاندار، آقای آیت الله نورمفیدی که نماینده ولی فقیه در استان هستند خب همه از این که مسئله خلیج گرگان حل شده است، خیلی خرسند بودند. بالاخره یک خلیجی رو به موت می رفت و کامل خشک می شد. از زمان مرحوم رستم قاسمی کار شروع و به نتیجه رسید و به دریا وصل شد. که منافع مختلفی برای مردم آن منطقه و کل کشور دارد. جزایر آشوراده که تقریبا رها شده بود و الان به یک منطقه گردشگری تبدیل می شود و چقدر می تواند منافع داشته باشد.

خب وقتی این چنین کارهایی در یک استانی انجام می شود یک شور و نشاطی در مردم ایجاد می شود و مردم می بینند مسئولینشان کار را انجام می دهند

همان بحث بذر امید که مقام معظم رهبری فرمودند که هر کاری می کنید بذر امید را در دل مردم کاشته شود

یعنی کاری که ما می کنیم همین است ما عملی انجام می دهیم بعد رسانه ها دقیق بیایند اینها را تبیین کنند که مردم در جریان قرار بگیرد. یک عده ای هم می خواهند باعث یاس و ناامیدی شوند و اشکالات و ایرادات را برجسته کنند خب بالاخره اشکالات باید برطرف شود ما هم حرفی نداریم باید هم گفته شود تذکر داده شود سوال شود

در کل دولت آقای رئیسی دولت خیلی جدی است و  خیلی نمی شود شوخی کرد. یعنی در فضای مجازی هم نمی بینیم کسی با دولت شوخی کند؟

ایشان خیلی جدی هستند و خیلی پیگیر کار هستند

هرکسی هم که شوخی می کند چون دولت خیلی جدی است و ری اکشنی هم نشان نمی دهد، تیرش به سنگ می خورد

شما متولد 1340 از رفسنجان هستید. ماجرای مدیریت کرمانی ها چی هست انگار مدیریت در خون کرمانی هاست؟

حضرت آقا در دیدار با مردم کرمان و خوزستان بعد از این که درباره روحیه مبارزاتی مردم خوزستان در مبارزه با انگلیسی ها از دیرباز سخن گفتند و از رشادت های آنها در دفاع مقدس گفتند و در دفاع از کشور سینه سپر کردند. نوبت که به کرمان رسید چند ویژگی را گفتند که یکی بحث نخبه پروری بود. خب بالاخره حضرت آقا بیش از نیم قرن با استان کرمان و با مردم کرمان ارتباط دارند. خب من یادم است اوایل دهه 50بود کوچیک بودیم دانش آموز بودیم آن موقع ایشان در رفسنجان سخنرانی می کردند و یک تعلق خاطری به آنجا داشتند، هم مباحث اعتقادی هم بحث های سیاسی روز که شیوه های مختلف بیان شد. یا مثلا ایشان در دوران انقلاب بعد از این که در ایرانشهر تبعید شدند بعد از ایرانشهر ایشان را به جیرفت کرمان تبعید کردند . ما داشتیم خیلی از علما و مبارزین یکجا آن ها را نمی گذاشتند و جابجا و تغییر می دادند. ایشان فرموند من همان هفته اول که آنجا رفتم احساس غربت نکردم. آن خونگرمی مردم، صفا و سادگی، صمیمیتی که وجود داشت. ایشان شناخت دقیقی دارند و یا این که با بزرگانی مثل باهنر قبل انقلاب با هم در مباحث مختلف همکاری داشتند. این هست که فرمودند اینجا نخبه پرور است خب می توانند در مدیریت کشور کمک کنند. یک شخصیتی مثل سردار دلها حاج قاسم سلیمانی که روستازاده از قنات ملک راور استان کرمان هستند. ایشان یک فرد عادی به نظر می رسید. سال 60قبل از شکست حصر آبادان عملیات ثامن الائمه امام فرمودند باید محاصره آبادان شکسته شود. ما احساس تکلیف کردیم و جوان بودیم . رفتیم در پادگان کرمان آموزش ببینیم سردار سلیمانی آن موقع جوان قبراقی بودند . ایشان مربی آموزشی بودند. چندین مربی دیگری هم وجود داشتند اما چه بود که ایشان یک سروگردن از دیگران برتر میشود . ویژگی های متعددی که ایشان داشتند هم مهارتی که در کار خود داشتند، هم صلابت، سختکوشی، اخلاص، صداقتی که داشتند باعث شد فردی که از یک روستا آمده یک چهره جهانی شود. از این جهت نمونه های دیگری هم داریم که همه در این تراز نیستند اما در جاهای مختلف توانستند منشا خدمت و کمک به کشور باشند و انشالله که همیشه این ویژگی ادامه داشته باشد. البته در کل ایران  داریم . ممکن است برخی افراد شناخته نشوند. یکی از برکات انقلاب این بوده که فرصت و مجالی ایجاد کرده که افرادی که شایستگی دارند در جاهای قرار بگیرند. خود شهید رجایی اول انقلاب معلم مبارز، انقلابی و فهیم بودند. اما خود ایشان می گویند من زمانی وسایل میفروختم، دوره گردی می کردم . فردی از طبقات محروم جامعه اما این افتخار نظام است که می تواند آدم هایی که مستعد هستند به آنها مجال دهند. ما داریم افرادی که در کمیته امداد بودند، تحت پوشش کمیته امداد ولی الان نماینده مجلس یا مدیر هستند. اینها همه مایه افتخار است . در حالی که در زمان ستمشاهی این چیزها نبود. در برخی از کشورهای منطقه ما یک خانواده بر آنجا حاکم است، مناصب تقسیم شده است. این امیر این شهر است و یا این در این وزارتخانه است. یعنی مردم عادی هر چند نخبه و زبده باشد اندیشمند و متفکر باشد یک سقفی برای پرواز دارد و نمی تواند بالاتر بیاید.
قبل انقلاب که آمریکایی در ایران بودند مستشاران آمریکایی فقط در ارتش نبودند در معادن، صنعت ، پالایشگاه حتی در سازمان برنامه و بودجه بودند مثلا در رفسنجان در مس سرچشمه اداره مدیریت عالی آن با آمریکایی ها بود. آنجا به یک مهندس ایرانی تا یک حدی  میتوانست ورود پیدا کند . در یک جاهایی اصلا میدان نمی دادند و نمی گذاشتند کار انجام دهند.
الان هم در قضیه مهاجرت می بینیم برای کارهای خدماتی بیشتر راغب هستند انرژی جوانهای ما را داشته باشند، در حوزه هایتک تمایلی به ورود نخبگان ما ندارند.
نمی گذارند تحصیل کنند. در بعضی رشته ها این که می گویند آپارتاید علمی یعنی اجازه نمی دهند جوانان به بهانه های مختلف  مثلا این که می گویند شما این ها را ممکن است در مسائل نظامی به کار بگیرید و یا در مسائل هسته ای استفاده کند. این محدودیت هایی برای ما ایجاد می کند اما به هر حال ایرانی استعداد دارد. ابوعلی سینا، ابوریحانها ،زکریای راضی هایی داشتیم. پیشینه درخشانی داریم که خود دوستان دست به کار می شوند و کارهای بزرگی در کشور انجام می دهند. همین دانشمندان هسته ای ما غالبا در داخل کشور تحصیل کردند مثل خلبان های نیروی هوایی ، مهندسان معادن و جاهایی که فرمودید توسط مدیران آمریکایی اداره می شد.

در آستانه سالگرد شهادت شهید سلیمانی هستیم و می خواهیم در خصوص ایشان با شما صحبت کنیم. اگر خاطره ای ، دیداری یا نکته ای از ایشان دارید بفرمایید

اولین بار ما ایشان را در پادگان کرمان که آموزش نظامی می دادند دیدیم. خیلی جدی در کار خودشان بودند. مردم عادی فکر می کنند لبخند می زنند، در کارهای نظامی هم همینطور هستند ولی خیلی جدی بودند . حکمت کار هم این  بود که شما باید اینجا عرق بریزید تا در آنجا خونتان ریخته نشود. یعنی به بهترین وجه آموزش ببینید و جنگجو باشید و آمادگی کامل داشته باشید، سرعت عمل داشته باشید. حتی در آموزشی که به ما دادند، معمولا تیر مشقی می دادند ولی ایشان تیر جنگی می دادند. یعنی طرف کنار پایش تیر جنگی می خورد و اگر تعلل کند ممکن است تیر بخورد. خود ایشان در یکی از آموزش ها به دست ایشان تیر خورد. بعد هم ایشان را در جبهه در بعضی عملیات ها در کنارشان بودیم. در سنگر که ایشان می نشستند و عملیات آغاز میشد چندین نفر دیگر هم هستند . می گفتیم چرا اینها نرفتن عملیات؟ بعد از بی سیم می گفتند فرمانده گردان فلان شهید یا زخمی شد. بعد به یکی از آنها می گفت برو گردان را هدایت کن. یعنی فکر همه جا را می کرد. اگر فرمانده گروهان یا گردان شهید شد چه کند. یا جانشین تعیین میکردند . در عملیات بیت المقدس که منجر به آزادی خرمشهر شد وقتی ما رسیدیم مرحله اول عملیات انجام شده بود. لشکر ثارالله هم پیشروی کرده بود ولی چون دو طرف نتونسته بودند ملحق شوند ناچار شدند برگردند . بنا شد اینها برگردند و بعد دوباره مرحله بعد عملیات را انجام دهند . یک سری جنازه ها بین دو خاکریز بود. صحنه سخت و دشواری بود. چون سر را بلند می کردیم آنها پیشانی و سر را هدف قرار می دادند. نمیشد به این سادگی جنازه ها را برگرداند. یک عده ای بالاخره در جبهه هم مراتب داشتند. بعضی ها واقعا یک ایمان راسخ و اعتقادی داشتند و از این اتفاق ناراحت میشدند. می گفتند ما می خواهیم خرمشهر را فتح کنیم و بعد در مرحله اول مجبور شدیم دوباره برگردیم و فکر می کردیم دیگر نمی شود رفت. با این روحیات خود حاج قاسم در خط مقدم بین بچه ها حضور پیدا می کرد. گاهی اوقات برای شناسایی می رفت. عملیات در چند مرحله انجام شد و سرانجام خرمشهر که یک دژ تسخیر ناپذیر بود، فتح شد. در یکی از همین ها که برمی گشتیم، ما با موتور بودیم و ایشان با یک ماشین روباز بودند. ظاهرا انها متوجه شدند و شروع به خمپاره زدن کردند و مرتب اطراف خودرو را می زدند. یک خمپاره به کنار ماشین آنها برخورد و دود و خاکی بلند شد. ما گمان کردیم حاج قاسم شهید شدند. وقتی نزدیک رفتیم دیدیم ایشان ترکش خورده و کاملا این مشخص بود. به یک بیمارستان صحرایی رفتیم و سریع رفتیم زیر بازوی ایشان را بگیریم که ایشان اجازه ندادند. گفتند هیچی نگویید تا کسی متوجه نشود که روحیه بچه ها خراب نشود و بگویند فرمانده زخمی شده است. ایشان روی پای خودشان به بیمارستان صحرایی رفت و پرده را کشیدند و اجازه دادند کارهای درمانی صورت گیرد. یا مثلا بیمارستان که می رفتند بعضی وقت ها هنوز بهبود پیدا نکرده بودند و زخم و جراحت خوب نشده بود به جبهه برمی گشتند. ما مواردی در جبهه داشتیم که طرف دستش یا پایش قطع بود ولی هنوز در جبهه بود . واقعا ایثار و فداکاری و گذشت خاصی داشتند و همینطور در مقاطع مختلف در دوران جنگ بودند. بعد از دوران جنگ هم ایشان در صحنه حضور داشتند

آن موقع هم به ایشان حاج قاسم می گفتید؟ بعد از جنگ هم ایشان را دیدید؟

بله ما همیشه حاج قاسم صدا می کردیم. بله ایشان را مرتب میدیدیم.

شما را یادشان می آمد؟ با هم دوست بودید؟

بله در لشکر هم من مسئولیت پرسنلی داشتم و کاملا در ارتباط بودیم و بعد هم در دورانی که بنده به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد بودم . این بعد شاید کمتر گفته شده ولی نگاه فرهنگی و رسانه ای ایشان بود. بعضی ها می گویند که ایشان یک نظامی و طراح عملیات قدرقدرت بودند ولی ایشان یک نگاه فرهنگی عمیقی داشتند و باور داشتند. در زمانی که بیداری اسلامی مطرح بود، ایشان مهمانانی از تونس، الجزایر، مصر، یمن، لبنان، لیبی، عراق و سوریه دعوت به ایران می کردند. چون ما رفاقت هم داشتیم معمولا این هیئت ها به ایران هم می آمدند. ما هم جلسه می گذاشتیم و صحبت می کردیم . خیلی هم اثر داشت. حتی هنرمندان، رسانه ای ها واقعیت های ایران را نمی دانستند. یک چهره تیره و تار از ایران در نظرشان بود. وقتی صحبت می کردیم برایشان خیلی جالب بود. ایشان تاکید می کردند در همین کشورهای جبهه مقاومت کار فرهنگی کنید در عراق ارتباط داشته باشید و نمایشگاه برپا کنید، کار سینمایی بکنید. در لبنان با اشاره ایشان رفتیم و هفته فرهنگی برپا کردیم. هم بحث نمایشگاه آثار هنری و هم تئاتر و هم موسیقی بود. بعد که خدمت دبیر کل قهرمان حزب الله آقای سیدحسن نصرالله رفتیم ایشان خیلی تشکر کردند و گفتند این کارهای فرهنگی شما باعث می شود فضا تلطیف شود. در این برنامه هایی که شما برگزار کردید مسیحی ها هم مخاطب شما بودند. یک پیوستگی و همبستگی بین مردم شکل گرفت. 
حاج قاسم سلیمانی این روحیه را داشتند که در مسائل فرهنگی و رسانه ای دست داشته باشند. اتحادیه رادیو تلویزیون جهان که راه اندازی شد، با ایشان بود. یا آن موقع که من در ارشاد بودم هنوز این داستان اربعین به این گستردگی نبود و در آغاز راه بود. ایشان تشویق می کردند که شما حتما کمک کنید. لازم نیست تابلو بزنید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.  به اسم یک هیئت بزنید و ما این کار را می کردیم و تابع ایشان بودیم. آقای دکتر فداکارکه الان استاندار کرمان هستند و خود ایشان از رزمندگان لشگر ثارالله و از غواصان بودند. سالهای اول ایشان آنجا رفتند و هیئت و برنامه را راه اندازی و این کار را رونق دادند.این کار بر اثر مجاهدت های حاج قاسم سلیمانی بود.  یا بحث ستاد عتبات و عالیات دوستان کرمانی هستند و کارهای بزرگی انجام دادند همه اینها با تدبیر و فکر حاج قاسم بود. یک موسسه ثارالله ایشان راه اندازی کردند و افتخار دادند ما هم به عنوان هیئت امنا بودیم و حالا از ارشاد  هم کمک می کردیم. درباره تک تک رزمندگان و نه تنها شهدا می گفتند در خصوص شهدا وصیت نامه و صحبت با پدر و  مادر اکتفا نکنند بلکه دوستان، معلمان، هم محلی هایشان صحبت کنند که کار جامعی در خصوص شهدا و رزمندگان باشد. بعد این فکر به کل ایران تامین پیدا کرد. یعنی یک سری کارها و ابتکارات سردار دلها داشتند که کشوری شد و الان فراتر از مرزها در جاهای دیگر هم هست. موزه دفاع مقدس اولین بار در کرمان "موزه جنگ" راه اندازی شد و بعد در همه استانها و مراکز استانها این کار توسط بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس دنبال می شود.

ایشان در عین حال که فردی نظامی و خیلی جدی و شجاع بودند در دل خطر می رفتند. در داستان داعش جاهایی که کاملا در محاصره بود ایشان در بین مردم می رفتند و امیدواری ایجاد می شد. خداوند هم عنایت می کردند و این کار انجام می شد. در کنار اینها یک فرد صاحب فکر و اندیشه بود. همانطور که رهبر فرمودند  مکتب سلیمانی این است که ما فقط به مسائل سطحی بسنده نکنیم فکر و اندیشه ایشان بود چقدر اهل مطالعه و کار بودند. در شهرکی که ایشان زندگی می کردند یکی از فیلم هایی که در مورد امام حسین بود سرداران را  دعوت کردند . ایشان با دقت این فیلم را نگاه می کردند. اهل مطالعه بودند و تهذیب نفس و خودسازی که آغاز کردند پایانی نداشت. ما گاهی اوقات فکر می کنیم در یک مقطعی نیاز نداریم ولی ایشان دائم در حال تعالی و رشد و پویایی بود. خدماتشان به مردم و نگاه هایی که داشت مثلا در بحث های سیاسی در فتنه 88 ایشان چقدر موثر بود و کمک کرد که برخی افرادی که پیشکسوتان دفاع مقدس بودند در جریان قرار بگیرند. آنها را به تهران یا جاهای دیگر دعوت می کردند، از خانواده ها سرکشی می کردند . از جهات مختلف یک انسان اسوه و الگو که امیدوارم این مشک و تواضع و فروتنی و رفتار در همه مسئولین ما باشد. ما اگر بخواهیم یک مدیر تراز انقلاب اسلامی معرفی کنیم یکی از آنها سردار دلها حاج قاسم سلیمانی هستند که حضرت آقا هم تعلق خاطر خاصی به ایشان داشتند و دارند.

اگر موافق باشید سوالات دولتی و پارلمانی بپرسیم. در رابطه با سطح همکاری و تعامل دولت با مجلس در تصویب قوانین برای ما بفرمایید؟

بنای دولت بر همدلی، همکاری و هم افزایی با مجلس است. اگر برخی ها شعار می دادند ولی من این را در عمل  و شیوه آقای رئیس جمهور می بینم که بنایشان بر همکاری با مجلس باشدو تبعیت از قانون باشد . ما در گذشته داشتیم رئیس جمهور یک قانونی را ابلاغ نمی کرد. رئیس جمهور اول که بنی صدر بود می گفت من ماشین امضا نیستم و میخواست برای خودش حق وتو قائل باشد. مثل نظام ریاستی آمریکایی که رئیس جمهور آمریکا گاهی اوقات وتو می کند، اینجا هم همینطور باشد. بعد هم قانون را تغییر دادند و گفتند تا یک محدوده زمانی اگر آقای رئیس جمهور امضا نکند خود رئیس مجلس امضا می کند و ابلاغ می کند و باید اجرا شود. تا الان یک مورد هم نداشتیم که آقای رئیسی آن را به تاخیر بیندازند و بالافاصله این کار را انجام می دهند و نظرشان بر همکاری است. اگر سوال ، شبهه و ابهامی است آن مقداری که ما می توانیم و یا وزیر مربوطه است باید بیاید و توضیح دهد. گاهی اوقات از ما سوال می کنند که آیا فلان وزیر به سوال نماینده پاسخ داد،  قانع کننده بود یا نه. اینطور نیست که یک طرفه و جانبدارانه  بگوییم از این دولت مرد حمایت می کنیم ولو ضعف و ایرادی در کارش است. این خیلی مسئله مهمی است.

این نشان می دهد این همکاری مجلس ناشی از تفکر خود آقای رئیس جمهور است؟

بله یک نگاه راهبردی است. این نیست که به خاطر مصلحت مقطعی باشد. از بقیه وزرا هم خواسته اند که هم هماهنگی با مجلس داشته باشند، هم از جهت قانون باید این همکاری باشد. درسته این تفکیک قوا است و معنایش این نیست که کاری به کار هم نداشته باشیم یا علیه هم باشیم. چون واقعا انرژی و توان افراد محدود است. بنده در طول روز از ساعت 6صبح تا 12شب بیشتر نمی توانم کار کنم. حالا اگر قرار باشد من نیمی از وقت خود را با تنش و بگومگو با این و آن باشد خب به کار اصلی خود نمی رسد. دولت هم اینقدر کار دارد که فرصت نمی کند . ما هم سعی می کنیم حاشیه نباشد، کارها انجام دهیم و جاهایی که لازم است توضیح دهیم.
در همین مسائل اخیر بودجه کشور کلیاتش رد شد. این اتفاق نادری بود و ما در گذشته هم داشتیم موارد خیلی محدودی بود. غالبا تایید میشد. خب رئیس جمهور می توانست موضع و حرفی بزند. نه به این صورت نبود. بنده توضیحاتی دادم که عوامل متعدد در این کار دخیل بوده مثلا تغییر آیین نامه ، فرصت نمایندگان و چیزهای مختلفی بوده است. اما معنایش این نیست که مقابله با مجلس است.

منتقدین می گویند نمایندگان مجلس همسان با دولت  هستند و چون در انتصابات سهمشان را می گیرند و در لابی ها سهمشان را می گیرند این هماهنگی ناشی از تامین شدن برخی از نظرات نمایندگان است؟

در عین حال که ما مشورت و همراهی می کنیم و مطالبات مردم را می گوییم معنایش این نیست که هرچه نماینده بگوید. اتفاقا بعضی جاها که جواب رد داده شود ممکن است آنها برنتابند و اقداماتی انجام دهند. دولت کار خودش را انجام می دهد و بالاخره همانطور که حضرت اقا فرمودند از مشورت نمایندگان هم (چون نماینده در حوزه انتخابی خودش اطلاع دارد وضعیت ، اولویت و کمبودها را می داند و افراد را می شناسد) اگر فرد مناسبی هم معرفی کند ما بحثی نداریم اما گاهی اوقات بحث رفاقت و دوستی و فرد ضعیفی باشد خب مدیر مربوطه نباید زیر بار این حرف برود. بنای ما بر تعامل و همکاری است و ارتباط برقرار باشد . بیشترین حضور را آقای رئیس جمهور در مجلس داشتند. نمایندگان ارتباط خوبی که داشتند وزرا هم به این صورت. یک جاهایی هم نمایندگان ممکن است سوالاتی داشته باشند.

نمایندگان دخالتی در انتصابات ندارند؟

اگر هم باشد بنا نیست مدیران کوتاه بیایند.

معرفی، پارتی بازی یا اگر ایشان را بگذارید ما به فلان وزیر رای اعتمای می دهیم

حالا این که در  انگیزه هایشان دخالت داشته یا نداشته باید موردی بررسی کرد. گاهی اوقات ممکن است این مسائل باشد. حضرت آقا که فرمودند مجلس انقلابی معنایش این نیست که تک تک نماینده ها هیچ ضعف و ایجاد و نقدی برایشان نیست، ممکن است بعضی ها اشکالی در کارشان باشد.

بزرگترین تعارض دولت و مجلس بر سر چه بود؟

استیضاح. این که برخی ها می گویند دولت و مجلس یکپارچه است و نظارت نمی شود، نه. نظارت ، تذکر و سوال بوده و تعداد هم زیاد بوده است. چون می دانند این دولت ، دولت کار و فعالیت است لذا انتظاراتشان هم بالا است. اگر دولتی بود که این روحیه جهادی را نداشت اینقدر توقع هم نداشتند. سوال و پرسش نداشتند. انتظار دارند کارها انجام شود. ما در بحث موارد متعدد داشتیم که چند نماینده استیضاحی را طراحی کردند ولی بعد که با آنها صحبت شده و توضیح داده شده ، معمولا از آن نصاب که حداقل 10نفر باید باشد، کم شده است. ما تنها موردی که در این مدت 26ماهه داشتیم استیضاح وزیر صمت بود که دوبار هم انجام شد. دفعه اول به رای هم کشیده شد که وزیر ابقا شد و دفعه دوم رای ندادند. این هم حق نماینده ها هست و دولت هم بلافاصله فرد جایگزین را معرفی کرد.

مافیای صنعت و خودرو در آن دخیل بودند؟

نمی توانیم الان آن را ارزیابی کنیم.

سایه و فشار آن به دولت وارد شد که شما احساس کنید فشار لابی ها و کارترهای اقتصادی خارج از دولت و مجلس است که باعث این استیضاح می شود و این استیضاح به ناحق است و نباید انجام شود. بالاخره دولت از وزیر خود دفاع می کند ولی خب تا یک جایی بر این فشارها تاب می آورد

ما چون دقیقا نمی دانیم، نمی توانیم اظهار نظر کنیم. برخی از استیضاح کنندگان را افراد دلسوز می دانیم. کسانی که ضعف ها را می دیدند. کار وزارت صمت کار دشواری است. در یک زمانی 4وزارتخانه بوده است، بعد 3وزارتخانه شده است و بعد یک باره یک وزارت خانه شده است. معادن و فلزات جدا بوده است، صنایع جدا بوده است، بازرگانی هم بوده است. کار سنگینی است. در گذشته ما نوسان قیمت ها را داشتیم . قیمت خودرو داشتیم. بعضی ها می آیند سوال کنند پشت ماجرا هم افرادی منافعی هم داشته اند، آن مسئله دیگری است که ما در این زمینه نمی توانیم اظهار نظر داشته باشیم. به هر حال پرچالش ترین مسئله بحث استیضاح است ولی دولت چون بر اساس قانون عمل می کند، حتی معتقد باشد این وزیر نبایست استیضاح و عزل شود ولی خب بالاخره فرد جایگزین می گذارد.

معمولا منتقدین می گویند وزیری که کار می کند را مجلس خیلی به پروبالش می پیچد. یا این که سهمی نمی دهد، کارهای معمول و مرسومی که گوشه و کنار انجام می شود و وزیر انجام نمی دهد، نمایندگان مجلس لطف بیشتری به آن دارند و به استیضاح می کشانند

بالاخره بعضی ها مسائل حوزه انتخابیه را می بینند. مثلا یکی از این نماینده ها که بحث استیضاح وزیر خارجه را مطرح کردند کی؟ یکی دو هفته قبل از حوادث غزه. من با ایشان صحبت کردم و گفتم شما مسائل سیاسی را متوجه هستید. الان در شرایطی که یک مسئله جهانی پیش آمده و وزیر خارجه ما باید تحرک داشته باشد. فرض کنیم حرف شما درست است.اما الان مصلحت است. گاهی اوقات با نماینده ها صحبت می کنیم و آنها در منطقه، خواسته و مشکلاتی دارند ولی وقتی صحبت می کنیم غالبا می پذیرند.

در کمیسیون ها بحث های تخصصی می شود و به نتیجه میرسد اما در صحبت یک چیز دیگری می شود

در کمیسیون های تخصصی مثلا کمیسیون بهداشت که غالبا پزشک هستند در کمیسیون آموزش غالبا استاد و معلم هستند و مسائل آن حوزه را به خوبی می دانند ولی در صحن کسانی که رای می دهند همه آن تخصص را ندارند. غالبا به نظر تخصصی کمیسیون بسنده می کنند. ولی گاهی اوقات فضایی درست می شود و کاری به نظر کمیسیون ندارند و رای می دهند. یکی از مشکلاتی که ما در مجلس داریم حرف ها خوب شنیده نمی شود. در خود مجلس می خواهیم صحبت ها را گوش کنیم اینقدر مراجعه کننده راجب مسائل حوزه انتخابیه ، اختلاف نظرهایی که داریم. مثلا یک شهری دو نماینده دارد هر کدام چیزی می گوید. در بحث های اخیر در مورد تنش و کمبود آبی و یک دهه خشکسالی که در کشور بوده اینقدر وقتمان گرفته می شود، بعدا می رویم مطالعه می کنیم که در مجلس چه گفته شده است. نماینده ها هم در حین بحث تریبون مجلس موکلشان زنگ زده و کارش را پیگیری می کند،نامه ها هست و مراجعات دارد. گاهی اوقات آن گونه که باید و شاید حرف های موافق و مخالف شنیده نمی شود و رای گیری دقیق انجام نمی شود. اگر مقداری در این زمینه فکر شود و کارهای اجرایی به مسئولان اجرایی واگذار شود. بعضی کارها در حد شورای شهر و روستا است به نماینده وصل نکنند.

ما گاهی اوقات از 10صبح روز جمعه تا 11شب کار می کردیم. هر کاری که مردم دارند بعضی ها فکر می کنند نماینده باید جوابگو باشد. این فرهنگ باید کمی اصلاح شود و نماینده کار اصلی اش که بحث قانون گذاری است وقتش را بگذارد. حضرت آقا فرمودند ریل گذاری توسط مجلس است. اگر این ریل گذاری دقیق نباشد مجری هم به مشکل می خورد. یا یک سیاست های کلی حضرت آقا ابلاغ کردند که قانونی تصویب کنید این ویژگی ها را داشته باشد ، مبهم نباشد و شفاف باشد. تفسیرهای مختلف نداشته باشد. این که قابلیت اجرا داشته باشد. چرا در همین بحث رتبه بندی معلمان با مشکل مواجه شدیم. گفتند ظرف سه ماه شما 930هزار معلم را رتبه بندی کنید. ما در دانشگاه تا بخواهیم استادیار بشویم دانشیار چند ماه طول می کشد راستی آزمایی شود چند نظر تخصصی بدهند که آیا این کتاب یا مقاله ای که نوشته ام چقدر نمره می گیرد. حالا بخواهیم در این مدت کوتاه نزدیک یک میلیون معلم را رتبه بندی کنیم، در نگارش قانون و تدوین و تنظیم آن دقت شود، در اجرا هم کمتر به مشکل می خوریم. در بحث کالابرگ الکترونیک در آغاز کار دولت، تکلیف دولت کرد. آن زمینه و امکانات برایش آماده نبود مدتی طول کشید تا این که ما بتوانیم آن قانون را اجرایی کنیم. بالاخره باید نگاه به اجرا هم باشد. البته خوشبختانه برخی از نماینده ها خودشان وزیر و استاندار بودند اما افرادی داریم از دانشگاه مستقیم به مجلس آمده و در کار اجرا نبودند. حضرت آقا فرمودند مجلسی قوی است که پیشکسوتان و باتجربه باشند و هم جوانانی که خلاق، مبتکر، توانمند هستند، باشند. تلفیق این دو با هم باشد. اگر یکی به تنهایی باشد کار با مشکل مواجه می شود.

شما از انعطاف آقای رئیس جمهور در برابر مجلس گفتید و احترام ویژه ای که آقای رئیسی به رای و نظر نمایندگان در مجلس دارند. آیا این انعطاف را از طرف مجلس هم دیدید؟ خوش است مهربانی دوطرفه باشد. این که یک طرف مهربان باشد و طرف دیگر نامهربانی کند، به مجلس فشار می آید

نمی شود قضاوت واحدی کرد. ما گاهی اوقات به نمایندگان گلایه می کنیم به همین خاطر است. بعضی ها فکر می کنند ما با مجلس مقابله می کنیم در حالی که مجلس دوستان ما هستند ما کمک می کنیم کارشان انجام شود. مثلا فرض کنید یک سفر فشرده ای به خاطر مسائل غزه پیش آمد و ایشان رفتند. آقای رئیس جمهور از مسکو حرکت کردند و قول دادند به کرج بیایند. ایشان ساعت 4صبح رسیدند بالافاصله البرز رفتند . در بحث بزرگراه شمالی کرج که از همین ادامه همت شروع و چقدر در آینده بار ترافیکی را کاهش و کار سختی است. 18کیلومتر است ولی یک پلی دارد بالغ بر 1000متراست. بعضی ها می گویند بزرگترین پل در خاورمیانه و پیچیده ترین از جهت اقدامات مهندسی و فنی که باید انجام شود. بازدید کردند و بخشی بهره برداری شد. بیمارستان پردیس فردیس افتتاح شد. بعد یک نفری همه اینها را نادیده گرفته و گفته است آقای رئیس جمهوری چرا در جلسه یک سرمایه دار صحبت کرده است. بعد کل دولت را متهم کرده و گفته شما طرفدار نظام سرمایه داری هستید. توقع نداریم و باید انصاف هم رعایت شود. اگر نقد و ایرادی هست بفرمایید . ما تذکرات کتبی، شفاهی 3دقیقه ای و 2دقیقه ای و... گوش می دهیم که به تدریج اضافه شده است. یا در بحث مخالفت یا موافقت با یک لایحه ، بحث مسائل حوزه انتخابیه مطرح می شود. اینها خلاف آیین نامه است ولی خب اینها مرسوم شده است. مثلا طرف 2دقیقه وقت دارد در خصوص یک طرح صحبت کند اما اصلا در مورد آن طرح یا لایحه یا پیشنهادی که مطرح بود، نتوانست صحبت کند. دولت که تمام توان خود را به کار می گیرد گره های حوزه های انتخابیه باز شود و مشکلاتشان در هر زمینه ای هست برطرف شود. این توقع می رود دوستان نماینده همکاری بیشتری داشته باشند. ما از شاکله نماینده ها تشکر می کنیم که دلسوز هستند اما گاهی اوقات چیزهایی می بینیم . مثلا یک نماینده ای اخیرا اعلام کرد یک پروژه ای که با یک میلیارد تومان می شود تمام کرد 200میلیارد شما داده اید. مردم این را بشنوند دلسرد می شود و می گویند چه بخور بخور و چه وضعیتی است . دوستان ما با ایشان صحبت کردند یک میلیارد یا 200 میلیارد کجا اتفاق افتاده که ما رسیدگی کنیم . نماینده می گوید نه. من گفته ام 2میلیارد. گفتیم یک بار دیگر حرف های خود را گوش کنید. بعد که گوش داده می گوید بله اشتباه شده است. این گونه سخن ها مردم را دلسرد می کند. یک نماینده دیگر در یک شهر کوچک می گوید در این شهرستان هزار نفر تا 2هزار نفر حکم اعدامشان برای فروش موارد مخدر صادر شده است. چقدر شبکه های منوتو ، اینترنشنال و بی بی سی در این موضوع مانور دادند. چون نمایندگان را  به عنوان حکومت می شناسند و به آن استناد می کنند. البته ایشان خودشان این موضوع را تصحیح کردند و گفتند اشتباه بوده است. مسئولان دادگستری آن منطقه گفتند ما در کل این شهرستان 400پرونده بیشتر نداریم که حالا هزار نفر بخواهند اعدام شوند. در کل استان هم این مقدار نداریم. در کل کشور هم قطعا این تعداد اعدام نداریم. البته خود ایشان گفته بودند در انتظار اجرای حکم هستند. توقع است نمایندگان عزیز هم دقت بیشتری کنند چون سخننشان اینطور نیست که در یک حوزه و منطقه ای گفته شده و برای مردم منطقه است. الان عصر ارتباطات است و بلافاصله خود ما هم بی حساب سخن بگوییم آنها بهره برداری می کنند. ما دقیق هم صحبت کنیم گاهی اوقات حرف های ما تقطیع و برخی را حذف می کنند تا اهداف خودشان را دنبال کنند. اینکه ما برخی اوقات گلایه هایی از نماینده ها داریم در عین حال که از همکاری و زحماتشان تشکر می کنیم، برای همین است. نماینده اینقدر مطالبه از آنها دارند خود ما وقتی ماه رمضان بود و سحری می خوردیم تماس می گرفتند  و اختلاف افق بود، خودشان سحری خورده بودند و می گفتیم وقتی نیست و می خواهیم سحری بخوریم. یا افطاری بود و آنها افطاری کرده بودند و تماس می گرفتند و ما می گفتیم الان وقت نداریم . بعضی ها نمی توانستند قبول کنند . فشار روی نماینده ها زیاد هست و زحمت می کشند اما توقع ما هم این است که با این تلاش و زحمات با یک حرف نسنجیده و یا اظهار نظر کار نکنند که مردم دلسرد شوند و یا دشمن سواستفاده کند. یا رئیس جمهوری که حضرت آقا فرمودند من همه دولت ها را تقویت کردم ولی این دولت را تحسین کردم. شاهد هستند که چقدر کار انجام می شود. در هفته دولت فرمودند من 50دستاورد برای دولت یادداشت کردم که البته وقت نبود و 7یا8 مورد را گفتند. وقتی که رهبری اشراف دارند و گفتند من این آمار را از خود دولت نگرفته ام. نهادها و دستگاه های نظارتی اطلاع دادند که این کارها انجام می شود. حالا یک جایی می بینیم یک ایرادی هست این را اینقدر برجسته کردن به مصلحت است یا نه؟

من با دو سوال مجلسی دیگر در خدمت شما هستم. در یک بخش مسئله بودجه و زوایای مختلف آن را برای مردم شفاف بفرمایید

بودجه ای که دولت با تغییراتی که نسبت به دوره های قبل بوده، ارائه کرد تلاش شده که کسری بودجه نداشته باشیم. مثل برنامه که مسئله محور بودیم در اینجا مسائلی که هست مدنظر باشد. سازمان برنامه و بودجه زحمت زیادی کشیدند در دولت و در جلسات مختلف مطرح شد. بعد که در کلیاتش دفعه اول مورد بحث قرار گرفت و رد شد، من یک سری عوامل را بیان کردم. بعضی ها دلخور شدند که چرا اینها را گفتیم. خب ما اینها را گفتیم به دلیل این انگیزه هاست. خب بعضی ها فقط یک مورد را گرفتند ، گفتند فلانی گفته مالیات فلان شده است. ما بحث مالیات ، شکل آیین نامه که تغییر و دومرحله ای شده، را داشتیم. به ما گفته اند یک نماینده ای گفته است فلانی از چه منبعی می گوید و حرف هایش دروغ و کذب است. حالا آن نماینده نمی خواهم اسم ببرم ولی بیشترین غیبت را در مجلس داشته است. من بیشتر از آن نماینده در مجلس حضور داشته ام.چون ما هر روز که جلسه علنی باشد حضور داریم. من بررسی کردم که ایشان دومین نفر است که بیشترین غیبت در مجلس است. به من مراجعه کردند و می گویند ما دیگر وقت نداریم. رقبای ما در حوزه انتخابی کار می کنند و ما اینطور گرفتار برنامه و بعد هم بودجه شدیم. بودجه را برای بعد انتخابات بگذارید. اصلا 2دوازدهم بشود. البته آقای دکتر قالیباف گفتند باید حتما تصحیح شود. اگر من نقل قولی می کنم خود نماینده ها به من مراجعه کرده اند. یا مثلا گفته اند برخی ها ممکن است دلخوری های دیگری هم داشته و آثاری داشته باشد. برخی نماینده ها توسط هیئت رئیسه تایید صلاحیت نشده اند. این یک واقعیت است . نمی خواهم بگویم همه اما برخی از اینها در دفاع از بودجه صحبت کردند اما خب موردی بوده که صحبتی هم نکرده ولی خودش گفته این کار دولت بوده که ما  تایید نشده ایم. در حالی که در هیئت اجرایی 8نفر افراد حقیقی هستند. معتمدین، افراد خوش نام و شناخته شده، معلم، کاسب، پزشک و استاد دانشگاه و این تیپ ها هستند. از نهادهای دیگر مثل فرماندار، ثبت احوال، دادگستری از قوه قضائیه هستند.

بحث مالیاتی که گفته شد، مالیات نزدیک 50درصد اضافه شده و این فشارش بر روی کسبه جزء است در صورتی که دولت بنایش بر این بوده معدیان جدید که رقم آن خیلی بالاست و کسانی که فرار مالیاتی دارند، مالیات کسر کند. فکر می کنم تعداد معدیانی که مالیات نمی پرداختند، میلیونی است. شما یک کارمند یا معلم باشید، بلافاصله مالیات از حقوقتان کسر می شود ، اما کسی دلال است ولی مالیات نمی دهد. وقتی از امکانات کشور استفاده می کند باید مالیات آن را بپردازد. در همه جای دنیا هم همین است هرکسی ثروت بیشتری دارد مالیات بیشتری می پردازد. دوستان گفتند اینها می خواهند بر گرده مردم فشار بیاورند ، گفتیم نه. توضیحش این است که بنا بر این نیست و دقت می شود کسانی که مالیات نمی پردازند، مالیات گرفته شود.

بحث بازنشستگان را مطرح می کردند یا به برنامه هفتم استناد می کردند. می گفتند در برنامه هفتم این موارد آمده است و شما ردپایی از آن محورها در بودجه نیست. استدلال سازمان برنامه و بودجه این است که اینها هنوز نهایی نشده و ابلاغ نشده است. می دانید که در شورای نگهبان و مجمع تشخیص سیاست های کلی باید مدنظر قرار بگیرد. الان همین روزها در شورای نگهبان هم هیئت عالی نظارت کار می کنند و بعدا به ما ابلاغ می شود.
یکی از بحث ها، بحث بازنشستگان بود که دولت همیشه علاقه مند هست این پیشکسوتان که سالها زحمت کشیده اند شرایط بهتری داشته باشند. حتی آقای منظور هم شفاهی گفت و هم مکتوب نوشتند اما بعضی ها باور نکردند و گفتند باید در خود بودجه نوشته شود که این کار انجام شد. باید برای آن منبعی در نظر گرفته شود چون اگر ما فقط بگوییم این 50همت داده شود و بعد هیچ منبعی نداشته باشد یعنی کسری بودجه و مشکلاتی ایجاد می شود. امیدواریم با این رفت و آمد و اصلاحیه ای که انجام شده و توضیحاتی که در کمیسیون داده می شود، بتوانیم بودجه را به موقع نهایی و تدوین شود. همه نظرات را هم نمی شود در بودجه اعمال کرد.

نظر مقام معظم رهبری در خصوص لایحه محوری به جای طرح محوری چقدر محقق شده است؟

لایحه وقتی می خواهد بیاید این طور نیست که در دولت یک نفر یک پیشنهادی بدهد و تبدیل به لایحه شود. باید یک وزارتخانه که با این مشکل برخورد کرده است و می خواهد مثلا خرید گندم انجام دهد یا هر مسئله ای در نفت ، صنعت یا کشاورزی و ... باید تدوین کند، بحث های حقوقی شود. در کمیسیون های دولت بررسی شود. در کمیسیون ها دو مرحله دارد در یک کارگروه بررسی شود و بعد در کمیسیون اصلی نهایی می شود و بعد در صحن مجلس مطرح می شود.
دستگاه های مختلف نظراتشان گرفته می شود و کاملا جوانب مختلف آن لحاظ می شود و بعد به لایحه تبدیل می شود. تا این مرحله کار گسترده ای انجام شده و بار مالی در نظر گرفته می شود. وقتی لایحه داده می شود یعنی دولت خودش تقبل می کند که این کار انجام شود. بعد در مجلس و کمیسیون و کار انجام می شود.

طرح چطوری است؟ من نماینده بوده ام طرحی می نویسیم شما و 20نفر دیگر هم امضا کنید اما این که واقعا کار کارشناسی شده است یا خیر. من بر اساس اعتمادی که به شما دارم امضا می کنم. البته در کمیسیون هم بررسی می شود.مراحلی که تمام وزارت خانه ها و دستگاه ها درگیر باشند و جوانب حقوقی آن در نظر گرفته می شود. مثلا معاون حقوقی در هر وزارتخانه بررسی می کند. در دولت نظر می دهند. مقداری حضرت آقا تاکید کردند نماینده ها هم همین را دارند آقای قالیباف هم تاکید دارند که لایحه بر طرح اولویت دارد. آماری که ما داریم در این دوره خوشبختانه به لوایح توجه ویژه ای شده و در دستور کار قرار گرفته است. طرح ها تعداد کمتری بوده است. دولتی اگر بخواهد کم کاری کند و در دوره گذشته در بحث هسته ای دولت حاضر نبود در این باره قانون و لایحه ای بدهد. مجلس قانون راهبردی را در بحث هسته ای تصویب کرد. دولت باید در چهارچوب قوانین عمل کند. اینطور نباشد که یک طرفه امتیاز بدهد و طرف مقابل به تعهداتش عمل نکند. دولت در این زمینه یا اعتقاد نداشت یا کم کاری کرد، مجلس ورود کرد. در دولت قبل برنامه ششم توسعه برای اولین بار در تاریخ بعد انقلاب خود مجلس نوشت. چرا؟ چون دولت از اول اعتقاد نداشت. می گفت ما برنامه 5ساله نیاز نداریم. بالاخره صحبت و بحث شد و ارکان مختلف نظام گفتند که دولت باید برنامه بنویسد. خوب آنها می خواستن تکلیف را از خود ساقط کنند، یک چیزی نوشتند به مجلس رفت و دیدند اصلا قابل قبول نیست. احکامی نوشتند که نمی شد به آن برنامه گفت. مجلس رد کرد و دولت زیر بار نرفت که مجدد بنویسد. در حالی که ما وقتی بودجه را رد کردیم بالافاصله یک هفته نشد آن  را به مجلس ارجاع دادیم. آنها حاضر نشدند برنامه بنویسند. وقتی که نشدند از رهبر فرزانه انقلاب علم گرفتند برای اولین بار خود مجلس آن را نوشت. وقتی مجلس نیاز هست طرح و برنامه بنویسد و یا کارهای دیگر بکند، دولت کوتاهی می کند اما دولتی که پای کار است و جدی است و هر جا نیاز باشد مثلا همین سند تحول یا بحث اخیری که حضرت آقا فرمودند در مورد سیاست های کلی اقتصاد دریامحور، بلافاصله آقای رئیسی در دولت مطرح کردند که ما باید لوایح مربوطه را ظرف سه ماه آماده کنیم. در حالی که حضرت آقا فرمودند 6ماهه آماده شود ما باید 3ماهه آماده کنیم که به مجلس برود  و قبل از 6ماه تصویب شده و مجریان بتوانند کارشان را انجام دهند. وقتی دولت این روحیه را دارد و وظیفه خودش را به جد دنبال می کند نیاز نیست ما طرح هایی بنویسیم که در شورای نگهبان رد شود و بگوید بار مالی دارد. یا وقت مجلس را بگیرد و یا اطلاعات کافی نباشد. مثلا در بحث تقسیمات کشوری اگر می خواهیم کاری انجام دهیم همه جوانب را در نظر می گیریم. از شهرستان شروع می شود به استان، وزارت کشور، کمیسیون سیاسی دفاعی و بعد در مجلس می آید. در صحن دولت هم وقتی تصویب شد و ما اعلام کنیم فلان استان جدید ممکن است تبعات اجتماعی و مسائلی داشته باشد. بعضی ها مخالف باشند. در گذشته داشتیم که مثلا در شهر کازرون بحث تقسیمات کشوری بوده که آدم کشته شده است. اینها باید همه جوانب را در نظر گرفت. این که ما یک باره طرح تقسیمات کشوری بنویسیم یا... بعدها با مشکل مواجه می شود. به نفع خود نمایندگان عزیز است اینها را از دولت طلب کنند که چرا شما این لایحه را نداده اید و ما بلافاصله این کار را انجام بدهیم.

انتخابات پیش رو را چطور می بینید و توقعتان از رای مردم چه است؟ شما خودتان هم منتخب مردم هستید. طبیعتا یک ای کاشی ته دل دولت باشد که ای کاش مجلس بعدی ؟ ایده آل دولت برای مجلس پیش رو چه است؟

مهمتر از این که چه کسانی انتخاب شوند این است که مشارکت بالایی داشته باشیم . این تبعات داخلی و تبعات جهانی دارد. بلاخره روی رای مردم حساب می کنیم. بعضی کشورها هستند که رای مردم ندارند و امیر و ملک هست و کاری به مردم ندارند. بعضی جاها هستند که جمهوری سوری دارند که یک نفر مادام العمر رئیس جمهور است و کسی روی آنها حساب چندانی باز نمی کند. داشتیم جاهایی که فقط یک نفر کاندید ریاست جمهوری داشتند و معلوم است از قبل یک فرد انتخاب شده است. 
ما یک نظام مردم سالاری به معنای واقعی هستیم. این تغییرات و تحولاتی که رخ داده و رئیس جمهورهایی با دیدگاه های متفاوت روی کار آمده اند. یا مثلا در مجلس ششم ، مجلس فعلی یازدهم شده است. اینها خیلی تفاوت دارد. نشان می دهد که رای مردم در سرنوشت کشور بسیار دخیل است. انتظار است که مردم این مسائل را، مسائل جهانی، برخی حرف ها که از اول انقلاب امام می فرمودند، رهبر فرزانه انقلاب گفتند، برخی ها باور نمی کردند الان ماهیت اسرائیل و آمریکا و غرب کاملا معلوم شده است که چه جنایاتی می کنند و چقدر خصومت دارند. این آثار جهانی دارد ، داخلی هم همین است. مجلسی که مقتدر باشد می تواند گره گشای مشکلات کشور باشد چون پشتوانه مردمی دارد. مجلسی که از اول ضعیف باشد و مجلس مردم نباشد ، اعتماد به نفس لازم را ندارد که بتواند کارش را انجام دهد. امیدواریم انتخابات باشکوهی داشته باشیم، رقابت واقعی باشد. به جای این که بخواهند دیگران را تخریب کنند ، توانمندی های خودشان را بیان کنند. هم کارنامه خودشان و هم برنامه های خودشان را بیان کنند . مردم هم انتخاب کنند. مردم هم دقت کنند. گاهی اوقات یک نماینده تاثیر دارد که مثلا این آقا وزیر باشد یا نه. این استیضاح رای بیاورد یا نه.اینطور نیست که حالا یک نفر در بین 290 نفر مهم نیست. گاهی اوقات یک نفر تاثیرگذار است. مثلا یکی از وزرای پیشنهادی به خاطر یک رای کمتر وزیر نشد. لذا فرد باید کاردان، متخصص و دلسوز باشند.

ائتلاف احزاب چطور می بینید؟ دولت از لیستی حمایت خواهد کرد؟

خیر. آقای رئیسی چنین مشیی ندارند.

گفتگویی در دولت در این باره شده است؟

ایشان تاکیدشان بر این است که در بحث مشارکت کمک کنیم. سلامت انتخابات با وزارت کشور و دستگاه های منظور و امنیت را رعایت کنیم. زمینه رقابت هم به وجود بیاید. شما دیدید این بار برای اولین بار وزارت کشور به همه پیامک فرستاد که زمان ثبت نام این است که اگر شما می خواهید کاندید شوید اطلاع داشته باشید. خب آمار بالایی هم شد. برای اولین بار بالغ بر 48هزار نفر پیش ثبت نام کردند. ما این رقم را تا بحال نداشتیم. این به رقابت کمک می کند . همه افراد با هر گرایش سیاسی، اقتصادی یا فرهنگی، بحث های قومیتی از قومیت و شهرهای مختلف، مذاهب گوناگون وارد عرصه شوند. دولت در این زمینه کمک می کند ولی این که از یک فرد یا لیستی حمایت کند، آقای رئیسی تاکیدشان بر این بوده است که به هیچ وجه دولت نباید در این مسائل وارد شود.

فرمانداران و استانداران چطور؟

آنها که مامور اجرایی هستند اصلا وارد نمی شوند. حالا این که یک سری مشاغلی باشد که خیلی در انتخابات دخیل نباشند در حالی که دولت های قبل ما در دوره سازندگی حزب کارگزاران را داشتیم که منتصب به رئیس مجلس بود. در دوره موسوم به اصلاحات حزب مشارکت را داشتیم که معلوم بود چه کسانی هستند. در دوره آقای روحانی حزب اعتدال و توسعه را داشتیم که باز کارهایی انجام می دادند.

در زمان آقای احمدی نژاد هم بود؟

بله آن زمان رایحه خوش خدمت بودند.حزب نبودند . گروهی بودند و کار می کردند و در بحث انتخابات فعال بودند البته از لحاظ قانونی اشکالی هم ندارد که یک دولت از یک حزب سیاسی حمایت کند ولی خب آقای رئیسی روحیه ای دارند که احتیاط می کنند و به این مسائل ورود نمی کنند . واگذار می کنند به خود گروه های سیاسی که رقابت و فعالیت کنند. در حالی که ریاست جمهوری قبل خودشان در صحنه بودند .
مثلا وزیر خارجه وقت از آقای روحانی سخنرانی و حمایت می کرد. در حالی که اعضای وزارت خارجه در جبهه گیری های داخلی و جناح بندی ها نباید ورود کنند و فراتر از آنها کار کنند.
این دولت در مقایسه با دولت های قبل بنایش بر این است ورودی نکند. تاکید آقای رئیس جمهور به وزیر کشور، استانداران، فرمانداران، بخشداران است . من سراغ دارم در برخی دوره ها دهیاران را هم بسیج می کردند که به فلانی رای دهند ولی بنای دولت بر این نیست.

گاهی اوقات از امکانات شهرداری و دولتی استفاده می کردند. این تخلفات در ادوارگذشته بوده است
ما داشتیم که مثلا فرمانداری یا استانداری به جای این که ستاد انتخابات کشور باشد ستاد انتخابات فلان فرد بوده که گزینه ریاست جمهوری بوده است و این نباید به این صورت باشد.
امیدوارم انتخابات بسیار خوب، پرشور و نشاطی برگزار شود. خود این تقویتی است برای کشور و امنیت کشور و اقدامات اقتصادی که باید انجام شود و شرایط کشور روز به روز بهبود پیدا کند.

نکته ای است که بخواهید بفرمایید؟

ما بهرحال افتخار می کنیم برای دولتی هستیم و خدمت می کنیم که واقعا همه وقتش را گذاشته برای این که مشکلات کشور را یکی پس از دیگری از سر راه بردارد و آن جایگاه رفیعی که برازنده ایران و ایرانیان است ، ما به آن دست پیدا کنیم.